Ευρωμπάσκετ: Γερμανία - Ιταλία, Ζωντανά στις 21:00

To ντέρμπυ της ημέρας Italy - Germany live

Συνέχεια...

Ευρωμπάσκετ 2011: Ιταλία-Λετονία, Ζωντανά στις 17:45

Συνέχεια...

Ευρωμπάσκετ: Σερβία - Ιταλία, Ζωντανά στις 15:15

Παρακολουθείστε ζωντανά το πιο ενδιαφέρον παιχνίδι της ημέρας.

Συνέχεια...

Φιλικό: Ελλάδα - Ιταλία, Ζωντανά στις 21:15

Ημέρα τρίτη και τελευταία για το απομυθοποιημένο 25ο τουρνουά Ακρόπολις. Στο πλαίσιο αυτό, η Εθνική Ελλάδας αντιμετωπίζει την Εθνική Ιταλίας, σ' ένα παιχνίδι που αφενός θα αναδείξει τον νικητή της διοργάνωσης και αφετέρου θα σημάνει την έναρξη της αντίστροφης μέτρησης για την ανακοίνωση της τελικής επιλογής της σύνθεσης της ομάδας που θα ταξιδέψει για τα γήπεδα της Λιθουανίας. Ευχή όλων, η αυλαία του τουρνουά να πέσει με ένα αμφίρροπο παιχνίδι, ικανό να τεστάρει την ετοιμότητα των διεθνών σε συνθήκες ντέρμπι.

Συνέχεια...

Οι βαθμολογίες των χωρών στο ranking της FIBA

Men’s Ranking after 2010 FIBA World Championship for Men
Rank	Country	IOC	Current Points	+/- Rank*
1.	USA	USA	892.0	+1
2.	Spain	ESP	720.0	+1
3.	Argentina	ARG	665.0	-2

Συνέχεια...

Κλεφτές ματιές στις ανταγωνίστριες ομάδες

Εκτός από τη δικιά μας Εθνική ομάδα από το περασμένο Σάββατο έχουν ανακοινωθεί κι άλλες προεπιλογές Εθνικών ομάδων για το επερχόμενο Ευρωμπάσκετ στην Πολωνία. Ας δούμε σύντομα τι συνέβη ως τώρα...

Στον πρώτο όμιλο θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε και τους Κροάτες του Ρέπεσα, που συμπεριέλαβε 24 (!) παίκτες στην προεπιλογή του. Ακόμα είναι νωρίς να ξέρουμε ποιοι θα επιλεγούν ανάμεσα από τόσες επιλογές, όμως οι Κροάτες μοιάζουν να έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για κάτι καλό αυτή τη φορά. Με Πλάνινιτς, Ούκιτς, Κους και Πόποβιτς μπορεί να μην έχουν το Σάρας ή το 3D αλλά με καλή διαχείριση μπορούν να έχουν πολύ καλή παρουσία στα γκαρντ, ειδικά στον επιθετικό τομέα. Στους ψηλούς η επιστροφή του Βούιτσιτς στην Εθνική, τους δίνει πολύ περισσότερες επιλογές στο σκοράρισμα από κοντά και ο Μάρκοτα με τον προς απόσυρση Πρκάτσιν θα βάλουν κι αυτοί το λιθαράκι τους. Αν δουλέψουν την άμυνά τους, μοιάζουν να έχουν καλές πιθανότητες για κάτι καλύτερο από μια αδιάφορη εμφάνιση.

Στον τέραρτο όμιλο ο Τάνιεβιτς ανακοίνωσε την προεπιλογή της Τουρκίας, μιας ομάδας που για άλλη μια φορά βασίζεται στο να αντλεί παίκτες σχεδόν αποκλειστικά από το εθνικό της πρωτάθλημα (16 στους 18 αγωνίζονται εντός των τειχών). Μόνο ο "αμερικανός" Τούρκογλου και ο "καταλανός" - κι όχι και τόσο Τούρκος - Ιλιασόβα μοιάζουν να προσδίδουν εξαιρετικές λύσεις στα φόργουορντ, σε μια κατά τα άλλα μέτρια ομάδα, που μην ξεχνάμε πως θα φιλοξενήσει του χρόνου το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Στον ίδιο όμιλο και στη Βουλγαρία του Γκέρσον ξεχωρίζει κατά βάση ο γνώριμος Ιμπραήμ Τζάαμπερ, που στον πιο αμφίρροπο ίσως όμιλο της διοργάνωσης θέλει να προκαλέσει την έκπληξη.

