Ξετυλίγοντας το κουβάρι του χρόνου

Στην συγκεκριμένη ψηφοφορία, που έληξε σήμερα το πρωί (04/09/2009), το Greek Hoopz ζήτησε από τους αναγνώστες του να αποφανθούν για το καλύτερο Ευρωμπάσκετ, που διεξήχθη κατά την τελευταία 20ετία. Τα αποτελέσματα παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον και θα παρουσιαστούν σε συνδυασμό με μια πρόχειρη ανασκόπηση των παρελθόντων διοργανώσεων υπό το πρίσμα του μπλογκ. Αφού ευχαριστήσουμε όλους εσάς που συμμετείχατε στην δημοσκόπηση, ας ανοίξουμε το χρονοντούλαπο της ιστορίας των Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, παραθέτοντας παράλληλα τις προτιμήσεις σας.

1987 Ελλάδα (63 ψήφοι, ποσοστό 40%)
Η συγκεκριμένη διοργάνωση λειτουργεί ως μύθος για σύσσωμο τον ελληνικό αθλητισμό. Λογικό είναι λοιπόν να καταλαμβάνει την πρώτη θέση, μιας και πέρα από τους εθνικούς συνειρμούς, αποτελεί ένα τουρνουά στο οποίο συμμετείχαν πολλοί αστέρες του αθλήματος και παίχτηκε χαρούμενο μπάσκετ... Η ΕΣΣΔ με Βάλτερς, Βολκόφ και Μαρτσουλιόνις, η Ενωμένη Γιουγκοσλαβία με Ντράζεν Πέτροβιτς, Ντίβατς, Πάσπαλι, Ράτζα, Βράνκοβιτς και Κούκοτς, η Ισπανία των Σαν Επιφάνιο, Σιμπίλιο και Χιμένεθ, η Ιταλία των Ρίβα, Μπρουναμόντι, και Μανίφικο, η Ελλάδα των τεσσάρων σωματοφυλάκων Γκάλη, Γιαννάκη, Φασούλα και Χριστοδούλου και η Γαλλία του Ντακουρί κόσμησαν με την παρουσία τους το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Πέρα από τις βολές του "Τάρανδου" της Εθνικής Αργύρη Καμπούρη, ανεξίτηλα στον χρόνο έχουν μείνει τα σπασίματα της μέσης του Νίκου Γκάλη, η αγκωνιά που έφαγε ο Παναγιώτης Γιαννάκης από τον Τσατσένκο, η πικρόχολη δήλωση του τεχνικού της ΕΣΣΔ Γκομέλσκι: "Ήταν τόση η εύνοια προς τους γηπεδούχους που ακόμη και η Μαυριτανία θα έπαιρνε το κύπελλο αν γινόταν εκεί" (βέβαια αργότερα την αναίρεσε)...


1989 Γιουγκοσλαβία (16 ψήφοι, 10%)
Ένα εξίσου όμορφο Ευρωμπάσκετ, έλαβε χώρα δυο χρόνια αργότερα επί σλαβικού εδάφους, αυτή την φορά. Το εν λόγω τουρνουά συνετέλεσε στην καταξίωση της Εθνικής, μιας και σε ένα κλίμα καχυποψίας και αμφισβήτησης για το αν δικαιούται το στέμμα της πρωταθλήτριας, ξεκίνησε από θέση άουτσαϊντερ και κατάφερε να αναρριχηθεί μέχρι το δεύτερο σκαλί του βάθρου, κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο. Οι υπερομάδες της ΕΣΣΔ και Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας σκόπευαν να ανανεώσουν το ραντεβού τους, έπειτα από τη μεταξύ τους αναμέτρηση στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων της Σεούλ το 1988, αλλά με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φιλίππου... και τα άλλα παιδιά η Ελλάδα ύψωσε ανάστημα και μπήκε στον τελικό. Θυμόμαστε τον Γκομέλσκι να δίνει χαρτάκια - ραβασάκια από την κερκίδα στον πάγκο των Σοβιετικών, τον Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου να λέει πως "θα τρέξουμε τους Ρώσους" και όλοι να πέφτουν ξεροί από τα γέλια, τους Γιουγκοσλάβους φιλάθλους να συντάσσονται με τις προσπάθειες της Εθνικής, προκειμένου να νικηθεί ο μπασκετικός εχθρός μια ώρα αρχύτερα και φυσικά τις εκπληκτικές εμφανίσεις των Γκάλη, Πέτροβιτς και Σαμπόνις. Χαρακτηριστική και η δήλωση του μεγάλου Ντράζεν για τον Γκάλη: «Αν εγώ είμαι ο γιος του Διαβόλου, τότε ο Γκάλης είναι ο ίδιος ο Διάβολος»!


