Το όνειρο έγινε τελικά πραγματικότητα! Η εθνική ομάδα των γυναικών, με τη νίκη της επί της Ιταλίας με 60-56, κατέκτησε την 5η θέση στο Ευρωμπάσκετ της Λετονίας και εξασφάλισε τη συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010! Μια επιτυχία τεράστια για το απαξιωμένο ελληνικό γυναικείο μπάσκετ, η οποία υποχρεώνει πλέον τους φορείς του αθλήματος να στρέψουν το ενδιαφέρον τους στα προβλήματα του χώρου. Ας αφήσουμε όμως τα ...ευχολόγια και ας δούμε μαζί, ποια ήταν τα 5 βασικά συστατικά της επιτυχίας των κοριτσιών του Κώστα Μίσσα:
1. Το καλό κλίμα μέσα στην ομάδα: Η ατμόσφαιρα που επικράτησε στο εσωτερικό της ελληνικής ομάδας ήταν εξαιρετική από την αρχή της προετοιμασίας. Οι σχέσεις των κοριτσιών ήταν άριστες και κάθε παίκτρια είχε αντιληφθεί το ρόλο της μέσα στην ομάδα. Ουδέποτε δημιουργήθηκε πρόβλημα, ούτε καν από κορίτσια που είχαν ελάχιστο χρόνο συμμετοχής.
2. Πάθος και ψυχή: Ο τρόπος που αγωνίζονταν οι Ελληνίδες παίκτριες, σε έκανε πολλές φορές να αναρωτιέσαι, που βρίσκουν αυτά τα τεράστια ψυχικά αποθέματα. Από τις παθιασμένες βουτιές αυτοθυσίας στην άμυνα μέχρι και τους ψυχωμένους πανηγυρισμούς ύστερα από πετυχημένες ενέργειες στο παρκέ, η αγωνιστικότητα ήταν έκδηλη σε όλες τις αντιδράσεις της ομάδα. Αποκορύφωμα της θέλησης των κοριτσιών, ήταν οι αρκετές ανατροπές σε σκορ που πέτυχαν σε αυτά το τουρνουά, με κυριότερη βέβαια την επιστροφή από το -11 στον τελευταίο και κρίσιμο αγώνα με την Ιταλία.
3. Άμυνα: Το Α και το Ω αυτής της ομάδας στο φετινό Ευρωμπάσκετ, ήταν η αμυντική της τακτική. Αν και διαθέτοντας την 2η κοντύτερη ομάδα της διοργάνωσης, η ελληνική ομάδα κατόρθωσε να περιορίσει αισθητά το inside game των αντιπάλων της. Ταυτόχρονα, η καλή περιφερειακή άμυνα έφερε αρκετά κλεψίματα, που είχαν ως αποτέλεσμα αρκετούς εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό. Η Ελλάδα ήταν η καλύτερη αμυντική ομάδα του Ευρωμπάσκετ, καθώς δέχθηκε συνολικά 510 πόντους (56,7 μ.ο.) και η 3η καλύτερη ομάδα στον τομέα των κλεψιμάτων με 83 κλεψίματα (9,2 μ.ο.).
4. Εβίνα Μάλτση: Αποτελεί οξύμωρο σχήμα, το γεγονός πως σε αυτό το τουρνουά, η MVP δεν επιλέχθηκε από τη νικήτρια ομάδα αλλά από τη μόλις 5η ομάδα της κατάταξης, δηλαδή την Ελλάδα! Πως θα μπορούσε όμως να γίνει διαφορετικά, από τη στιγμή που η ηγέτης της ελληνικής ομάδας, Εβίνα Μάλτση, ήταν: 1η σκόρερ του τουρνουά με 203 πόντους (22,6 μ.ο.), 1η στα κλεψίματα με συνολικά 28 (3,1 μ.ο.), 1η σε εύστοχα τρίποντα με 33 (3,7 μ.ο.) και 1η σε ευστοχία στις ελεύθερες βολές με 90,9% (30/33)!
5. Κώστας Μίσσας: Ο αρχιτέκτονας της επιτυχίας, ο ομοσπονδιακός προπονητής Κώστας Μίσσας, έδωσε ρεσιτάλ σε αυτό το τουρνουά. Ο ελληνικός πάγκος πιστώνεται την πολύ καλή ψυχολογική προετοιμασία της ομάδας, το άψογο scouting και την εξαιρετική τακτική μέσα στο παρκέ. Τα εύσημα ανήκουν βεβαίως και στον άμεσο συνεργάτη του και προπονητή του πρωταθλητή Αθηναϊκού, Τζώρτζη Δικαιουλάκο. Ακόμα όμως και ύστερα από αυτή την μεγάλη επιτυχία, δε λείπουν οι κατήγοροι του ομοσπονδιακού προπονητή... Αυτοί που του καταλογίζουν λάθη στο κοουτσάρισμα σε ματς που χάθηκαν στον πόντο, όπως με την Πολωνία και κακή διαχείριση του rotation... Εγώ αυτό που ξέρω, είναι πως ο Μίσσας οδήγησε το ελληνικό γυναικείο μπάσκετ στην μεγαλύτερη επιτυχία του! Αν έλεγες σε κάποιον πριν την έναρξη του τουρνουά, ότι η ελληνική ομάδα θα έχανε την πρόκριση στα ημιτελικά στο καλάθι και θα προκρινόταν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μάλλον θα σε χαρακτήριζε (επιεικώς) ...υπερβολικό!