Για όσους δεν έχει τύχει να ενημερωθούν για το γεγονός της ταυτόχρονης συμμετοχής στον προκριματικό γύρο της Γαλλίας και της Ιταλίας, αυτό σημαίνει ότι μόνο μια από τις δύο θα βρεθεί στο δρόμο της Εθνικής μας μέσα από τα διασταυρώματα του δεύτερου ομίλου. Οι Γάλλοι συνδυάζουν τους παλιούς πλέον αδερφούς Πιετρούς, τον Πάρκερ και το Ντιό με τους λιγότερο φανταχτερούς ΝΒAers Πετρό και Τουριάφ και τη νέα γενιά (πάλι στην Αμερική) των Μπατούμ του Πόρτλαντ και Alexis Aijinca των Μπόμπκατς. Πολύ αθλητική ομάδα με αμφίβολη καθοδήγηση και την λιγότερη ευρωπαϊκή νοοτροπία. Στα αξιοσημείωτα η συμμετοχή και του παίκτη του ΠΑΟΚ, του Ντιαρά, που όσο βρεθεί στην προετοιμασία θα διηγείται στους συμπαίκτες του ιστορίες από το παράδοξο παράλληλο σύμπαν της Α1, όπως π.χ. το πως μένεις απλήρωτος ενώ υπογράφεις καλό συμβόλαιο...

Οι Ιταλοί του Ρεκαλκάτι από την άλλη, προσθέτουν τον Στόουνρουκ στο ρόστερ τους και για άλλη μια φορά θα ψάξουν τα σουτ του Μορντέντε, που επέστρεψε από τραυματισμό και των Μπουλέρι και Σοράνια, που δεν οδήγησαν όπως ήλπιζαν τη Μπενετόν. Ο Μπελινέλι - που επίσης είχε θέμα με τραυματισμούς φέτος - θα συνεχίσει την προσπάθεια να χτίσει τη φήμη του, ελπίζοντας σε περισσότερο χρόνο στο Γκόλντεν Στέιτ του χρόνου κι ο Μπαρνιάνι θέλει να ηγηθεί, μάλλον όμως έχοντας περισσότερο στο μυαλό του τη δικαίωση των ιθυνόντων στο Τορόντο, όπου και κατηγορούνται από κοινού με τον Καλντερόν για τον εξευρωπαϊσμό των Ράπτορς που τους οδηγεί στο αργό τέμπο και την αποτυχία...

Αυτά έως τώρα ως προάγγελος του Ευρωμπάσκετ όπου ως τώρα, κατά παράφραση του τίτλου της γνωστής ταινίας, "nothing's quiet on the western front"...

Συνέχεια...

"Forza Italia! E la storia continua…"

