Αν όχι τώρα, τότε πότε;

Όλο και πλησιάζει η στιγμή, που ο ομοσπονδιακός τεχνικός Γιόνας Καζλάουσκας θα ανακοινώσει το γκρουπ των παικτών, το οποίο θα ξεκινήσει προετοιμασία ενόψει του Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας. Το αργότερο μέχρι το τέλος της ερχόμενης εβδομάδας, λένε οι πληροφορίες, οι οποίες επίσης κάνουν λόγο για συνολικό αριθμό κλήσεων που δε θα ξεπερνάει τις 18. Βέβαια, σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιεύματα, ο Λιθουανός τεχνικός "πονοκεφαλιάζει" αρκετά καθώς παίκτες "κλειδιά" της εθνικής ομάδας αντιμετωπίζουν προβλήματα τραυματισμών ενώ κάποιοι άλλοι δηλώνουν αμφίβολοι εξαιτίας της κόπωσης από τις συνεχείς υποχρεώσεις.

Είναι το πρώτο καλοκαίρι εδώ και πολλά χρόνια, που η εθνική ομάδα πιθανόν θα κληθεί να παραταχθεί χωρίς βασικά της στελέχη εξαιτίας τραυματισμών ή ξεκούρασης. Το συγκεκριμένο φαινόμενο έχει κάνει την εμφάνισή του προ πολλού σε άλλες ευρωπαϊκές ομάδες, όπου παίκτες με βεβαρημένη σεζόν, κυρίως NBAερς, επιλέγουν να μην παίξουν ορισμένα καλοκαίρια με την εθνική τους ομάδα. Στην ελληνική ομάδα αυτή η "μόδα", έτυχε να κάνει την εμφάνισή της φέτος το καλοκαίρι. Οι περισσότεροι διεθνείς, προέρχονται από μια πολύχρονη και συνεχή σειρά κοπιαστικών σεζόν και υποχρεώσεων. Το γεγονός αυτό είχε συνέπειες στη σωματική τους κατάσταση, με αποκορύφωμα τη φετινή σεζόν. Ο άλλοτε "βιονικός" Διαμαντίδης, αντιμετώπισε τρεις φορές πρόβλημα τραυματισμού φέτος και οδεύει προς το χειρουργείο. Οι Τσαρτσαρής και Παπαλουκάς, οι οποίοι αγωνίζονται συνεχώς χειμώνα-καλοκαίρι από το 2003 και μετά, παρουσίασαν εμφανή σημάδια κόπωσης. Ο Σπανούλης εξέφρασε και αυτός παράπονα σχετικά με την υπερφόρτωση των αθλητών με αγώνες. Ο Ζήσης, αν και 26 μόλις ετών, έδειξε να κινείται στο παρκέ με την ενέργεια ενός 35άρη. Σε όλα αυτά, αν προστεθούν και τα προβλήματα τραυματισμών Μπουρούση και Βασιλόπουλου, καταλαβαίνει κανείς πως οι Έλληνες πρωτοκλασάτοι διεθνείς δε βρίσκονται και στην καλύτερη κατάσταση αυτό το καλοκαίρι.

Με δεδομένα λοιπόν όλα τα παραπάνω, ίσως θα έπρεπε η ομοσπονδία να είχε ήδη κάνει έναν προγραμματισμό σε συνεργασία με τον προπονητή, ο οποίος θα προέβλεπε την μη κλήση ορισμένων παικτών αυτό το καλοκαίρι. Ακούγεται λίγο "αιρετική" η άποψή μου, ειδικά για μια ομοσπονδία που το βασικό δόγμα το οποίο διέπει τις αρχές της είναι το "πάνω απ' όλα η εθνική". Τα πράγματα όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, των οποίων οι παίκτες αποτελούν τη βάση της εθνικής ομάδας, έπαιξαν φέτος 59 αγώνες έκαστος! Δε θεωρώ παράλογο, ύστερα από μια τόσο φορτωμένη σεζόν, οι διεθνείς που βρίσκονται στις δύο ομάδες να επιθυμούν να απέχουν ένα καλοκαίρι από την εθνική ομάδα. Όλοι θέλουμε μετάλλια και διακρίσεις από την εθνική αλλά πιστεύω ότι πάνω απ' όλα είναι η υγεία των αθλητών. Νομίζω πάντως ότι το φετινό καλοκαίρι είναι το πιο κατάλληλο ώστε να θυσιάσουμε μια διάκριση της εθνικής, κρατώντας κάποιους παίκτες "φρέσκους" ενόψει μελλοντικών υποχρεώσεων. Τι εννοώ με αυτό;

