Στο χθεσινοβραδινό ντέρμπυ του Βορρά ο Άρης πραγματοποιώντας μια εντυπωσιακή εμφάνιση, εμπλουτισμένη με πολύ ενέργεια και πάθος, υπέταξε τον άσπονδο συμπολίτη, σημειώνοντας την πρώτη γραμμή στο τεφτέρι για τον άτυπο τίτλο του αφεντικού της πόλης.
Το αγωνιστικό σκέλος έδωσε ακόμη μια αφορμή για σκέψη όσον αφορά την σύνθεση των κιτρινόμαυρων. Η ομάδα του Ντρούκερ, λοιπόν, έχει αποφασίσει να ζει και να πεθαίνει με ελαφριά σχήματα, καθώς η επιλογή του Ντάνστον μέσα στην ρακέτα φέρει μηδέν οξέα και μηδέν λιπαρά. Η διαστασιολόγηση του γηπέδου έχει αλλάξει, αλλά το ζητούμενο εξακολουθεί να είναι το εύκολο καλάθι. Και το εύκολο καλάθι σε σετ καταστάσεις έρχεται από τους ψηλούς, με αποτέλεσμα το υπάρχον υλικό να καθιστά την οπισθοφυλακή της ομάδας διάτρητη. Κακά τα ψέμματα αυτά τα σχήματα εκτίθενται στον αμυντικό τομέα, εκεί όπου εν δυνάμει τεσσάρια καλούνται να ψηλώσουν. Βέβαια, η προβληματική ισορροπία μπορεί να κρύφτηκε από την αναιμική παρουσία του Λάζαρου Παπαδόπουλου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παύει να υφίσταται. Άλλωστε, ο Λάζος παραμονές των αυτοδιοικητικών εκλογών έχει και άλλες ανησυχίες.
Ο Σάρον Ντρούκερ, λοιπόν, δεν πείθεται για την ανάγκη οχύρωσης της ρακέτας με την προσθήκη ή και αντικατάσταση ενός ψηλού. Ίσως να μην ικανοποιείται από την διαθέσιμη λίστα παικτών, ίσως το γνωστό πανέρι να έχει αδειάσει, ίσως οι κομμένοι από την Αμερική να μην τον γοητεύουν, ίσως να περιμένει κάτι, ίσως να μην θέλει να αλλοιώσει την χημεία της ομάδας, ίσως, ίσως... Επειδή ο Ισραηλινός τεχνικός έχει ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με φίλους της ομάδας, σε περίπτωση που έχει ξεμείνει από επιλογές ψηλών, υπάρχουν πάντα και οι αγγελίες. Πάντως η ανάλωση του καλύτερου παίκτη της ομάδας σε καθήκοντα εξολοθρευτή του αντίπαλου σέντερ, μόνο και μόνο επειδή είναι παιδοβούβαλο θα κοστίσει. Μέχρι και η Μπάμπεργκ, η φιλοσοφία της οποίας μοιάζει σ' ένα βαθμό με εκείνη του Άρη, έχει τον Πλάις που μπορεί να μιλήσει επί ίσοις όροις με τα αντίπαλα σέντερ. Για να δούμε που το πάει ο Ισραηλινός.
