Μια ζέστη, μια κρύο...

Το τριεθνές τουρνουά, που διοργάνωσε η ΕΟΚ στο ΟΑΚΑ το τελευταίο τριήμερο, ολοκληρώθηκε με την ομάδα της Σερβίας να κατακτά τελικά την 1η θέση. Οι Σέρβοι πέτυχαν δύο νίκες επί Λετονίας και Ελλάδας αντίστοιχα, δείχνοντας αρκετά καλό αγωνιστικό πρόσωπο ειδικά στο ματς με αντίπαλο την εθνική μας ομάδα. Όσον αφορά την ελληνική ομάδα του Γιόνας Καζλάουσκας, ο απολογισμός ήταν μια νίκη και μια ήττα, με τις εντυπώσεις από το κάθε παιχνίδι να είναι εκ διαμέτρου αντίθετες.

Το παιχνίδι ενάντια στη Λετονία αποδείχθηκε υγιεινός περίπατος για την εθνική μας ομάδα. Με όπλο την πολύ καλή άμυνα και το σκοράρισμα σε "τρανσίσιον" παιχνίδι, κάτι που δεν είχαμε τα προηγούμενα χρόνια, η Ελλάδα πήρε από νωρίς κεφάλι στο σκορ για να κλείσει τελικά το ματς στο 80-52! Εξαιρετικός ο Καλάθης που δείχνει να έχει προσαρμοστεί αρκετά γρήγορα στην ομάδα και μαζί με τον Σπανούλη αναμένεται να "τραβήξουν το κουπί" στον οργανωτικό τομέα. Αναγεννημένος ο Σκορτσιανίτης, ο οποίος βρίσκεται πλέον σε ιδανική κατάσταση από πλευράς σωματικού βάρους. Μελανά σημεία τα αρκετά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ και η περιφερειακή μας αστοχία. Σχετικά με τους Λετονούς, απογοήτευσαν σε σχέση με όσα έδειξαν στα προηγούμενα φιλικά. Πιστεύω πάντως ότι δεν είναι τόσο κακή ομάδα όσο δείχνει το τελικό σκορ της αναμέτρησης.

Το χαρακτηρισμένο ως πρώτο σοβαρό τεστ της εθνικής ομάδας με αντίπαλο την Σερβία, δεν είχε την ίδια ευτυχή κατάληξη. Η Ελλάδα γνώρισε την ήττα με 83-82, προβληματίζοντας αρκετά με την απόδοσή της. Το πρόβλημα στο ριμπάουντ εξακολούθησε να υφίσταται για δεύτερο συνεχή αγώνα. Από τη μία τα ανύπαρκτα μπλοκ άουτ και από την άλλη η αδυναμία του "soft" για το ύψος του Κουφού να σπρώξει τους αντίπαλους ψηλούς, έδωσαν τη δυνατότητα στους νεαρούς, ως επί το πλείστον Σέρβους, να πραγματοποιήσουν αρκετές δεύτερες επιθέσεις. Αρκετά και τα αμυντικά προβλήματα της ομάδας, με τον Κουφό να είναι και σε αυτόν τον τομέα ο αρνητικός πρωταγωνιστής. Γενικότερα στην άμυνα, η ομάδα έδειξε να μην έχει την "σπιρτάδα" του πρώτου ματς. Οι 46 πόντοι που δεχθήκαμε στο ημίχρονο και οι 30 στο τελευταίο δεκάλεπτο αποδεικνύουν την άσχημη αμυντική μας συμπεριφορά. Αρκετά κακή και η εφαρμογή της ζώνης 2-3 στο πρώτο ημίχρονο, την οποία ο Τεόντοσιτς "έσπασε" εύκολα με πάσες στην πλάτη της άμυνας.

