The Lords of ...none rings

Ο Pat Riley είναι κάτοχος ενός σημαντικού ρεκόρ στο NBA. Έχει κατακτήσει τον τίτλο στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, με τρεις διαφορετικές ιδιότητες: Ως παίκτης το 1972, ως βοηθός προπονητής το 1980 και ως προπονητής το 1982, 1985, 1987, 1988 και 2006. Ο τωρινός πρόεδρος των Miami Heat, υποστηρίζει πως "το δακτυλίδι του πρωταθλητή συμβολίζει κάτι στο οποίο πήρες μέρος και το οποίο κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει".

Πράγματι το δακτυλίδι του πρωταθλητή σημαίνει πολλά πράγματα για όλους τους NBAers. Τόσα πολλά, που να τους κάνει να μην υπολογίζουν την καταπόνηση από τα 82 ματς της κανονικής περιόδου και τις 16 απαιτούμενες νίκες στα play off. Πόσοι και πόσοι βετεράνοι άραγε, δεν παρέτειναν την παραμονή τους στα παρκέ για 1-2 χρόνια, με μοναδικό σκοπό να φορέσουν σε κάποιο τους δάκτυλο το ιερότερο παράσημο του πρωταθλήματος; Αρκετοί είναι η απάντηση, όπως αρκετοί είναι και αυτοί οι παίκτες, που παρά την λαμπρή καριέρας τους, δεν κατάφεραν ποτέ να κερδίσουν ένα δακτυλίδι πρωταθλητή. Ας ρίξουμε μια ματιά στους σημαντικότερους εξ' αυτών, από το παρελθόν μέχρι και σήμερα.

Το 1958 οι Mineapolis Lakers, που μετέπειτα μετακόμισαν στο Los Angeles, επέλεξαν στο νούμερο 1 του draft, τον φόργουορντ Elgin Baylor από τους Seattle Redhawks. Την επόμενη σεζόν ο Baylor αναδείχθηκε rookie του πρωταθλήματος και MVP του All Star Game. Τις σεζόν που ακολούθησαν, πέτυχε πραγματικά φοβερά ατομικά ρεκόρ. Αγωνίστηκε συνολικά σε 11 All Star Games, ψηφίστηκε 10 φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας του ΝΒΑ και μέτρησε συνολικά 23.149 πόντους (27,4 μ.ο.) και 11.463 ριμπάουντ (13,5 μ.ο.)! Κατέχει ακόμα το ρεκόρ περισσότερων πόντων σε έναν αγώνα τελικών πρωταθλήματος, με τους 61 πόντους που σκόραρε απέναντι στους Celtics το 1964. Όμως στα 13 χρόνια παρουσίας του στους Lakers, δεν κατάφερε ποτέ να οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση ενός τίτλου. Τραγική ειρωνεία: O Baylor αποσύρθηκε λόγω μακροχρόνιων προβλημάτων στα γόνατα στα μέσα του 1972, τη χρονιά δηλαδή που οι Lakers κατέκτησαν το πρώτο τους πρωτάθλημα μετά το 1954...

Ο "Pistol Pete", Pete Maravich, είναι ακόμα και σήμερα ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του κολεγιακού πρωταθλήματος. Με το Luisiana State University πέτυχε συνολικά 3.667 πόντους (44,2 μ.ο.) σε τρία χρόνια παρουσίας στο κολέγιο (1968-1970). Στο ΝΒΑ αγωνίστηκε την δεκαετία 1970-80 με τους Chawks, Jazz και Celtics. Πήρε μέρος σε 5 Αll Star Games, πέτυχε 15.948 πόντους και επιλέχθηκε το 1996 στην κορυφαία 50άδα παικτών στην ιστορία του πρωταθλήματος. Η ανταλλαγή του το 1974, από τους Atlanta Chawks στους New Orleans Jazz, έναντι 8 συνολικά παικτών, έμεινε στην ιστορία! Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η καριέρα του Maravich πήρε την κατιούσα, εξαιτίας τραυματισμών αλλά και προσωπικών προβλημάτων. Αν και οι Celtics του πρότειναν νέο συμβόλαιο, αυτός επέλεξε να αποσυρθεί στο τέλος της σεζόν 1979-80. Την αμέσως επόμενη χρονιά, με ηγέτη τον Larry Bird, η ομάδα της Βοστώνης κατέκτησε τον τίτλο, κάτι που ο Maravich δεν κατάφερε ποτέ. Η δήλωση του, "δεν επιθυμώ να παίξω για δέκα χρόνια στο ΝΒΑ και να πεθάνω από καρδιά στα 40 μου", η οποία έγινε στον δημοσιογράφο Andy Nuzzo το 1972, έμελλε να αποδειχθεί προφητική. Στις 5 Ιανουαρίου του 1998, ο "Pistol Pete" άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 40 ετών μετά από καρδιακό επεισόδιο, τη στιγμή που έπαιζε μπάσκετ σε ένα κλειστό γυμναστήριο στην Pasadena της Καλιφόρνια...

Ο Artis Gilmore έπαιξε αρχικά επαγγελματικό μπάσκετ στο ABA με τους Kentucky Colonels, tην περίοδο 1971-1976. Αναδείχθηκε σε απόλυτο σταρ της λίγκας και στέφθηκε πρωταθλητής το 1975. Ύστερα από την συγχώνευση ΑΒΑ-ΝΒΑ το 1976, ο ύψους 2.18 center επιλέχθηκε στο νούμερο 1 του draft, από τους Chicago Bulls. Στο ΝΒΑ αγωνίστηκε για 12 συνεχείς σεζόν, σε 3 διαφορετικές ομάδες (Bulls, Spurs και Celtics). Πέτυχε συνολικά 15.579 πόντους, αγωνίστηκε σε 6 All Star Games και έχει μέχρι και σήμερα, το υψηλότερο ποσοστό ευστοχίας σε σουτ εντός πεδιάς στην ιστορία του πρωταθλήματος (59,9%)! Παρόλα αυτά, όχι μόνο δεν στέφθηκε ποτέ πρωταθλητής αλλά απέτυχε και να αναδειχθεί μέλος του Hall of Fame της Μασαχουσέτης. Έκλεισε την καριέρα του, αγωνιζόμενος το 1988-89 με τη φανέλα της ιταλικής Fortitudo Bologna.

Ο επίσης προερχόμενος από το ΑΒΑ, shooting guard George Gervin, αγωνίστηκε στο ΝΒΑ για 11 σεζόν με τη φανέλα των Spurs και για 1 σεζόν με τους Bulls, από το 1974 έως το 1986. Πέτυχε συνολικά 20.708 πόντους (26,2 μ.ο.), αγωνίστηκε σε 9 All Star Games και ψηφίστηκε το 1996 ως ένας από τους 50 καλύτερους παίκτες στην ιστορία του πρωταθλήματος! Είχε την τιμή να είναι συμπαίκτης τόσο με τον Julius Erving στους Virginia Squires του ΑΒΑ, όσο και με τον Micheal Jordan στους Chicago Bulls. Όχι μόνο δεν φόρεσε ποτέ δακτυλίδι πρωταθλητή αλλά δεν κατάφερε ποτέ στην καριέρα του να αγωνιστεί σε τελικούς πρωταθλήματος. Όπως και ο Gilmore, ολοκλήρωσε την καριέρα του αγωνιζόμενος στην Ιταλία, το 1986-87, με την ομάδα της Ρόμα.

Το άρθρο συνεχίζεται...