Ήταν καλύτερος

Σε ένα συγκλονιστικό και άκρως θεαματικό παιχνίδι, ο Παναθηναϊκός επικράτησε δίκαια στο ντέρμπυ του πρωταθλήματος και απέκτησε το πολυπόθητο διαβατήριο για το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας μέχρι και τους τελικούς των Playoffs. Σε μια ονειρεμένη βραδιά για το τριφύλλι, η περιφέρειά του πέταγε φωτιές και κυρίως ρουκέτες τριών πόντων! 15/32 έγραψε τελικώς το φύλλο στατιστικής, ενώ σε κάποια φάση το κοντέρ έγραφε 10/12 ήτοι 83,34% ποσοστό επιτυχίας έξω από την γραμμή των τριών πόντων. Μπορεί το παιχνίδι του Παναθηναϊκού να ήταν μονοδιάστατο, ωστόσο με το συγκεκριμένο παραφύση στατιστικό στοιχείο στο τσεπάκι, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς συνέχιζε να ανάβει το πράσινο φως για πυρ κατά ρυπάς!

Πραγματικά ασύλληπτα σουτ, που μου θύμησαν έντονα την επίδοση των πρασίνων στο πρώτο ημίχρονο του περσινού τελικού της Ευρωλίγκα, όταν και όλες οι προσπάθειες έβρισκαν στόχο (μου θύμησε βέβαια και την ταινία "βρέχει κεφτέδες" αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο)! Σημειολογική παρατήρηση που συνδέει τις δυο αναμετρήσεις είναι το γεγονός ότι στο δεύτερο ημίχρονο των αγώνων "εκλογικεύτηκε" το ποσοστό επιτυχίας. Στο χθεσινό παιχνίδι, η καθίζηση στο ποσοστό τριπόντου συντελέστηκε - πέρα από την προσαρμογή της άμυνας των φιλοξενούμενων - στα σουτ που πήραν μη κομβικοί παίκτες (Τέπιτς, Περπέρογλου και Χεϊσλιπ), γεγονός που υπογραμμίζει την φετινή αδυναμία του Παναθηναϊκου: ποιοτικές ανάσες από τον πάγκο. Βέβαια ένα ποιοτικό στοιχείο που αφορά στην επιτυχία των τρίποντων έγκειται στο ότι τα περισσότερα από τα σουτ έγιναν υπό καλές προϋποθέσεις. Ο Παναθηναϊκός ξαναφόρεσε το πολυαγαπημένο του πικ ν ρολ, μόνο που αυτή τη φορά το ρήγμα στην αντίπαλη άμυνα επακολουθούσε γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, προκειμένου να βρεθεί ο ελεύθερος παίκτης. Και συνήθως βρισκόταν... Σ' αυτό βοήθησε και η συνειδητή επιλογή του Παναγιώτη Γιαννάκη να στήσει τοίχος στην ρακέτα και να ρισκάρει το σουτ των πρασίνων. Άλλωστε, τα δεδομένα πριν το ντέρμπυ υποστήριζαν την συγκεκριμένη στρατηγική επιλογή. Για του λόγου το αληθές έχουμε και λέμε:

Ποσοστό επιτυχίας τριών πόντων Παναθηναϊκού

Α1: 38%

Ευρωλίγκα: 31%

Τοπ-16: 34%

Η εξέλιξη, ωστόσο, του αγώνα διαφοροποίησε τα δεδομένα, με αποτέλεσμα η περιφέρεια του Ολυμπιακού να "ανοίξει" περισσότερο και να είναι σχετικά αποτελεσματική στην επανάληψη. Οι πράσινοι, όμως, εκεί... Το ίδιο βιολί! Πέκοβιτς και Μπατίστ συμμετείχαν σπάνια στην ολοκλήρωση του πικ ν ρολ με δική τους τελική προσπάθεια, με τα πράσινα γκαρντ να αναλαμβάνουν αποκλειστικά εκτελεστικά καθήκοντα. Με τέτοιον Διαμαντίδη τι άλλο να ζητήσεις; Με αυτόν τον τρόπο διαφαίνεται και η μάταιη επιλογή να τροφοδοτείται μονίμως και πάγια ο Πέκοβιτς, γεγονός που κόστισε σ'ένα βαθμό απέναντι σε Μπαρτσελόνα και Μαρούσι.