Στο επιθετικό κομμάτι, η ομάδα "σκόνταψε" πάνω στο πολύ διαβασμένο παιχνίδι των Σέρβων. Ο Ίβκοβιτς αντιμετώπισε το τρανσίσιον με γρήγορες επιστροφές και ασφυκτική πίεση στο κατέβασμα της μπάλας. Από εκεί και πέρα το επιθετικό παιχνίδι της εθνικής θύμιζε προηγούμενες εποχές. Συνεχόμενα πικ εν ρολ, με τους περιφερειακούς και ιδιαίτερα τον Σπανούλη να κρατούν την μπάλα αρκετή ώρα στην κατοχή τους και τον Σκορτσιανίτη να παλεύει να "βάλει πλάτη" ως άλλος Λάζαρος Παπαδόπουλος! Εκεί που πίστεψα πως ο "Δράκος" επέστρεψε στον πάγκο της εθνικής, ήταν όταν στο τελευταίο δεκάλεπτο επιστρατεύθηκε από τον Καζλάουσκας το παλιομοδίτικο figure 8, για να καταφέρει να σκοράρει η εθνική δύο συνεχόμενα τρίποντα με τον Βασίλη Σπανούλη. Προσωπικά δεν ενθουσιάστηκα με τον επιθετικό προσανατολισμό της εθνικής. Θεωρώ ότι ο Κουφός μπορεί να αξιοποιηθεί περισσότερο στο συγκεκριμένο τομέα και να μην αναλώνεται μονάχα στο να "σκρινάρει" τα γκαρντ στην κορυφή του τριπόντου. Στα θετικά της ομάδας καταγράφεται σαφώς η βελτίωση στο περιφερειακό σουτ, με τον Στράτο Περπέρογλου να συμβάλει σημαντικά στον εν λόγω τομέα.

Όσον αφορά την ατομική κριτική, ο Καλάθης επιβεβαίωσε την προσαρμογή του στο περιβάλλον της εθνικής και έδειξε ότι είναι ο πιο καθαρός άσος από τους γκαρντ της ομάδας. Οφείλει βέβαια να περιορίσει τις λάθος πάσες σε καταστάσεις πίεσης. Το ίδιο ισχύει και για τον Σπανούλη, που έδειξε πως στις κρίσιμες στιγμές αυτός θα αναλάβει να πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Ο Ζήσης ήταν ο γνωστός "κακός Ζήσης" των τελευταίων 2-3 ετών, με εμφανή αδυναμία στο τελείωμα των φάσεων. Ακόμα και έτσι όμως, είναι σίγουρα καλύτερος από τον "άφαντο" Καλαμπόκη και τον Τσαλδάρη, που φάνηκε μόνο στην άμυνα. Καλή εμφάνιση από τον Στράτο Περπέρογλου που έδωσε λύσεις στο σκοράρισμα. Ο Πρίντεζης αναλώθηκε σε καθαρά αμυντικό ρόλο ενώ και η απόδοση του Φώτση κυμάνθηκε σε μέτρια επίπεδα. Ο Σκορτσιανίτης έκανε σαφές πως βρίσκεται σε πολύ καλή φόρμα, την ίδια στιγμή που ο Κουφός έδειχνε να βρίσκεται "έξω από τα νερά του". Τέλος ο Γλυνιαδάκης έκανε αρκετά καλή εμφάνιση, με το "δέσιμο" της ελληνικής άμυνας στο τρίτο δεκάλεπτο, να πιστώνεται, εν πολλοίς, στην δική του παρουσία στο παρκέ.

Κλείνοντας, ας σταθούμε λίγο και στη σερβική εθνική ομάδα. Μια ομάδα που έχει πολύ μέλλον και χθες έβγαλε αρκετή ενέργεια πάνω στο παρκέ. Η αμυντική πίεση των Σέρβων ήταν ο καταλύτης ώστε να φτάσουν στην νίκη. Εντυπωσίασε ο γκαρντ Πάουνιτς της βελγικής Οστάνδης και πολύ καλοί ήταν οι Τρίπκοβιτς, Μάτσβαν και Τέπιτς, με τον τελευταίο πάντως να υποπίπτει σε δύο σημαντικά λάθη στο τελευταίο δίλεπτο. Ο Τεόντοσιτς του πρώτου ημιχρόνου, έστειλε το μήνυμα πως ο Ολυμπιακός δεν έχει ανάγκη από άλλον πλέϋ μέικερ. Το σημαντικό βεβαίως για τους Σέρβους, είναι ότι η ομάδα τους βαδίζει πλέον στο σωστό δρόμο, απαλλαγμένη από τις βεντετίστικες και προβληματικές συμπεριφορές των τελευταίων χρόνων.

Συνέχεια φιλικών από Δευτέρα, με το τουρνουά "Ακρόπολις" να φιλοξενεί τις Ρωσία, Σερβία, Λιθουανία και Ελλάδα. Στις 19:00 ο πρώτος αγώνας κάθε ημέρας και στις 21:45 ο δεύτερος. Νομίζω πως είναι λίγο "τραβηγμένη" η ώρα διεξαγωγής του 2ου αγώνα, ειδικά σε μια περίοδο που η συγκοινωνιακή πρόσβαση στο ΟΑΚΑ έχει περιοριστεί. Ακόμα και έτσι, καλό θα είναι όσοι μπορούν να παραβρεθούν στο γήπεδο και να στηρίξουν την εθνική ομάδα, ενόψει της δύσκολης συνέχειας.