Αυτοδιοικητικό τζάμπολ

Η διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας είναι μια πραγματικότητα που φιλοδοξεί να αναβαθμίσει τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Ωστόσο, θεωρώ ότι η τομή θα έπρεπε να είναι περισσότερο ριζοσπαστική και πιο τολμηρή σε επίπεδο θεσμών. Στο πλαίσιο αυτό, το εκλογικό σύστημα όφειλε να θωρακισθεί και να περικλείει σε μεγαλύτερο βαθμό την αναλογία, ενώ η κύρια επιδίωξη όφειλε να είναι το χτύπημα του δημαρχοκεντρικού μοντέλου και η αναβάθμιση του ρόλου του Δημοτικού Συμβούλου, ώστε να μπορέσει η αυτοδιοίκηση να ανταποκριθεί στον αναπτυξιακό της ρόλο.

Παρά τις όποιες ενστάσεις, τα επιμέρους προβλήματα (ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ που είχαν καταρτιστεί με διαφορετικό διοικητικό καθεστώς περιθωριοποιούνται, ενώ οι οικονομικές υποχρεώσεις της κεντρικής διοίκησης απέναντι στους προγενέστερους ΟΤΑ αιωρούνται σαν τις άδικες κατάρες) και τον υποκριτικό μανδύα της διαβούλευσης, η διοικητική ανασυγκρότηση είναι γεγονός. Το νέο αυτοδιοικητικό μοντέλο προσδίδει κομβικές αρμοδιότητες στους νεοσύστατους πρωτοβάθμιους και δευτεροβάθμιους οργανισμούς, με αποτέλεσμα η ορθολογική και σ' έναν βαθμό τεχνοκρατική αντίληψη να αποτελεί ουσιαστικό κριτήριο για την στελέχωσή τους. Παραδοσιακά όμως, οι παραταξιακοί μηχανισμοί εμπλέκουν στην εκλογική διαδικασία ανθρώπους αναγνωρίσιμους, προκειμένου να προσδώσουν λίγη περισσότερη λάμψη στο ψηφοδέλτιό τους. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τους πρώην μπασκετμπολίστες.

Ξεκινώ με εκείνον που διεκδικεί το μεγαλύτερο αξίωμα. Ο πρώην καλαθοσφαιριστής και ορκισμένος οννεδίτης Βασίλης Κικίλιας φιλοδοξεί να διοικήσει την Αττική. Η εμπειρία του σε θέματα διοίκησης εξαντλείται σε ζητήματα αθλητικής υφής, καθώς έχει διατελέσει αντιδήμαρχος του Δήμου Αθηναίων σε θέματα αθλητισμού. Παράλληλα, σηματοδοτεί την ανανεωτική θεώρηση των πραγμάτων της ηγετικής ομάδας της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι; Ο Κικίλιας υπήρξε φανατικός υποστηρικτής του μπλοκ των... Ας μην το γράψω καλύτερα (βλ. βίντεο).

Μόλις, όμως, είδε τις ισορροπίες να διαφοροποιούνται στις εκλογικές διαδικασίες της ΝΔ για την ανάδειξη αρχηγού, τότε πλεύρισε τον Αντώνη Σαμαρά. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της ΝΔ προκειμένου να διασφαλίσει την κομματική πειθαρχία και να ισχυροποιήσει τις όποιες συμμαχίες σε εσωκομματικό επίπεδο δεν αρνήθηκε στον επίδοξο περιφερειάρχη το χρίσμα του κόμματος. Ωστόσο, επειδή η γενιά της Πολιτικής Άνοιξης αντεπιτίθεται, η επιλογή αυτή είναι ευκαιριακή και σ' ένα βαθμό επιλογή (εκλογικής) ήττας. Στην αρένα, λοιπόν, ο Κικίλιας...