1991 Ιταλία (4 ψήφοι, 2%)
Το Ευρωμπάσκετ της Ρώμης, μπορεί να αποδείχθηκε βαρετό, ως προς την τελική έκβασή του, μιας και τα προγνωστικά που ήθελαν την Ενωμένη Γιουγκοσλαβία ως το απόλυτο φαβορί για την κατάκτησή του επιβεβαιώθηκαν, εντούτοις είχε έντονο παρασκήνιο. Αρχής γενομένης από την δική μας Εθνική ομάδα, που όλη η χώρα ζει με τον πυρετό για το αν θα συμμετάσχει κανονικά ο Νίκος Γκάλης, μετά την απουσία του από τα γήπεδα της Αργεντινής για το Μουντομπάσκετ το 1990. Τελικά θέμα δεν δημιουργείται και ο Nick the Greek, όχι μόνο πατάει παρκέ, αλλά αναδεικνύεται σε πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης και καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο (συμπληρώνει 5.000 πόντους με την γαλανόλευκη και γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που έχει σκοράρει περισσότερους από 1.000 πόντους σε τελικές φάσεις). Παρόλες τις προσωπικές επιτυχίες, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν προκρίνεται στους ημιτελικούς και περιορίζεται στην 5η θέση, μιας και γίνεται έρμαιο στις ορέξεις των Τσεχοσλοβάκων και του παγκοσμίως αγνώστου Σβόμποντα. Από την άλλη οι πολιτικές εξελίξεις στην Ενωμένη Γιουγκοσλαβία, έχουν αντίκτυπο και στους κόλπους της Εθνικής τους ομάδας. Η Σλοβενική πλευρά καλεί τον Γιούρι Ζντοβτς σε λευκή απεργία και άμεση αποχώρηση, να μην μιλήσει στους Σέρβους και Κροάτες συμπαίκτες του μέχρι την φυγή του και απειλείται με κυρώσεις σε περίπτωση που δεν συμμορφωθεί. Αργότερα ο Τόνι Κούκοτς εξομολογούνταν πως: "Ο συγκάτοικός μου στο Ευρωμπάσκετ της Ιταλίας το 1991 ήταν Σλοβένος (σσ Γιούρι Ζντοβτς). Τον άκουσα να μιλάει στο τηλέφωνο λέγοντας: "Μα είσαι σίγουρος; Εντάξει". Όταν έκλεισε μου είπε ότι τα μαζεύει και φεύγει". Στο γήπεδο, πάντως η συγκεκριμένη υπερομάδα έκανε πάρτυ και με ρεσιτάλ των Κούκοτς και Ράτζα σκόρπισε τους οικοδεσπότες Ιταλούς.


1993 Γερμανία (2 ψήφοι, 1%)
Η οικοδέσποινα Γερμανία σαν νέα σταχτοπούτα κατακτά το χρυσό μετάλλιο, νικώντας μάλιστα την δική μας Εθνική στα πλαίσια των ημιτελικών της διοργάνωσης. Το σουρεαλιστικό στοιχείο του τουρνουά αφορά στο γεγονός ότι η Γερμανία το υποδέχεται ως ενωμένη, ενώ οι πάλαι ποτέ Σοβιετικοί και Γιουγκοσλάβοι βιώνουν τον διαμελισμό τους και την εθνοτική πανσπερμία να τους απειλεί. Παράλληλα, δεν επιτρέπεται στην νέα Γιουγκοσλαβία (Σερβία και Μαυροβούνιο) να συμμετάσχει στο Ευρωμπάσκετ, ελέω πολεμικών συρράξεων, γεγονός βέβαια που από μόνο του αφαιρεί μεγάλο μέρος από την αίγλη της διοργάνωσης.


