Εκτός από τη δικιά μας Εθνική ομάδα από το περασμένο Σάββατο έχουν ανακοινωθεί κι άλλες προεπιλογές Εθνικών ομάδων για το επερχόμενο Ευρωμπάσκετ στην Πολωνία. Ας δούμε σύντομα τι συνέβη ως τώρα...
Στον πρώτο όμιλο θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε και τους Κροάτες του Ρέπεσα, που συμπεριέλαβε 24 (!) παίκτες στην προεπιλογή του. Ακόμα είναι νωρίς να ξέρουμε ποιοι θα επιλεγούν ανάμεσα από τόσες επιλογές, όμως οι Κροάτες μοιάζουν να έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για κάτι καλό αυτή τη φορά. Με Πλάνινιτς, Ούκιτς, Κους και Πόποβιτς μπορεί να μην έχουν το Σάρας ή το 3D αλλά με καλή διαχείριση μπορούν να έχουν πολύ καλή παρουσία στα γκαρντ, ειδικά στον επιθετικό τομέα. Στους ψηλούς η επιστροφή του Βούιτσιτς στην Εθνική, τους δίνει πολύ περισσότερες επιλογές στο σκοράρισμα από κοντά και ο Μάρκοτα με τον προς απόσυρση Πρκάτσιν θα βάλουν κι αυτοί το λιθαράκι τους. Αν δουλέψουν την άμυνά τους, μοιάζουν να έχουν καλές πιθανότητες για κάτι καλύτερο από μια αδιάφορη εμφάνιση.
Στον τέραρτο όμιλο ο Τάνιεβιτς ανακοίνωσε την προεπιλογή της Τουρκίας, μιας ομάδας που για άλλη μια φορά βασίζεται στο να αντλεί παίκτες σχεδόν αποκλειστικά από το εθνικό της πρωτάθλημα (16 στους 18 αγωνίζονται εντός των τειχών). Μόνο ο "αμερικανός" Τούρκογλου και ο "καταλανός" - κι όχι και τόσο Τούρκος - Ιλιασόβα μοιάζουν να προσδίδουν εξαιρετικές λύσεις στα φόργουορντ, σε μια κατά τα άλλα μέτρια ομάδα, που μην ξεχνάμε πως θα φιλοξενήσει του χρόνου το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Στον ίδιο όμιλο και στη Βουλγαρία του Γκέρσον ξεχωρίζει κατά βάση ο γνώριμος Ιμπραήμ Τζάαμπερ, που στον πιο αμφίρροπο ίσως όμιλο της διοργάνωσης θέλει να προκαλέσει την έκπληξη.
Για όσους δεν έχει τύχει να ενημερωθούν για το γεγονός της ταυτόχρονης συμμετοχής στον προκριματικό γύρο της Γαλλίας και της Ιταλίας, αυτό σημαίνει ότι μόνο μια από τις δύο θα βρεθεί στο δρόμο της Εθνικής μας μέσα από τα διασταυρώματα του δεύτερου ομίλου. Οι Γάλλοι συνδυάζουν τους παλιούς πλέον αδερφούς Πιετρούς, τον Πάρκερ και το Ντιό με τους λιγότερο φανταχτερούς ΝΒAers Πετρό και Τουριάφ και τη νέα γενιά (πάλι στην Αμερική) των Μπατούμ του Πόρτλαντ και Alexis Aijinca των Μπόμπκατς. Πολύ αθλητική ομάδα με αμφίβολη καθοδήγηση και την λιγότερη ευρωπαϊκή νοοτροπία. Στα αξιοσημείωτα η συμμετοχή και του παίκτη του ΠΑΟΚ, του Ντιαρά, που όσο βρεθεί στην προετοιμασία θα διηγείται στους συμπαίκτες του ιστορίες από το παράδοξο παράλληλο σύμπαν της Α1, όπως π.χ. το πως μένεις απλήρωτος ενώ υπογράφεις καλό συμβόλαιο...
Οι Ιταλοί του Ρεκαλκάτι από την άλλη, προσθέτουν τον Στόουνρουκ στο ρόστερ τους και για άλλη μια φορά θα ψάξουν τα σουτ του Μορντέντε, που επέστρεψε από τραυματισμό και των Μπουλέρι και Σοράνια, που δεν οδήγησαν όπως ήλπιζαν τη Μπενετόν. Ο Μπελινέλι - που επίσης είχε θέμα με τραυματισμούς φέτος - θα συνεχίσει την προσπάθεια να χτίσει τη φήμη του, ελπίζοντας σε περισσότερο χρόνο στο Γκόλντεν Στέιτ του χρόνου κι ο Μπαρνιάνι θέλει να ηγηθεί, μάλλον όμως έχοντας περισσότερο στο μυαλό του τη δικαίωση των ιθυνόντων στο Τορόντο, όπου και κατηγορούνται από κοινού με τον Καλντερόν για τον εξευρωπαϊσμό των Ράπτορς που τους οδηγεί στο αργό τέμπο και την αποτυχία...