Κλείνω με λίγα σχόλια, γενικότερα για τη διοργάνωση. Η Γαλλία αναδείχθηκε πανάξια πρωταθλήτρια Ευρώπης, κερδίζοντας μάλιστα όλους τους αγώνες που έδωσε στο τουρνουά. Ήταν η πληρέστερη ομάδα και οι 2/2 νίκες της επί της πρώην "αυτοκράτειρας" Ρωσίας, δε νομίζω πως αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης. Απογοήτευσαν δύο ομάδες, που πέρυσι αγωνίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Τσεχία, που έμεινε τελικά εκτός 8άδας και η Λετονία, η οποία, αν και διοργανώτρια, αρκέστηκε μόλις στην 7η θέση της τελικής κατάταξης. Πάντως το επίπεδο του γυναικείου μπάσκετ στην Ευρώπη, εξακολουθεί να παραμένει χαμηλότερο σε σχέση με τις παγκόσμιες "υπερδυνάμεις". Δύσκολα κάποια από τις ομάδες που διακρίθηκαν σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, θα καταφέρει να χτυπήσει στο άμεσο μέλλον τα μεγαθήρια του παγκόσμιου μπάσκετ, την Αυστραλία και (πολύ περισσότερο) τις ΗΠΑ.
Για το τέλος, απολαύστε στο βίντεο που ακολουθεί, το συρτάκι της νίκης που χόρεψαν τα κορίτσια μας, μετά τη λήξη του νικηφόρου αγώνα ενάντια στις Ιταλίδες.
Υ.Γ.: Θεαματικό το Ρολάν Γκαρός, καλό το Μπρούνο Ζάουλι και όμορφο το Κύπελλο Συνομοσπονδιών. Όμως το μπάσκετ είναι αυτό που φέρνει ανελλιπώς διακρίσεις στη χώρα μας τα τελευταία 20 χρόνια. Έπρεπε τουλάχιστον, να γίνει μια προσπάθεια να μεταδοθούν τα ματς της εθνικής από τους προημιτελικούς και έπειτα. Ελπίζω του χρόνου στο Παγκόσμιο στην Τσεχία, η ΕΡΤ να μας κάνει την τιμή...
1. Το καλό κλίμα μέσα στην ομάδα: Η ατμόσφαιρα που επικράτησε στο εσωτερικό της ελληνικής ομάδας ήταν εξαιρετική από την αρχή της προετοιμασίας. Οι σχέσεις των κοριτσιών ήταν άριστες και κάθε παίκτρια είχε αντιληφθεί το ρόλο της μέσα στην ομάδα. Ουδέποτε δημιουργήθηκε πρόβλημα, ούτε καν από κορίτσια που είχαν ελάχιστο χρόνο συμμετοχής.
2. Πάθος και ψυχή: Ο τρόπος που αγωνίζονταν οι Ελληνίδες παίκτριες, σε έκανε πολλές φορές να αναρωτιέσαι, που βρίσκουν αυτά τα τεράστια ψυχικά αποθέματα. Από τις παθιασμένες βουτιές αυτοθυσίας στην άμυνα μέχρι και τους ψυχωμένους πανηγυρισμούς ύστερα από πετυχημένες ενέργειες στο παρκέ, η αγωνιστικότητα ήταν έκδηλη σε όλες τις αντιδράσεις της ομάδα. Αποκορύφωμα της θέλησης των κοριτσιών, ήταν οι αρκετές ανατροπές σε σκορ που πέτυχαν σε αυτά το τουρνουά, με κυριότερη βέβαια την επιστροφή από το -11 στον τελευταίο και κρίσιμο αγώνα με την Ιταλία.
3. Άμυνα: Το Α και το Ω αυτής της ομάδας στο φετινό Ευρωμπάσκετ, ήταν η αμυντική της τακτική. Αν και διαθέτοντας την 2η κοντύτερη ομάδα της διοργάνωσης, η ελληνική ομάδα κατόρθωσε να περιορίσει αισθητά το inside game των αντιπάλων της. Ταυτόχρονα, η καλή περιφερειακή άμυνα έφερε αρκετά κλεψίματα, που είχαν ως αποτέλεσμα αρκετούς εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό. Η Ελλάδα ήταν η καλύτερη αμυντική ομάδα του Ευρωμπάσκετ, καθώς δέχθηκε συνολικά 510 πόντους (56,7 μ.ο.) και η 3η καλύτερη ομάδα στον τομέα των κλεψιμάτων με 83 κλεψίματα (9,2 μ.ο.).