1995 Ελλάδα (41 ψήφοι, 26%)
Κατ' εμέ το απόλυτο Ευρωμπάσκετ. Με φοβερούς παίκτες, εκπληκτικές ομάδες, συγκλονιστικό τελικό και πάρα πολύ μεγάλη ένταση. Το μοναδικό δυσάρεστο αυτής της διοργάνωσης ήταν τα πανάκριβα εισιτήρια (θυμάμαι είχα πληρώσει 30.000 δρχ για τους προημιτελικούς), με αποτέλεσμα το ελληνικό κοινό να αργήσει να αγκαλιάσει το συγκεκριμένο αθλητικό event. Αξιομνημόνευτα: τα απίστευτα τρίποντα του Φάνη από τις γωνίες στον προημιτελικό με τους Ισπανούς (μάλιστα είχε αποπειραθεί σε μια άλλη φάση να καρφώσει!), το κάρφωμα του Αγγελίδη στο πρόσωπο του Ντίβατς στον εναρκτήριο αγώνα, το εκπληκτικό παιχνίδι του μεγάλου Σάλε Τζόρτζεβιτς (σφυροκοπούσε με ανελέητα τρίποντα το λιθουανικό καλάθι - 9 τον αριθμό), την αποστομωτική απάντηση του Σαρούνας Μαρτσουλιόνις, τον διατητή Τόλιβερ, το κλάμα του Σαμπόνις, την γιούχα του ελληνικού κοινού στην ανάκρουση του Εθνικού ύμνου της Γιουγκοσλαβίας, τα αντίποινα των Σέρβων με την πυρπόληση της ελληνικής πρεσβείας στο Βελιγράδι, το "δεν θα πάρεις κύπελλο ποτέ Πασπαλιέ...", την απάντηση των παικτών της Γιουγκοσλαβίας στο τραγουδάκι με τον ίδιο ρυθμό και λόγια... που θέλουν πιπέρι, τα κωλοδάκτυλα του Ντανίλοβιτς, το κάρφωμα του ιδίου στο πρόσωπο του Σαμπόνις και και... Γενικά αίμα και άμμος...


1997 Ισπανία (0 ψήφοι, 0%)
Οι πλάβι έχουν πάρει φόρα και κατακτούν άλλον έναν ευρωπαϊκό τίτλο με χαρακτηριστική άνεση. Από την άλλη η ελληνική ομάδα περιορίζεται στην τέταρτη θέση, δημιουργώντας μια μίνι παράδοση. Πρώτο τουρνουά του Γιαννάκη ως τεχνικός και πρώτος τίτλος του Ομπράντοβιτς με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας ως χεντ κόουτς. Οι άδειες κερκίδες - μέχρι και ο τελικός πραγματοποιήθηκε μεταξύ συγγενών και φίλων - των ισπανικών γηπέδων σίγουρα αποτελεί μεγάλο μείον του Ευρωμπάσκετ. Η συγκεκριμένη διοργάνωση έμελλε να είναι η αρχή της κατρακύλας της Κροατίας, η οποία από το 1997 και έπειτα αναλώνεται σε τιμητικές παρουσίες στην τελική φάση και τίποτα παραπάνω. Όμως κάτι καλό χτίζεται στην σκουάντρα ατζούρα!


1999 Γαλλία (5 ψήφοι, 3%)
Παρλα βου φρανσέ; Σίγουρα ΝΟ! Αυτό το Ευρωμπάσκετ αποτελεί μια ενοχλητική κυλίδα για τη νεότερη ιστορία της Εθνικής Ελλάδας, καθώς τερμάτισε τελευταία και καταϊδρωμένη με ρεκόρ 0-3. Τελευταία διοργάνωση του Σαμπόνις και πρώτη του Νοβίτσκι! Γενικά μάζεψε πολλούς αστέρες μεταξύ των οποίων οι Αντουάν Ριγκοντό, Αλμπέρτο Χερέρος, Ντέγιαν Μποντίρογκα, Τόνι Κούκοτς, κλπ. Από την άλλη, Φούτσκα, Μενεγκίν, Μάιερς, Μπαζίλε και οι υπόλοιποι τρελοιταλοί καταφέρουν ένα αποφασιστικό χτύπημα στους υπερόπτες πλάβι και κατακτούν τον τίτλο απέναντι στους λούζερ Ισπανούς.


