Σιγή ιχθύος...

Με σχετική ηρεμία κύλησαν οι μέρες μετά το νικηφόρο τρίτο τελικό στο λιμάνι. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια οι ερυθρόλευκοι οπαδοί έχουν χορτάσει από διθυραμβικές δηλώσεις και υποσχέσεις και ίσως αυτή η "mute" παρένθεση να είναι η ενδεδειγμένη στάση ενόψει του κρισιμότερου αγώνα της χρονιάς. Άλλωστε η ιστορία έχει δείξει ότι μόνο με απόλυτη συγκέντρωση και χαμηλούς τόνους ο Ολυμπιακός έχει καταφέρει να αλώσει το πράσινο κάστρο. Το 1999 οι Πειραιώτες παρουσιάστηκαν στο γήπεδο με πειθαρχία και με μια φλόγα να σιγοβράζει μέσα τους, γεγονός που πιστώνεται ο μάστορας του είδους Γιάννης Ιωαννίδης. Από την άλλη οι πράσινοι προέρχονταν από μεγάλο σερί νικηφόρων αγώνων στην διάρκεια της σεζόν και οι οπαδοί τους είχαν γεμίσει ασφυκτικά το ΟΑΚΑ προσδοκώντας στην κατάρριψη της στοιχειωμένης 35άρας. Υπολόγιζαν όμως χωρίς τον Χόλυγουντ Ρόμπινσον, ο οποίος άφησε κατά μέρος τις ανούσιες φαντεζί ενέργειες και με ένα μεστό παιχνίδι συνέβαλε τα μέγιστα στην ερυθρόλευκη επικράτηση. Χάι λάιτς της αναμέτρησης το κάρφωμα του Μπλου Έντγουαρντς στο πρόσωπο του Ρέμπρατσα και τα φιλάκια που έστελνε ο κόουτς του Ολυμπιακού στους γηπεδούχους.

Το άλλο μεγάλο διπλό ήρθε το 2002 όταν ο Παναθηναϊκός είχε επιστρέψει στην Ελλάδα ως πρωταθλητής Ευρώπης και κλήθηκε να αντιμετωπίσει τους ερυθρόλευκους στη σειρά των ημιτελικών του πρωταθλήματος. Με στολή καμικάζι, λοιπόν, μπήκαν οι ερυθρόλευκοι στο γήπεδο καθοδηγούμενοι από τον Παπαλουκά, ο οποίος επέβαλε υψηλό τέμπο και μοίραζε μανιωδώς μπάλες στους φονιάδες Φορντ (22 π.) και Ρισασέ (25 π.), με τον Ολυμπιακό να έχει 11 εύστοχα τρίποντα σε εκείνο το παιχνίδι. Πάντως εκείνη η ομάδα υπήρξε σίγουρα η πιο αδικημένη στην ιστορία του συλλόγου, αφού περιορίστηκε μόνο σε ένα κύπελλο και ενώ αφενός είχε τη δυνατότητα με εντός έδρας επικράτηση απέναντι στην Ολύμπια Λουμπλιάνας να φτάσει στο Final 4 και αφετέρου να κατακτήσει το πρωτάθλημα με αντίπαλο την ΑΕΚ, όταν και προηγήθηκε με 2-0 νίκες στη σειρά των τελικών.

Παρελθοντολογίας συνέχεια και μεταφερόμαστε στην περίοδο 2006-2007 όταν και οι ερυθρόλευκοι επισκέπτονται το ΟΑΚΑ χωρίς την κολώνα της ομάδας Άρβιντας Ματσιγιάουσκας και χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες, παρότι το τιμόνι βρίσκεται στα χέρια του Πίνι Γκέρσον. Συγκλονιστική εμφάνιση και νίκη με τον Σοφοκλή να κάνει πάρτυ μέσα στη ρακέτα, τον Μπουρούση να ευστοχεί σε 3 τρίποντα και τον Ομπράντοβιτς να ωρύεται στα time out λέγοντας "μα καλά θα χάσετε από τον Μπουρούση". Κοινός παρανομαστής και των δυο τελευταίων επιτυχιών οι 89 πόντοι στην επίθεση. Είναι άλλωστε κοινή πεποίθηση ότι και σήμερα μόνο αν Ολυμπιακός πάει σε υψηλό σκορ έχει τύχη στον αγώνα.

Συμπέρασμα; Μόνο με χαμηλούς τόνους και απόλυτη προσήλωση στον στόχο μπορεί να επιτευχθεί το πολυπόθητο διπλό. Οι απουσίες είναι δεδομένες, αλλά ίσως να συσπειρώσουν ακόμη περισσότερο την ομάδα και συνιστούν έτσι κι αλλιώς plan b, με αποτέλεσμα να ανακατευτεί η τράπουλα και οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι να μην περιλαμβάνονται στην ατζέντα του Ομπράντοβιτς. Σιγήν ιχθύος λοιπόν, λογοπαίγνιο που προκύπτει πέρα από την ιστορία και από το παρατσούκλι "γαύροι" που έχουν οι ερυθρόλευκοι. Μπορεί, λοιπόν, να είναι ιδιαίτερα νόστιμοι οι τηγανητοί γαύροι, αλλά κάποιοι έχουν ιδιαίτερα μεγάλα κόκαλα που συχνά προκαλούν ασφυξία... Ίδωμεν...