4. Εβίνα Μάλτση: Αποτελεί οξύμωρο σχήμα, το γεγονός πως σε αυτό το τουρνουά, η MVP δεν επιλέχθηκε από τη νικήτρια ομάδα αλλά από τη μόλις 5η ομάδα της κατάταξης, δηλαδή την Ελλάδα! Πως θα μπορούσε όμως να γίνει διαφορετικά, από τη στιγμή που η ηγέτης της ελληνικής ομάδας, Εβίνα Μάλτση, ήταν: 1η σκόρερ του τουρνουά με 203 πόντους (22,6 μ.ο.), 1η στα κλεψίματα με συνολικά 28 (3,1 μ.ο.), 1η σε εύστοχα τρίποντα με 33 (3,7 μ.ο.) και 1η σε ευστοχία στις ελεύθερες βολές με 90,9% (30/33)!
5. Κώστας Μίσσας: Ο αρχιτέκτονας της επιτυχίας, ο ομοσπονδιακός προπονητής Κώστας Μίσσας, έδωσε ρεσιτάλ σε αυτό το τουρνουά. Ο ελληνικός πάγκος πιστώνεται την πολύ καλή ψυχολογική προετοιμασία της ομάδας, το άψογο scouting και την εξαιρετική τακτική μέσα στο παρκέ. Τα εύσημα ανήκουν βεβαίως και στον άμεσο συνεργάτη του και προπονητή του πρωταθλητή Αθηναϊκού, Τζώρτζη Δικαιουλάκο. Ακόμα όμως και ύστερα από αυτή την μεγάλη επιτυχία, δε λείπουν οι κατήγοροι του ομοσπονδιακού προπονητή... Αυτοί που του καταλογίζουν λάθη στο κοουτσάρισμα σε ματς που χάθηκαν στον πόντο, όπως με την Πολωνία και κακή διαχείριση του rotation... Εγώ αυτό που ξέρω, είναι πως ο Μίσσας οδήγησε το ελληνικό γυναικείο μπάσκετ στην μεγαλύτερη επιτυχία του! Αν έλεγες σε κάποιον πριν την έναρξη του τουρνουά, ότι η ελληνική ομάδα θα έχανε την πρόκριση στα ημιτελικά στο καλάθι και θα προκρινόταν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μάλλον θα σε χαρακτήριζε (επιεικώς) ...υπερβολικό!
Κλείνω με λίγα σχόλια, γενικότερα για τη διοργάνωση. Η Γαλλία αναδείχθηκε πανάξια πρωταθλήτρια Ευρώπης, κερδίζοντας μάλιστα όλους τους αγώνες που έδωσε στο τουρνουά. Ήταν η πληρέστερη ομάδα και οι 2/2 νίκες της επί της πρώην "αυτοκράτειρας" Ρωσίας, δε νομίζω πως αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης. Απογοήτευσαν δύο ομάδες, που πέρυσι αγωνίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Τσεχία, που έμεινε τελικά εκτός 8άδας και η Λετονία, η οποία, αν και διοργανώτρια, αρκέστηκε μόλις στην 7η θέση της τελικής κατάταξης. Πάντως το επίπεδο του γυναικείου μπάσκετ στην Ευρώπη, εξακολουθεί να παραμένει χαμηλότερο σε σχέση με τις παγκόσμιες "υπερδυνάμεις". Δύσκολα κάποια από τις ομάδες που διακρίθηκαν σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, θα καταφέρει να χτυπήσει στο άμεσο μέλλον τα μεγαθήρια του παγκόσμιου μπάσκετ, την Αυστραλία και (πολύ περισσότερο) τις ΗΠΑ.
Για το τέλος, απολαύστε στο βίντεο που ακολουθεί, το συρτάκι της νίκης που χόρεψαν τα κορίτσια μας, μετά τη λήξη του νικηφόρου αγώνα ενάντια στις Ιταλίδες.
Υ.Γ.: Θεαματικό το Ρολάν Γκαρός, καλό το Μπρούνο Ζάουλι και όμορφο το Κύπελλο Συνομοσπονδιών. Όμως το μπάσκετ είναι αυτό που φέρνει ανελλιπώς διακρίσεις στη χώρα μας τα τελευταία 20 χρόνια. Έπρεπε τουλάχιστον, να γίνει μια προσπάθεια να μεταδοθούν τα ματς της εθνικής από τους προημιτελικούς και έπειτα. Ελπίζω του χρόνου στο Παγκόσμιο στην Τσεχία, η ΕΡΤ να μας κάνει την τιμή...