Οι Τούρκοι προελαύνουν, οι Ισπανοί προβληματίζουν

Η πρώτη μέρα στο Λοτζ ξεκίνησε με το πιο ενδιαφέρον παιχνίδι του πρώτου διημέρου. Από τη μια οι Τούρκοι με την καλύτερη επίθεση στο τουρνουά ως τώρα κι από την άλλη οι εκ των απογοητεύσεων από πλευράς απόδοσης σε σχέση με τις προσδοκίες, οι Ισπανοί. Κοινό χαρακτηριστικό των δύο ομάδων το ότι φέτος βασίζονται σε συγκεκριμένους παίκτες όσον αφορά τις επιθετικές λύσεις. Οι Τούρκοι λόγω έλλειψης αντίστοιχου βάθους ενώ οι Ισπανοί γιατί δεν έχουν λειτουργήσει ακόμη ως ομάδα και βασίζονται στις ατομικές ικανότητές τους. Οι Τούρκοι με τον Ιλιάσοβα των 17 πόντων και των 7 ριμπάουντ, με τον Τούρκογλου και την "αποκάλυψη" ως τώρα του τουρνουά, τον Ομέρ Ασίκ, έμοιαζαν ικανοί να κοιτάξουν στα μάτια το ασθμαίνον φαβορί.

Η πρώτη περίοδος ήταν ισορροπημένη και βρήκε τους Ισπανούς να προηγούνται 20-22 στη λήξη της μετά το τιπ του Μαρκ στο άστοχο λέι απ του -εκνευριστικά άστοχου κάποιες στιγμές- Ραούλ Λόπεθ. Ο Ρούντι Φερνάντεθ είχε ξεκινήσει καλύτερα από όλους στο παρκέ με 11 και απαντούσε στον εκπληκτικό στο "ζωγραφιστό" Ομέρ Ασίκ. Στο ημίχρονο το 36-34 φανέρωνε το πόσο δύσκολα μπορούσε κανείς να προβλέψει το νικητή.

Η τρίτη περίοδος ξεκίνησε καλά για τους Ισπανούς, που προηγήθηκαν 39-43. Κάπου εκεί η μαχητικότητα των Τούρκων από κοινού με τη δίκαιη τεχνική στο Μαρκ για διαμαρτυρία και το αντιαθλητικό φάουλ του Λόπεθ στον Ιλιασόβα έφεραν ένα 10-0 και το παιχνίδι στο +6 για την ομάδα του Τάνιεβιτς. Οι Ισπανοί βρήκαν όμως τις λύσεις μόλις φάνηκε να μένουν έστω και λίγο πίσω και το τρίποντο του Γκαρμπαχόσα, που επέστρεφε μετά από τραυματισμό που τον κράτησε εκτός στα ματς της Τρίτης και της Τετάρτης, έκλεισε την τρίτη περίοδο στο 49-48 υπέρ των γειτόνων μας. Μετά από τα πρώτα δυόμισι λεπτά της τελευταίας περιόδου είχαμε δει μερικές βολές μόνο, ώσπου ο Ατσούρ με ένα τρίποντο έβαλε ξανά φωτιά στο κακό σε εκείνο το σημείο ματς από άποψη ρυθμού. Οι ισορροπίες παρά το πόσο λεπτές έμοιαζαν δεν έσπαζαν κι έτσι φτάσαμε στο φινάλε. Ο Γιούλ -ή όπως τον λένε τέλος πάντων- πήγε να καρφώσει μπροστά στον Ασίκ με υπέρμετρη αυτοπεποίθηση, απέτυχε και έτρεξε αμέσως μετά να κάνει το αντιαθλητικό φάουλ. Κάπως έτσι έκρινε το ματς... Στο 63-60 υπέρ των Τούρκων, οι οποίοι συνεχίζουν αήττητοι ενώ οι Ισπανοί μοιάζουν όλο και πιο κοντά σε μας ή τους Γάλλους στη φάση των οκτώ.

Εκεί στην Ισπανία μάλλον πρέπει να τραβήξουν λίγο το αυτί στα γκαρντ τους. Ο Ρούμπιο δε διακρίθηκε ποτέ και πουθενά για το μακρινό του σουτ -φέτος σούταρε εξαιρετικά για ένα διάστημα στην ACB αλλά δεν έχει διάρκεια ούτε αξιοπιστία σ' αυτόν τον τομέα του παιχνιδιού του- και καλό θα ήταν να μην ξαναεπιχειρήσει 6 τρίποντα, αν θέλει να πάει καλύτερα η ομάδα της οποίας για πρώτη φορά ηγείται οργανωτικά. Ο Ναβάρο δε νομίζω να παρατήρησε κανείς πώς έμεινε στο παρκέ 32 λεπτά, ο Ραούλ Λόπεθ για ένα τέταρτο πραγματικά βολόδερνε στο παρκέ, ο Γιούλ άφησε την πραγματικά αρνητική εντύπωση στο φινάλε- ως τότε ήταν απολύτως αδιάφορος- και ο Καμπέθας, ίσως ο πιο ορθολογιστής από όλους, δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου. Καμία ομάδα δεν έφτασε σε τελικούς παίζοντας καλά από τη θέση 3 και πάνω...

Όσο για τους Τούρκους, παρότι ο Αρσλάν με 0/5 τρίποντα δεν απείλησε από μακριά βρήκαν τις λύσεις που χρειάστηκαν για να νικήσουν. Ο Ερντέν που είχε 9 πόντους στα πρώτα τρία ματς έβαλε στο τέταρτο παιχνίδι 11 και μάλλον λειτούργησε αιφνιδιαστικά καλά απέναντι στους πιο αξιόλογους Ισπανούς ψηλούς... Καλή τους συνέχεια.. Παρότι δήλωναν ότι χωρίς Οκούρ έχουν μεγαλύτερες βλέψεις στο επερχόμενο παγκόσμιο που διοργανώνουν παρά φέτος, τα γεγονότα μάλλον τους διαψεύδουν.