Μετά την αποτυχία του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα είχα γράψει σε σχετικά:

"Διαβάζω δεξιά και αριστερά δημοσιεύματα για τον Παναθηναϊκό και βουρκώνω.

Και τον κλαίγανε…

Και τον μοιρολογούσανε…

Και τον καλωπίζανε…

ΖΩΗ ΣΕ ΜΑΣ

Ας σοβαρευτούμε λίγο. Δεν καταρρέει έτσι απλά ένας μεγάλος αντίπαλος - όσο αναιμικός και αν παρουσιάζεται. Μπορεί να απέτυχε παταγωδώς στην Ευρώπη αλλά δεν πρόκειται να παραδώσει έτσι εύκολα τα εν Ελλάδι σκήπτρα."

Τώρα φτάσαμε ξανά - ω τι έπκληξη - στο απέναντι άκρο!

Και τον σταυροκοπούσανε...

και τον αποθεώνανε...

και τον λιβανίζανε...

ΠΑΟ ΜΟΝΟ ΕΣΥ και άλλα τέτοια αγαπημένα! Μα ο Παναθηναϊκός που έπιασε χθες κορυφαία απόδοση είναι η ίδια ομάδα που απέτυχε σε δυο στόχους μέσα σε έξι μέρες. Τι είναι τελικά ο Παναθηναϊκός; Η απάντηση είναι και τα δυο. Μια ομάδα με χτυπητές αδυναμίες και κουρασμένη, που όμως μπορεί να κάνει παπάδες σαν χθες εξαιτίας των ποιοτικών της βασικών παικτών.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι χθες ο Ολυμπιακός "έκανε" παιχνίδι για πρώτη, ίσως, φορά απέναντι σε μεγάλη ομάδα. Οι ερυθρόλευκοι ήταν εκείνοι που παρέσυραν στον ρυθμό τους τους γηπεδούχους. Θα περίμενε κανείς ότι χωρίς δυο πενταδάτους παίκτες με διακριτούς ρόλους σε άμυνα και επίθεση, με άλλον έναν ωσεί παρόντα (Τεοντόσιτς) και τον Παναθηναϊκό να είναι φανταστικός, η ομάδα θα διαλυόταν. Κι όμως ο Ολυμπιακός ήταν καλός! Χτυπητές αδυναμίες εξαϋλώθηκαν (βολές) και η ομάδα είχε αρκετά καλή ισορροπία σε περιφέρεια και ρακέτα. Βέβαια σε τέτοια κατάσταση που είναι ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης δεν έχει αντίπαλο. Μπολντόζα! Το αρχικό αμυντικό ρίσκο σίγουρα δεν απέδωσε, αλλά στην πορεία ο Ολυμπιακός προσαρμόστηκε και αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος - κάτι που πιστώνεται εξολοκλήρου ο Γιαννάκης (φτου ξελευθερία!). Για παράδειγμα ο Μίλος τράκαρε συνεχώς στα σκριν των αντιπάλων και είναι ο κύριος υπαίτιος για τα ξεμαρκάριστα πράσινα σουτ, ενώ ήταν και αρνητικός επιθετικά, αλλά στην πορεία ο κόουτς κατάφερε να κρύψει την τρύπα που δημιουργούσε στις δυο πλευρές του γηπέδου. Θεωρώ εξαιρετικά ελπιδοφόρο τον αποχαιρετισμό του κόμπλεξ και του συνδρόμου κατωτερότητας.

ΥΓ: Η διαιτησία ήταν καλή και αντάξια ενός αγώνα τόσο υψηλού επιπέδου. Είπαμε λάθη γίνονται αλλά το θέμα είναι να περνάνε στο ντούκου.

