Η σπαζοκεφαλιά του τριαριού

Με φόντο το must κάθε προετοιμασίας, το τουρνουά Ακρόπολις, ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής ομάδας ετοιμάζεται να ακυρώσει ορισμένες από τις (προ)επιλογές του και να καταλήξει στον special one, που θα μπορέσει να προσφέρει ουσιαστικά στην θέση 3. Η αλήθεια είναι ότι τον Γιόνας Καζλάουσκας τον έχει απασχολήσει αρκετά το θέμα, καθώς πραγματοποίησε αρκετούς πειραματισμούς στην προσπάθειά του να στύψει τους διαθέσιμους παίκτες και να κρατήσει ότι περισσεύει σε ταλέντο και μπορεί να διοχετευτεί στην πονεμένη θέση των small forwards.

Ας ξεκινήσουμε από τα δεδομένα: Κάποτε η Ελλάδα έπασχε από σέντερς - δεν είναι άλλωστε και τόσο μακρινή η εποχή που ο Τσέκος ...ο αληταράς μετρούσε στο παρκέ πολλά λεπτά συμμετοχής (εκτός αν προλάβαινε να βγει με φάουλ) - αλλά την δεδομένη χρονική στιγμή τα καθαρόαιμα ελληνικά τριάρια μοιάζουν με τις πολικές αρκούδες (Ursus maritimus) - είναι υπό εξαφάνιση. Μάλιστα οι απουσίες των Θοδωρή Παπαλουκά και Δημήτρη Διαμαντίδη λειτουργούν ως πρόσθετα τροχοπέδια στην εξεύρεση λύσεων, μιας και θα μπορούσαν να δώσουν λύσεις στα αγαπημένα χαμηλά σχήματα που παρέταξε στο παρελθόν το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Αν συνυπολογιστεί το γεγονός ότι η διακύμανση της απόδοσης του Στράτου Περπέρογλου δημιουργεί πρόσθετη ανησυχία, τότε γίνεται αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος. Στο πλαίσιο αυτό άρχισαν οι πειραματισμοί και οι κλήσεις απόγνωσης. Από την μια έγινε μια προσπάθεια ο Γιώργος Πρίντεζης να σουλουπωθεί στην επίμαχη θέση, αλλά η έφεση του νεαρού φόργουορντ να κλίνει προς το καλάθι σε συνδυασμό με το αναξιόπιστό του σουτ, που τον οδηγεί σε συνθήκες όπου όταν βρίσκεται ξεμαρκάριστος να ψάχνει την πάσα και το πικ ν ρολ, έχει ως συνέπεια να τρακάρει στους αντιπάλους και οι χώροι να λιγοστεύουν. Από την άλλη, ο Κώστας Καϊμακόγλου έχει καλύτερη σχέση με το καλάθι από μακρινή απόσταση (με στατικό τρόπο), αλλά η πλαστικότητά του δεν του επιτρέπει να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός ως τριάρι. Θυμηθείτε πως είχε ρίξει ο Παναθηναϊκός στο καναβάτσο το Μαρούσι στον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας: όταν ο Καϊμακόγλου κλήθηκε να περιορίσει τον Περπέρογλου...

Με αυτά και με αυτά κλήθηκαν οι Γιάννης Γεωργαλής και Κώστας Παπανικολάου, έτσι ώστε να δώσουν απαντήσεις στην σπαζοκεφαλιά του τεχνικού τιμ. Ο μεν πρώτος τέθηκε γρήγορα νοκ άουτ, ενώ ο δεύτερος απασχολεί ακόμα για το αν μπορεί να αντεπεξέλθει στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Σίγουρα πρόκειται για τον παίκτη που πληροί τις προϋποθέσεις της θέσης αλλά... Μπορεί στις διοργανώσεις που συμμετείχε να έκανε πάρτυ, εντούτοις απέναντι σε άγχος και άντρες αντιπάλους θα αντιμετωπίσει πρόβλημα. Κάποτε ο Ρεντζιάς άφηνε τον μπασκετικό κόσμο άφωνο στο Παγκόσμιο των Εφήβων του 1995, αλλά όταν πήρε το βάπτισμα του πυρός στο Ευρωμπάσκετ της ίδιας χρονιάς αποτέλεσε νόστιμο μεζέ για Ντίβατς, Ρέμπρατσα, Σαμπόνις και λοιπούς πειναλέους σέντερς. Προσοχή δεν μιλάμε για τις δυνατότητες και την προοπτική του παίκτη - κάτι που εκμεταλλεύονται με τον καλύτερο τρόπο μάνατζερς και αυλικοί - αλλά για το ΤΩΡΑ. Όποιος και αν είναι ο εκλεκτός του Καζλάουσκας θα είναι ρίσκο και γι' αυτό πρέπει να πάρει το μικρότερο δυνατό. Πάντως κατά την προσφιλή ελληνική τακτική οι διακριθέντες θα είναι οι απόντες...