Στο φετινό Ευρωμπάσκετ η ελληνική ομάδα θα κάνει μια καινούρια αρχή με έναν νέο προπονητή. Αυτό ακριβώς το γεγονός κάνει τα όρια της αποτυχίας από την επιτυχία, αρκετά δυσδιάκριτα. Εντελώς αντικειμενικά, πιστεύω πως ως ενδεχόμενη αποτυχία, θα πρέπει να λογίζεται η κατάληψη μια θέσης εκτός της πρώτης εξάδας. Κάτι που πρακτικά σημαίνει, πως η εθνική Ελλάδος θα απουσιάσει από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010 που θα διεξαχθεί στην Τουρκία. 'Αρα θα πει κάποιος, πως υποστηρίζεις ότι έχουμε την πολυτέλεια να ξεκουράσουμε κάποιους διεθνείς, από τη στιγμή που υπάρχει μια τόσο σημαντική πρόκληση; Υπάρχει μια πολύ σημαντική παράμετρος που διασφαλίζει σε μεγάλο ποσοστό το ρίσκο αποτυχίας εξαιτίας της απουσίας βασικών στελεχών από το Ευρωμπάσκετ του Σεπτεμβρίου. Η FIBA για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010, θα μοιράσει 4 wild cards σε ομάδες που δε θα καταφέρουν να προκριθούν στη διοργάνωση μέσω των ηπειρωτικών τους πρωταθλημάτων! Το ίδιο συνέβη και στη διοργάνωση του 2006, με το βασικό κριτήριο επιλογής των ομάδων να είναι η συνολική αγωνιστική τους παρουσία τα τελευταία χρόνια. Θεωρώ αδιανόητο, αν εμφανιζόταν ποτέ τέτοιο ζήτημα, μια χώρα όπως η Ελλάδα με τεράστια παράδοση στο μπάσκετ, με διακρίσεις και μετάλλια τα τελευταία χρόνια, με 4η θέση στην παγκόσμια κατάταξη των εθνικών ομάδων και με ισχυρούς ανθρώπους στα διεθνή διοικητικά κλιμάκια του αθλήματος, όπως ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, να μην έπαιρνε κάρτα ελεύθερης συμμετοχής για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Μήπως λοιπόν αυτή ακριβώς η πολυτέλεια, μας δίνει το δικαίωμα να βάλουμε στα "πιτς" ορισμένους παίκτες φέτος το καλοκαίρι; Άλλωστε ανάλογα προβλήματα τραυματισμών και κούρασης ενδέχεται να παρουσιαστούν και τα επόμενα καλοκαίρια. Τα τουρνουά όμως που ακολουθούν (Παγκόσμιο 2010, Ευρωμπάσκετ 2011/Ολυμπιακή πρόκριση, Ολυμπιακοί 2012) είναι σαφώς μεγαλύτερης βαρύτητας από το φετινό και δε μπορούμε να ρισκάρουμε απουσίες σημαντικών παικτών. Μήπως λοιπόν φέτος δεν πρέπει να πιεστούν για να αγωνιστούν κάποιοι παίκτες που έχουν προβλήματα τραυματισμών; Μήπως λοιπόν πρέπει να προβλέψουμε από τώρα κάποια πράγματα; Γιατί αν όχι τώρα, τότε πότε;