Τουρκία 2001 (3 ψήφοι, 1%)
Το σερβικό μπάσκετ ανασυντάσσεται και η επιτροπή των σοφών παραχωρεί τα κλειδιά της ομάδας στον Πέσιτς. Ο μέγας Σέρβος ψυχολόγος καθοδηγεί μαεστρικά την ομάδα και με πρώτα βιολιά τους Στογιάκοβιτς, Μποντίρογκα, Ντίβατς και στον τελικό Στσεπάνοβιτς υποτάσσει τους οικοδεσπότες και φτάνει στην κορυφή της Ευρώπης. Οι Τούρκοι σημειώνουν την μεγαλύτερη επιτυχία της ιστορίας τους, κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο, ενώ η Εθνική Ελλάδας αποτυγχάνει να φτάσει στους ημιτελικούς, καθώς πέφτει θύμα του μεγάλου Ντιρκ Νοβίτσκι που είναι ασταμάτητος στο δεύτερο ημίχρονο της αναμέτρησης. Αποτέλεσμα; Η Γερμανία συμμετέχει στο Μουντομπάσκετ της Ιντιανάπολις της επόμενης χρονιάς, με την Εθνική να μένει εκτός νυμφώνος. Βέβαια στον μικρό τελικό ηττάται από την Ισπανία, που συστήνει στο φίλαθλο κοινό τον Παου Γκαζόλ, αλλά ο στόχος έχει ήδη επιτευχθεί.
Αξιομνημόνευτο το ξύλο που έπεσε στον αγώνα με τους Βόσνιους, γεγονός που κόστισε στον Γιώργο Καλαϊτζή μια θέση στην Εθνική, μιας και του επιβλήθηκε σιωπηρή τιμωρία, όταν και διαπληκτίστηκε με παράγοντα της Ομοσπονδίας. Παράλληλα, η απαξίωση του κόουτς Πετρόπουλου παγιώθηκε σε εκείνο το τουρνουά. Χαρακτηριστικό ότι σε κάθε ταϊμ άουτ πεταγόταν ο κάθε πικραμένος και έδινε οδηγίες...


Σουηδία 2003 (2 ψήφοι, 1%)
Η αποθέωση του επιθετικού μπάσκετ επιστεγάζεται με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου από την Λιθουανία. Η χώρα της Βαλτικής με πρωταγωνιστές τους Ματσιγιάουσκας, Γιασικεβίτσιους και Στομπέργκας στήνει πάρτυ σε κάθε παιχνίδι και κατακτά το τρόπαιο με χαρακτηριστική άνεση. Η δική μας Εθνική θα χάσει σε άλλο ένα νοκ άουτ παιχνίδι από τους Ιταλούς, αλλά έχει ήδη εξασφαλισμένη θέση στην επερχόμενη Ολυμπιάδα. Η ευχάριστη έκπληξη είναι οι Ιταλοί που κατακτούν το χάλκινο μετάλλιο και προκρίνονται στους Ολυμπιακούς, ενώ η δυσάρεστη οι Σέρβοι που γνωρίζουν μάλιστα την πρώτη τους ήττα από το 1987 από την Ελλάδα και περιορίζονται στην 6η θέση. Αξέχαστα τα μπινελίκια του Ιωαννίδη, το ματσάρισμα του Ιάκωβου Τσακαλίδη με τον Μεμέτ Οκούρ, ο παραγκωνισμός του Μιχάλη Κακιούζη, η γέννεση των Πελαργών, ο τραυματισμός και το τελευταίο Ευρωμπάσκετ του Πέτζα Στογιάκοβιτς.


Σερβία και Μαυροβούνιο 2005 (19 ψήφοι, 12%)
Ο Μιχάλης Κακιούζης μόλις συστηνόταν ως προφήτης, καθώς προέβλεπε την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Τίποτε βέβαια δεν προίδέαζε για μια τέτοια εξέλιξη, αφού η ομάδα απέδιδε κάκιστο μπάσκετ στη φάση των ομίλων. Ωστόσο, το ματς απέναντι στην Ρωσία για τους προημιτελικούς αποδείχθηκε κομβικό. Ο Παπαλουκάς πήρε από το χεράκι την Εθνική και την οδήγησε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Στο επίτευγμα αυτό, σαφώς και συνετέλεσε το "βάλ'το αγόρι μου" (το ΄βαλε, το 'βαλε...), με το οποίο ο Διαμαντίδης συστήθηκε ως σουτέρ ολκής! Εντούτοις, ως μεταολυμπιακή χρονιά (όπως και φέτος άλλωστε) απουσίασαν αρκετοί αστέρες, μεταξύ των οποίων και ο Γκαζόλ. Αξιομνημόνευτα τα νυχτοπερπατήματα των Σέρβων διεθών και το κάζο από τους Γάλλους, η σφαγή των Κροατών στους προημιτελικούς, το μπάζερ μπίτερ του Νοβίτσκι απέναντι στους Ισπανούς, η αποθέωση που γνώρισε ο Γερμανός αμέσως μετά την απόσυρσή του στον πάγκο κατά τον τελικό, η εισβολή του Συρίγου στον αγωνιστικό χώρο έπειτα από τον νικηφόρο προημιτελικό, η συμπαράσταση των Σέρβων φιλάθλων στην προσπάθεια της Εθνικής, το χάλκινο μετάλλιο της Γαλλίας.

Ισπανία 2007 (1 ψήφος, ~0%)
Αντί σχολίου, ένα χιουμοριστικό βιντεάκι...

Ο οδηγός του Ευρωμπάσκετ του 2009, που έγινε με πολύ μεράκι από το Greek Hoopz.