Ο Ιούλης τελειώνει και ο ΠΑΟ έχει σχεδόν ολοκληρώσει τις κινήσεις του για την ομάδα της σεζόν 2010-2011. Υπήρξαν ηχηρές αποχωρήσεις, αλλά και αξιόλογες προσθήκες. Συγκεκριμένα: Έφυγαν ο Σπανούλης και ο Πέκοβιτς. Και οι δύο ακρογωνιαίοι λίθοι της περσινής ομάδας και απώλειες που μπορεί να έχουν κόστος στην ομάδα του Ομπράντοβιτς. Για την περίπτωση Σπανούλη έχω ήδη τοποθετηθεί. Ο Πέκοβιτς είναι ένας παίκτης που δύσκολα αναπληρώνεται. Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια παίκτες ποιοτικοί στη συγκεκριμένη θέση είναι δυσεύρευτοι όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού.Ο ΠΑΟ ενέταξε στο ρόστερ του τους Ρομέιν Σάτο, Κώστα Καϊμακόγλου και Ίαν Βουγιούκα. Αν και μόνο ο Σάτο μπορεί να θεωρείται μεταγραφή "πρώτης γραμμής" και οι δύο άλλοι Έλληνες έχουν να προσφέρουν πολλά. Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει αυτό είναι να μην πιστέψουν ούτε στιγμή στον χαρακτηρισμό "ταλέντα" που τους αποδίδουν συχνά πυκνά οι Έλληνες δημοσιογράφοι. Σε παίκτες 25 και 28 χρονών... Δεν πρέπει να επαναπαυτούν και πρέπει να προσφέρουν άμεσα (πέρα από την περίοδο προσαρμογής που όλοι δικαιούνται).
Είναι και οι 3 τους ορθολογικές και μελετημένες κινήσεις στο "ψηφιδωτό" της σκακιέρας. Με την προσθήκη του Σάτο είναι λογικό να αναμένουμε λιγότερη χρησιμοποίηση του σχήματος με τα τρία γκαρντ, αλλά όχι και πιστή αντιγραφή της ανάπτυξης της ομάδας επί εποχής Σισκάουσκας. Ο Σάτο έχει αρκετά χαρακτηριστικά που τα συναντούσαμε και στον Λιθουανό, αλλά την δημιουργικότητά του δεν την έχει. Δεν μπορεί να πάρει την ομάδα στις πλάτες του στον ίδιο βαθμό που το έκανε ο Σίσκα, αλλά εδώ το νόμισμα έχει και άλλη όψη: Είναι και πιο δύσκολο να κινδινέυσει να την "κάψει". Όσοι τον έχουμε παρακολουθήσει μπορούμε να μιλάμε για έναν αθλητικό και μυαλωμένο παίκτη ομάδας. Ηγετικές εμφανίσεις έκανε αρκετές στην καριέρα του, αλλά ηγέτης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Βέβαια, δεν χρειαζόταν απαραίτητα και ηγέτη ο ΠΑΟ.
Καλύπτεται με την μεταγραφή Σάτο η απώλεια του Σπανούλη; Αν οι φίλοι της ομάδας περιμένουν από τον Σάτο να κάνει ακριβώς αυτά που έκανε ο Σπανούλης, η απάντηση πρέπει να είναι όχι. Δεν είναι τέτοιος πάικτης, άλλωστε. Αν, όμως, προσαρμοστεί γρήγορα και δημιουργηθούν νέα επιθετικά πλάνα, τότε αυτό μπορεί να θεωρείται δυνατό. Αυτό που έχω στο μυαλό μου (εν μέρει) για τον Σάτο είναι η αξιοποίηση του Τσίλντρες που ζητούσαν οι φίλοι του ΟΣΦΠ από τον Γιαννάκη. Μερικά δικά του πλέις, όπου θα απομονώνεται για να αναδείξει τα αθλητικά του προσόντα, αλλά και ένταξη στα ήδη υπάρχοντα, καθώς αυτός (σε αντίθεση με τον συμπαθή και τίμιο αμερικανό) απειλεί από τα 6.75.
Τις τελευταίες μέρες, αλλά κυρίως τις τελευταίες ώρες έχει ενταθεί η φημολογία αναφορικά με πιθανή έλευση του Σοφοκλή Σχορτσανίτη στον Παναθηναϊκό. Ειδικότερα επιφυλλάσομαι να τοποθετηθώ αν τελικά ευοδωθεί η υπόθεση. Στο συγκεκριμένο σημείο θέλω να πω πως αποτελεί σίγουρα κίνηση υψηλού ρίσκου μεν, αλλά υψηλής (ενδεχόμενης) απόδοσης. Δεν συμφωνώ με καμία από τις 2 κυρίαρχες προβαλλόμενες απόψεις που ξεκινάν με το οτι ο Σόφο είναι τελειωμένος και καταλήγουν στο ότι θα κάνει "παπάδες" στα χέρια του Ομπράντοβιτς. Ο Σόφο έχει χτυπητές αδυναμίες. Κάποιες ίσως ο Ζοτς μπορέσει να τις εξαλείψει. Και αν δεν τις εξαλείψει, να τις κρύψει. Σίγουρα, όμως, όχι όλες. Ο Σοφοκλής δεν θα αρχίσει ξαφνικά να κατεβάζει τα ριμπάουντ σαν στραγάλια, ούτε θα μάθει να ελέγχει αμέσως τον όγκο του. Για να προσφέρει ουσιαστικά θα πρέπει να συντρέξουν κάποιες προϋποθέσεις που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό και από αυτόν. Ίδωμεν.
ΥΓ. Καλό καλοκαίρι σε όλους τους μπασκετόφιλους!