Στη Μάνη, περιοχή από όπου κατάγεται ο υποψήφιος Δήμαρχος Πειραιά Βασίλης Μιχαλολιάκος, πριν από πολλές δεκαετίες, τα πολύκλαδα σόγια, με τα πολλά ονόματα και τα πολλά τουφέκια, ονομάζονταν «μικλιάνοι». Σε μια τέτοια οικογένεια ανήκει και ο κ. Μιχαλολιάκος. Οι μικλιάνοι άνοιγαν και έκλειναν βεντέτες με τρόπο που θα ζήλευε και ο συγγραφέας του Νονού - Μάριο Πούζο: όταν μια οικογένεια έβγαζε από την μέση ένα μέλος μιας άλλης οικογένειας, τότε οι συνεχιστές της βεντέτας στόχευαν στην εκτέλεση του πιο άξιου μέλους της πρώτης οικογένειας, ακόμη και αν αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να ταξιδέψουν μέχρι την Αμερική. Σε μια τέτοια ιεροτελεστία δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να λείπει ένας... Ράμπο.



















Για τον σκοπό αυτό επιστρατεύεται ο Γιώργος Σιγάλας, που πέρα από τα μούσκουλα και την δημοτικότητά του, αδυνατώ να καταλάβω που αλλού θα μπορούσε να βοηθήσει την παράταξη και την πόλη του Πειραιά.

Όχι ότι ο προκάτοχος Παναγιώτης Φασούλας έκανε την διαφορά... Αντίθετα, παραδίδει τον Δήμο σε οικτρή κατάσταση. Πολιτική ομηρία, διόγκωση του χρέους, υπηρεσίες σε διάλυση είναι ορισμένες μόνο από τις πτυχές του καταστροφικού περάσματος από την Δημαρχεία. Άλλο ένα παράσημο για τις μεθοδεύσεις και παρασκηνιακές ζυμώσεις για τον πολιτικό έλεγχο διαδημοτικών και κοινωφελών επιχειρήσεων. Παρόλα αυτά, θα είχε ακόμη μια ευκαιρία να συνεχίσει το έργο του, αλλά η επιλογή του να συγκρουστεί με το κυρίαρχο εσωκομματικό μέτωπο, στηρίζοντας τον Ευάγγελο Βενιζέλο στις εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού του ΠΑΣΟΚ κατά το 2007, του κόστισε. Του κόστισε, αλλά δεν τον εξαφάνισε, μιας και είναι υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης. Τουλάχιστον δεν θα πάνε τζάμπα οι ηρωικές εμφανίσεις με θεσμική ιδιότητα στο ΣΕΦ, δίπλα πάντα στους Αγγελόπουλους, και ιδίως όταν η ομάδα αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό και έφταιγε η κακή αστυνομία...

Λίγο πιο ανατολικά ο Χρήστος Μυριούνης κατεβαίνει με τον Παναγιώτη Βορριά υποψήφιο Δήμαρχο του νέου Δήμου Διονύσου, που παράλληλα επιδιώκει να πάρει το χρίσμα του ΠΑΣΟΚ. Βέβαια, όπως έχει σήμερα διαμορφωθεί το πολιτικό τοπίο, το χρίσμα από τα πολιτικά κόμματα αντιμετωπίζεται ως αναγκαίο κακό. Πολύς κόσμος αναμένεται να χαντακωθεί επειδή έχει πάρει χρίσμα... Πάντως στην συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια το ΠΑΣΟΚ είναι ισχυρό, γι' αυτό και οι μνηστήρες πολλοί. Προσωπικά θεωρώ προτεραιότητα για όποιον αναλάβει την εξουσία, να ασχοληθεί επιτέλους με την γάγγραινα της ορθολογικής διαχείρισης των απορριμμάτων στην Ανατολική Αττική. Βαρέθηκα τους τοπικούς πολιτικούς παράγοντες να υποκρίνονται και να αντιμετωπίζουν ψηφοθηρικά και κουτοπόνηρα αυτό το κρίσιμο ζήτημα. Μακριά από κομματικά στεγανά και επειδή έχω ιδία άποψη λόγω επαγγελματικής ιδιότητας, θα ήθελα να πω ότι κατά την περασμένη δεκαετία, στον Δήμο Άνοιξης ο τότε Δήμαρχος (και μοναδικός συνθέτης) Μπακαλάκος είχε παρουσιάσει ουσιαστικό έργο. Ας το έχουν υπόψη τους οι νεότεροι.

Τέλος, ο Νάσος Γαλακτερός κατεβαίνει στον Άγιο Δημήτριο με τον υποστηριζόμενο από τη ΝΔ συνδυασμό του Λαζαρόπουλου. Και εκεί Ράμπο θέλει...