Αυτά έως τώρα ως προάγγελος του Ευρωμπάσκετ όπου ως τώρα, κατά παράφραση του τίτλου της γνωστής ταινίας, "nothing's quiet on the western front"...
Στον πρώτο όμιλο θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε και τους Κροάτες του Ρέπεσα, που συμπεριέλαβε 24 (!) παίκτες στην προεπιλογή του. Ακόμα είναι νωρίς να ξέρουμε ποιοι θα επιλεγούν ανάμεσα από τόσες επιλογές, όμως οι Κροάτες μοιάζουν να έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για κάτι καλό αυτή τη φορά. Με Πλάνινιτς, Ούκιτς, Κους και Πόποβιτς μπορεί να μην έχουν το Σάρας ή το 3D αλλά με καλή διαχείριση μπορούν να έχουν πολύ καλή παρουσία στα γκαρντ, ειδικά στον επιθετικό τομέα. Στους ψηλούς η επιστροφή του Βούιτσιτς στην Εθνική, τους δίνει πολύ περισσότερες επιλογές στο σκοράρισμα από κοντά και ο Μάρκοτα με τον προς απόσυρση Πρκάτσιν θα βάλουν κι αυτοί το λιθαράκι τους. Αν δουλέψουν την άμυνά τους, μοιάζουν να έχουν καλές πιθανότητες για κάτι καλύτερο από μια αδιάφορη εμφάνιση.
Στον τέραρτο όμιλο ο Τάνιεβιτς ανακοίνωσε την προεπιλογή της Τουρκίας, μιας ομάδας που για άλλη μια φορά βασίζεται στο να αντλεί παίκτες σχεδόν αποκλειστικά από το εθνικό της πρωτάθλημα (16 στους 18 αγωνίζονται εντός των τειχών). Μόνο ο "αμερικανός" Τούρκογλου και ο "καταλανός" - κι όχι και τόσο Τούρκος - Ιλιασόβα μοιάζουν να προσδίδουν εξαιρετικές λύσεις στα φόργουορντ, σε μια κατά τα άλλα μέτρια ομάδα, που μην ξεχνάμε πως θα φιλοξενήσει του χρόνου το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Στον ίδιο όμιλο και στη Βουλγαρία του Γκέρσον ξεχωρίζει κατά βάση ο γνώριμος Ιμπραήμ Τζάαμπερ, που στον πιο αμφίρροπο ίσως όμιλο της διοργάνωσης θέλει να προκαλέσει την έκπληξη.
Για όσους δεν έχει τύχει να ενημερωθούν για το γεγονός της ταυτόχρονης συμμετοχής στον προκριματικό γύρο της Γαλλίας και της Ιταλίας, αυτό σημαίνει ότι μόνο μια από τις δύο θα βρεθεί στο δρόμο της Εθνικής μας μέσα από τα διασταυρώματα του δεύτερου ομίλου. Οι Γάλλοι συνδυάζουν τους παλιούς πλέον αδερφούς Πιετρούς, τον Πάρκερ και το Ντιό με τους λιγότερο φανταχτερούς ΝΒAers Πετρό και Τουριάφ και τη νέα γενιά (πάλι στην Αμερική) των Μπατούμ του Πόρτλαντ και Alexis Aijinca των Μπόμπκατς. Πολύ αθλητική ομάδα με αμφίβολη καθοδήγηση και την λιγότερη ευρωπαϊκή νοοτροπία. Στα αξιοσημείωτα η συμμετοχή και του παίκτη του ΠΑΟΚ, του Ντιαρά, που όσο βρεθεί στην προετοιμασία θα διηγείται στους συμπαίκτες του ιστορίες από το παράδοξο παράλληλο σύμπαν της Α1, όπως π.χ. το πως μένεις απλήρωτος ενώ υπογράφεις καλό συμβόλαιο...
Οι Ιταλοί του Ρεκαλκάτι από την άλλη, προσθέτουν τον Στόουνρουκ στο ρόστερ τους και για άλλη μια φορά θα ψάξουν τα σουτ του Μορντέντε, που επέστρεψε από τραυματισμό και των Μπουλέρι και Σοράνια, που δεν οδήγησαν όπως ήλπιζαν τη Μπενετόν. Ο Μπελινέλι - που επίσης είχε θέμα με τραυματισμούς φέτος - θα συνεχίσει την προσπάθεια να χτίσει τη φήμη του, ελπίζοντας σε περισσότερο χρόνο στο Γκόλντεν Στέιτ του χρόνου κι ο Μπαρνιάνι θέλει να ηγηθεί, μάλλον όμως έχοντας περισσότερο στο μυαλό του τη δικαίωση των ιθυνόντων στο Τορόντο, όπου και κατηγορούνται από κοινού με τον Καλντερόν για τον εξευρωπαϊσμό των Ράπτορς που τους οδηγεί στο αργό τέμπο και την αποτυχία...
Αυτά έως τώρα ως προάγγελος του Ευρωμπάσκετ όπου ως τώρα, κατά παράφραση του τίτλου της γνωστής ταινίας, "nothing's quiet on the western front"...