Την δεκαετία του '80 όποτε η Εθνική αντιμετώπιζε τους Ιταλούς, στόχος ήταν μια τιμητική εμφάνιση. Ούτε λόγος βέβαια για νίκη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι η νίκη στους προημιτελικούς απέναντι στους γείτονες, αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη στην πορεία προς το χρυσό του 1987. Η squadra azzura αποτελούσε πάντα τον κακό μας δαίμονα, ακόμη και όταν υπερτερούσαμε σε ποιότητα: οι νίκες ήταν αγχωτικές (φάση ομίλων για το Ευρωμπάσκετ του 1995 και 2001 με buzzer beater του Αλβέρτη), ενώ οι ήττες καταδικαστικές (προημιτελικοί Ευρωμπάσκετ 2003 με τον Σοράνα σε εκπληκτική κατάσταση). Τα χρόνια όμως πέρασαν και οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Στο παγκόσμιο μπασκετικό προσκήνιο η Ελλάδα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, σε αντίθεση με την Ιταλία που έχει μάλλον ρόλο... κομπάρσου. Οι λόγοι του ιταλικού κάζο; Πολλοί: Ο συνωστισμός στα εθνικά πρωταθλημάτα Αμερικανών, κατά πρώτο (έχουν δικαίωμα να αγωνίζονται 4 ανά ομάδα), και κοινοτικών κατά δεύτερο λόγο, δεν αφήνουν χώρο στους νεαρούς Ιταλούς να πάρουν χρόνο συμμετοχής και να συλλέξουν πολύτιμες αγωνιστικές παραστάσεις. Το πιο σημαντικό, ωστόσο, που "δένει" με την προηγούμενη διαπίστωση, αφορά στην αλλοίωση και σε τελική ανάλυση ισοπέδωση της πετυχημένης φιλοσοφίας που επί χρόνια ακολουθεί το ιταλικό μοντέλο σε όλα τα ομαδικά αθλήματα: συμπαγής άμυνα και υπομονή στην επίθεση. Πλέον οι Ιταλοί στηρίζουν μεγάλο μέρος του παιχνιδιού τους στο "one man show", πλησιάζοντας επικίνδυνα στην αμερικάνικη νοοτροπία. Επειδή, μάλιστα δεν διαθέτουν το αντίστοιχο ταλέντο και τα αθλητικά προσόντα των παικτών των ΗΠΑ, το μοντέλο μοιάζει προβληματικό και το μέλλον δυσοίωνο.

Τον Ρεκαλκάτι τον ρώτησε όμως κανείς; Ο έμπειρος τεχνικός θέλει να κερδίσει το τελευταίο στοίχημα της καριέρας του και να (ξανα)προσδώσει κύρος στην Εθνική ομάδα της χώρας του. Στο πλαίσιο αυτό έχει απευθύνει προσκλητήριο σε έναν πυρήνα παικτών που αγωνίζονται εντός συνόρων, προκειμένου να ξεκινήσει την ζύμωση της ομάδας ενόψει του μίνι-τουρνουά που προηγείται του Ευρωμπάσκετ του 2009 και έχει ως έπαθλο ένα εισιτήριο συμμετοχής στην τελική φάση. Το καλεντάρι είναι ανοικτό το διήμερο 16-17/03 και έτσι η πρώτη συγκέντρωση θα είναι γεγονός. Οι καλεσμένοι;

Valerie Amoroso (202-F-80) (Bancatercas Teramo)
Michele Antonutti (203-G/F-86) (Snaidero Udine)
Pietro Aradori (192-G-88) (Angelico Biella)
Daniele Cavaliero (189-G-84) (Premiata Montegranaro)
Daniele Cinciarini (194-G-83) (Air Avellino)
Andrea Crosariol (212-C-84, (Air Avellino)
Luigi Datome (202-G/F-87) (Lottomatica Roma)
Tommaso Fantoni (203-F-85) (Fastweb Casale Monferrato)
Luca Garri (207-C/F-82) (Angelico Biella)
Jacopo Giachetti (191-G-83) (Lottomatica Roma)
Angelo Gigli (209-F/C-83) (Lottomatica Roma)
Luca Lechthaler (207-C-86) (Montepaschi Siena)
Marco Mordente (191-G-79) (Armani Jeans Milano)
Giuseppe Poeta (190-G-85) (Bancatercas Teramo)
Andrea Renzi (208-F/C-89) (Benetton Treviso)
Luca Vitali (201-G-86) (Armani Jeans Milano)

Στο εγχώριο ρόστερ θα ενταχθούν αργότερα και υπό προϋποθέσεις οι ΝΒΑers Μπαρνιάνι, Μπελινέλι, Γκαλινάρι, αλλά και ο ...φοιτητής Χάκετ. Το εγχείρημα δύσκολο και η πρόβλεψη της κατάληξης ακόμη δυσκολότερη. Μπορεί αυτό το κράμα παικτών να πρωταγωνιστήσει με το αγωνιστικό πλάνο που αναλύθηκε παραπάνω; Οι Γάλλοι θα δώσουν την πρώτη (και τελεσίδικη;) απάντηση...

Συνέχεια...