Τον Γιαννάκη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς

Τα φιλικά ολοκληρώθηκαν για την Εθνική ομάδα και το απόσταγμα αφήνει μια παράξενη γεύση, καθώς αδυναμίες και δυνατότητες, όπως αποτυπώθηκαν, συνθέτουν ένα σκηνικό αβεβαιότητας για την πορεία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος στην τελική φάση. Στο Μάριμπορ της Σλοβενίας πραγματοποιήθηκε το πιο δυνατό παιχνίδι προετοιμασίας και λειτουργεί ως κρας τεστ, μιας και ο αντίπαλος είναι εξαιρετικά δυνατός και με πολύ ταλέντο, ενώ δεν υπήρχε και η θαλπωρή του ΟΑΚΑ με σύσσωμη την "αυλή" να καμαρώνει το προϊόν της. Απέναντι στους Σλάβους με τις δυτικές επιρροές η ομάδα παρουσίασε, σε μεγάλο βαθμό, ένα πλάνο ξεπατικωμένο από τον πρώην Ομοσπονδιακό προπονητή Παναγιώτη Γιαννάκη. Το Greek Hoopz είχε επισημάνει από τις πρώτες κλήσεις κιόλας για την ύποπτη αντιγραφή και συνέχισε την σταυροφορία του στα αμέσως επόμενα φιλικά, όταν και διαπιστώθηκε ότι απέναντι σε συγκροτημένες ομάδες ο Γιόνας Καζλάουσκας επιστρατεύει την γνωστή αμυντικογενή ελληνική τακτική, εμπλουτισμένη με σετ επιθέσεις. Έτσι και στο φιλικό επί σλοβενικού εδάφους: και figure 8 είδαμε και φουλ πρες ή πρες στα 3/4 του γηπέδου με παγίδες είδαμε και ανολοκλήρωτες επιθέσεις, που η γραμματεία ελέω λήξης των 24 δευτερολέπτων ακύρωνε, είδαμε- με το φάντασμα του Γιαννάκη πάντα να αιωρείται. Το θέμα είναι ότι ο Λιθουανός τεχνικός επιθυμεί (;) να εφαρμόσει την στρατηγική του προκατόχου του, με διαφορετικά εργαλεία. Εφικτό; Δύσκολο... Σίγουρα, όμως, ο κόουτς κρατάει άσσους στο μανίκι του και δεν φανερώνει plays από την προετοιμασία, αλλά όσο κρυψίνος και αν μπορεί να είναι, φαντάζει απίθανο να παρεκκλίνει σημαντικά του πλάνου όταν σφίξουν τα γάλατα...

Κάποιοι επιμέρους προβληματισμοί προκύπτουν από το περιβόητο τρανζίσιον. Όχι δεν αναφέρομαι στο επιθετικό, που εν πολλοίς, δεν υπήρχε, αλλά στο αμυντικό. Γιάννης Μπουρούσης και Σοφοκλής Σχορτσανίτης σε αρκετές περιπτώσεις δεν έτρεχαν το παρκέ με μεγάλη ταχύτητα, κατά την επιστροφή τους στην άμυνα, με αποτέλεσμα ο Μπρέζετς, που δεν είναι δα και κανένα βέλος, να εκμεταλλεύεται το κενό στην ρακέτα και να φορτώνει με πόντους το καλάθι. Αν συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι η κυκλοφορία ήταν αργή και οι Σλοβένοι ένα βήμα πιο γρήγοροι στις αντιδράσεις τους, με συνέπεια να μην βρίσκεται ελεύθερος παίκτης και η προσποίηση να ακολουθείται από πάσα, τότε μπορεί η δήλωση του Νίκου Ζήση αλλά και του ομοσπονδιακού τεχνικού "περί προβλήματος στην φυσική κατάσταση" να έχει εξαιρετικά μεγάλη βαρύτητα. Από εκεί και πέρα η μανία όλη η ομάδα να ακουμπάει την μπάλα και να ψάχνει διακαώς τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη κάνει την Εθνική, σε μεγάλο βαθμό, προβλέψιμη, αλλά είναι - όπως και να έχει - αποτελεσματική. Θυμίζει κάτι από Ολυμπιακό του 1995 όταν ο Ιωαννίδης έδινε στους παίκτες του την εξής οδηγία: "Αν δεν έχει βγει το σύστημα μέχρι τα 10 δεύτερα πριν την λήξη της επίθεσης, τότε δώστε την μπάλα στον αράπη (σσ Έντι Τζόνσον). Αυτός ξέρει τι να την κάνει". Στα πολύ θετικά της αναμέτρησης οι λύσεις που έδωσε ο Καλαμπόκης, αλλά και η εμφάνιση του Περπέρογλου, που έδειξε ότι πέρα από ποιότητα έχει και νεύρο, αφού δεν δίστασε να τα βάλει με τον Νάχμπαρ σε έναν ψευτοτσαμπουκά. Εν αναμονή, πλέον της τελικής 12άδας. Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει μια στοιχειώδης ισορροπία μεταξύ περιφερειακών και ψηλών. Έστω και αν αυτό σημαίνει πώς θα πρέπει να κοπεί για παράδειγμα ο Πρίντεζης...