Για τους "άρρωστους" με την πορτοκαλί θεά, ο Μάρτιος είναι ίσως ο αγαπημένος μήνας του χρόνου. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το γνωστό και πολυαγαπημένο March Madness, την τελική φάση του κολεγιακού πρωταθλήματος των ΗΠΑ. Από αύριο και για διάστημα τριών περίπου εβδομάδων, 68 πανεπιστήμια θα μπουν στην μάχη για το τρόπαιο του εθνικού πρωταθλητή. Η δράση ξεκινάει την Τρίτη και την Τετάρτη με τους 4 "play-in" αγώνες και ολοκληρώνεται το τριήμερο 2-4 Απριλίου με το F4, το οποίο φέτος φιλοξενείται στο Houston του Texas. To Greek Hoopz θα σας παρουσιάσει σταδιακά μέχρι την Πέμπτη, μια ανάλυση των τεσσάρων περιφερειών του bracket, ξεκινώντας από την East Region.
Στην East, έχει τοποθετηθεί η ομάδα με το υψηλότερο # 1 seeding, το Ohio State. Οι Buckeyes μπορεί να έχασαν τον Evan Turner, όμως είναι πληρέστερη και καλύτερη ομάδα από πέρυσι. Διαθέτουν μια έμπειρη και ψηλή περιφερειακή τριάδα, τους Buford, Lighty, και Diebler καθώς και τον καλύτερο post player σε όλο το πρωτάθλημα, τον εκπληκτικό freshman Jared Sullinger, ο οποίος έχει καλύψει και με το παραπάνω το κενό που είχαν πέρυσι μέσα στη ρακέτα. To rotation τους εξακολουθεί να είναι "σφιχτό", όμως έχουν δύο πολύ ποιοτικούς guards που έρχονται από τον πάγκο, τους Craft και Thomas. Όπως και πέρυσι, στη βασική τους πεντάδα δεν υπάρχει καθαρόαιμο play maker και τον ρόλο οργανωτή του Turner έχει επωμιστεί φέτος ο William Buford.
Παρόλο που ήταν η ομάδα με την πιο σταθερή παρουσία μέχρι στιγμής, με συνολικό ρεκόρ νικών 32-2, η επιτροπή του NCAA που αξιολογεί το seeding των ομάδων και καταρτίζει τα brackets δεν τους αντάμειψε ιδιαίτερα. Κάθε άλλο μάλιστα...
Στο ίδιο bracket με το Ohio State έχουν τοποθετηθεί άλλες πέντε ομάδες που έχουν κατακτήσει στο παρελθόν το πρωτάθλημα (North Carolina, Syracuse, Kentucky, Marquette, Villanova), ομάδες με σταθερά καλή παρουσία τα τελευταία χρόνια (West Virginia, Xavier, Washington) και μια από τις καλύτερες ομάδες από περιφέρειες μέσης δυναμικότητας, το George Mason.
To North Carolina (#2) προέρχεται από εκπληκτικό δεύτερο μισό πρωταθλήματος και ο πρωτοετής Harrison Barnes έχει "ξυπνήσει για τα καλά", ύστερα από την αρχική αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του. Στα τελευταία 10 παιχνίδια τους, έχουν ηττηθεί μόλις μια φορά.
Το Syracuse (#3) είναι παραδοσιακή δύναμη του κολεγιακού μπάσκετ, η οποία βασίζεται στην εμπειρία του coach Jim Boeheim και στην περίφημη εφαρμογή της άμυνας ζώνης 2-3. Υπάρχει μια παράμετρος στο bracket, η οποία ενδέχεται να τους βοηθήσει αρκετά: Η τελική φάση της περιφέρειας διεξάγεται στο Newark του New Jersey, το οποίο απέχει περίπου 380 χιλιόμετρα από το Syracuse της New York. Απόσταση μικρή για ένα από τα πιο φανατικά κοινά του κολεγιακού πρωταθλήματος...
Το Kentucky (#4) μειονεκτεί τόσο σε εμπειρία, καθώς στηρίζεται όπως και πέρυσι σε freshmen, όσο και σε εναλλακτικές λύσεις από τον πάγκο. Ο coach Calipari όμως έχει δημιουργήσει μια πιο ισορροπημένη ομάδα από την περσινή των Wall, Cousins και Blendsoe, η οποία παίζει πολύ καλή άμυνα και σουτάρει καλά από την περιφέρεια. Με βάση τις πρόσφατες εμφανίσεις τους, αδικούνται από το #4 seeding.
Την έκπληξη στην East Region, μπορεί να κάνει κάποιο από τα Washington (#7) και Georgia (#10), που αναμετρούνται μεταξύ τους στον 1ο γύρο. Ειδικά το πρώτο, το οποίο διαθέτει παίκτες με την απαιτούμενη ποιότητα, παίζει ένα απρόβλεπτο up tempo παιχνίδι και μπαίνει στο NCAA Tournament με τον "αέρα" του πρωταθλητή της PAC-10.
Ποιους παίκτες αξίζει να προσέξετε από την East Region:
- Jared Sullinger (Οhio State)
- Ηarrison Barnes (North Carolina)
- John Jenson (North Carolina)
- Chris Joseph (Syracuse)
- Terrence Jones (Kentucky)
- Brandon Knight (Kentucky
- Tu Holloway (Xavier)
- Isaiah Thomas (Washington)
- Cam Long (George Mason)
- Travis Leslie (Georgia)
- Trey Thompkins (Georgia)
Συμπερασματικά, η πιο σταθερή, μαζί με το Kansas, ομάδα του πρωταθλήματος, φαίνεται να έχει να αντιμετωπίσει αρκετούς και δύσκολους "σκοπέλους" μέχρι το F4 του Ηouston. Εμένα πάντως, η φετινή ιστορία του Ohio State μου θυμίζει αρκετά την περσινή αντίστοιχη του Kansas, το οποίο ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος αλλά τοποθετήθηκε από την αρμόδια επιτροπή, σε ένα αρκετά δύσκολο bracket. Ας θυμηθούμε λοιπόν κλείνοντας, ποια ήταν η κατάληξη του περσινού #1 overall seed του τουρνουά...
