Θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί και ως το άκυρο post της ημέρας. Όμως, το περιεχόμενό του έχει για τους συντελεστές του blog ιδιαίτερη συναισθηματική αξία, καθώς ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είχε ξυπνήσει για τα καλά τον ταπεινό σκάουτερ που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Δυστυχώς, η άδικη κοινωνία - τι κάνει επιτέλους το κράτος;! - το πειραγμένο του μυαλό και η ερυθρόλευκη τρύπια τσέπη, έπνιξαν την λαιμαργία μας για ακόμα ένα λαβράκι (σε συσκευασία επίδοξου ΜΑΠ μάλιστα) των Ευρωπαϊκών γηπέδων.
Συνέχεια...