Στην East, έχει τοποθετηθεί η ομάδα με το υψηλότερο # 1 seeding, το Ohio State. Οι Buckeyes μπορεί να έχασαν τον Evan Turner, όμως είναι πληρέστερη και καλύτερη ομάδα από πέρυσι. Διαθέτουν μια έμπειρη και ψηλή περιφερειακή τριάδα, τους Buford, Lighty, και Diebler καθώς και τον καλύτερο post player σε όλο το πρωτάθλημα, τον εκπληκτικό freshman Jared Sullinger, ο οποίος έχει καλύψει και με το παραπάνω το κενό που είχαν πέρυσι μέσα στη ρακέτα. To rotation τους εξακολουθεί να είναι "σφιχτό", όμως έχουν δύο πολύ ποιοτικούς guards που έρχονται από τον πάγκο, τους Craft και Thomas. Όπως και πέρυσι, στη βασική τους πεντάδα δεν υπάρχει καθαρόαιμο play maker και τον ρόλο οργανωτή του Turner έχει επωμιστεί φέτος ο William Buford.
Παρόλο που ήταν η ομάδα με την πιο σταθερή παρουσία μέχρι στιγμής, με συνολικό ρεκόρ νικών 32-2, η επιτροπή του NCAA που αξιολογεί το seeding των ομάδων και καταρτίζει τα brackets δεν τους αντάμειψε ιδιαίτερα. Κάθε άλλο μάλιστα...
Στο ίδιο bracket με το Ohio State έχουν τοποθετηθεί άλλες πέντε ομάδες που έχουν κατακτήσει στο παρελθόν το πρωτάθλημα (North Carolina, Syracuse, Kentucky, Marquette, Villanova), ομάδες με σταθερά καλή παρουσία τα τελευταία χρόνια (West Virginia, Xavier, Washington) και μια από τις καλύτερες ομάδες από περιφέρειες μέσης δυναμικότητας, το George Mason.
To North Carolina (#2) προέρχεται από εκπληκτικό δεύτερο μισό πρωταθλήματος και ο πρωτοετής Harrison Barnes έχει "ξυπνήσει για τα καλά", ύστερα από την αρχική αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του. Στα τελευταία 10 παιχνίδια τους, έχουν ηττηθεί μόλις μια φορά.
Το Syracuse (#3) είναι παραδοσιακή δύναμη του κολεγιακού μπάσκετ, η οποία βασίζεται στην εμπειρία του coach Jim Boeheim και στην περίφημη εφαρμογή της άμυνας ζώνης 2-3. Υπάρχει μια παράμετρος στο bracket, η οποία ενδέχεται να τους βοηθήσει αρκετά: Η τελική φάση της περιφέρειας διεξάγεται στο Newark του New Jersey, το οποίο απέχει περίπου 380 χιλιόμετρα από το Syracuse της New York. Απόσταση μικρή για ένα από τα πιο φανατικά κοινά του κολεγιακού πρωταθλήματος...
Το Kentucky (#4) μειονεκτεί τόσο σε εμπειρία, καθώς στηρίζεται όπως και πέρυσι σε freshmen, όσο και σε εναλλακτικές λύσεις από τον πάγκο. Ο coach Calipari όμως έχει δημιουργήσει μια πιο ισορροπημένη ομάδα από την περσινή των Wall, Cousins και Blendsoe, η οποία παίζει πολύ καλή άμυνα και σουτάρει καλά από την περιφέρεια. Με βάση τις πρόσφατες εμφανίσεις τους, αδικούνται από το #4 seeding.
Την έκπληξη στην East Region, μπορεί να κάνει κάποιο από τα Washington (#7) και Georgia (#10), που αναμετρούνται μεταξύ τους στον 1ο γύρο. Ειδικά το πρώτο, το οποίο διαθέτει παίκτες με την απαιτούμενη ποιότητα, παίζει ένα απρόβλεπτο up tempo παιχνίδι και μπαίνει στο NCAA Tournament με τον "αέρα" του πρωταθλητή της PAC-10.
Ποιους παίκτες αξίζει να προσέξετε από την East Region:
- Jared Sullinger (Οhio State)
- Ηarrison Barnes (North Carolina)
- John Jenson (North Carolina)
- Chris Joseph (Syracuse)
- Terrence Jones (Kentucky)
- Brandon Knight (Kentucky
- Tu Holloway (Xavier)
- Isaiah Thomas (Washington)
- Cam Long (George Mason)
- Travis Leslie (Georgia)
- Trey Thompkins (Georgia)
Συμπερασματικά, η πιο σταθερή, μαζί με το Kansas, ομάδα του πρωταθλήματος, φαίνεται να έχει να αντιμετωπίσει αρκετούς και δύσκολους "σκοπέλους" μέχρι το F4 του Ηouston. Εμένα πάντως, η φετινή ιστορία του Ohio State μου θυμίζει αρκετά την περσινή αντίστοιχη του Kansas, το οποίο ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος αλλά τοποθετήθηκε από την αρμόδια επιτροπή, σε ένα αρκετά δύσκολο bracket. Ας θυμηθούμε λοιπόν κλείνοντας, ποια ήταν η κατάληξη του περσινού #1 overall seed του τουρνουά...
* Θα ακολουθήσει η ανάλυση για την West Region