ΥΓ2: Για την μετάδοση του αγώνα τι να πρωτοπεί κανείς. Τάσο Μαγουλά δεν αναφέρομαι σε σένα. Κάποτε ο Κώστας Μπατής μου ήταν ιδιαίτερα συμπαθής. Ειλικρινά απολάμβανα τις μεταμεσονύκτιες περιγραφές αγώνων ΝΒΑ για λογαριασμό του MEGA. Πλέον όμως, δεν μπορώ να κρύψω την απογοήτευσή μου. Τελειωτικό χτύπημα ήταν η χθεσινή μετάδοση. Αφορμή στάθηκε ένα ποστ του φίλου και συνοδοιπόρου akila, που μας μετέφερε τις σκέψεις του έμπειρου δημοσιογράφου για τον μπασκετικό Ολυμπιακό σε σχετικό κείμενό του με τίτλο “Ίδρυμα παροχής εύκολου χρήματος”. Αντιγράφω:

/Στην αρχή γίνεται αναφορά ότι θα γίνει από τον δημοσιογράφο αναφορά στις εξελίξεις του “θρύλου”. Λίγο πιο κάτω: “Έτσι ο “θρυλος” έγινε “θρήνος” και ταυτόχρονα περίγελος του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Διότι, φίλτατοι, στον επαγγελματικό αθλητισμό το λάθος που επαναλαμβάνεται μαρτυρά …..”. Εκεί όπου τοποθέτησα τις τελίτσες γίνεται αναφορα για την επιπολαιότητα, προχειροτητα και ανικανότητα των ανθρώπων που διαχειρίζονται την τύχη του συλλόγου.

Λιγο πιο κάτω συνεχίζει αναφέροντας: “Πέρυσι, τι λέω, μάλλον πριν από λίγους μήνες όλη η Ελλάδα γέλαγε με το ηγεμονικό συμβόλαιο του Πάργκο, ο οποίος ήρθε στην Ελλάδα να ενισχύσει τον “έφηβο”. Γίνεται στη συνέχεια αναφορά στο ότι αντιμετώπιζε προβλήματα τραυματισμού και ότι “Τα σαϊνια στο Φάληρο χαμπάρι δεν πήραν και έτσι ο Αμερικανός υπέγραψε συμβόλαιο, έκανε χειμερινές διακοπές, είχε τζάμπα “bodyline” …”.

Μετά από τα παραπάνω μπαίνει στο παιχνίδι και ο Κελάτι, προφανώς με αφορμή το πρόβλημα τραυματισμού που διαγνώστηκε ότι έχει από τους ιθύνοντες του Ολυμπιακού: “Σκεφτείτε τώρα τους δύο Αμερικανούς να συναντιούνται σε ένα μπαρ και να λένε λεπτομέρειες για τα συμβόλαια που υπέγραψαν με τον “έφηβο”. Ο ένας θα σταυρώνει τον άλλο, αφού τέτοια τύχη σπανίως έχουν άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.….”

Πιο κάτω ο κος Μπατής συνεχίζει: “Μακάρι να ήταν η ζωή τόσο γενναιόδωρη με πολλούς ανθρώπους. Όμως και αυτή κάνει τις δικές της επιλογές και συνήθως ευνοεί τους ανθρώπους που ολοκληρώνουν συμφωνίες με τους ανίκανους. Και από ότι φαίνεται ο “έφηβος” έχει το σημαντικό προνόμιο να έχει πολλούς ανίκανους στη δούλεψή του”./ Για περισσότερα ανατρέξτε εδώ.

ΥΓ3: Ο Μπάτμαν μήπως θα έπρεπε να πάρει τον ρόλο του Τζόκερ; Η αγωνιστική κατάσταση του Φώτση είναι παραφωνία αν όχι κωμική...

ΥΓ4: Καλά τι κόμη ήταν αυτή του Τσίλντρες; Πρέπει να ζήλεψε τους θαυμαστές του - δεν εξηγείται αλλιώς...

ΥΓ5: Το έχει η μοίρα του Ολυμπιακού να εκτελείται από τους πράσινους Αμερικανούς σούτινγκ γκαρντ! Κάποτε Γουίνστον τώρα Νίκολας.

ΥΓ6: Τα ειλικρινά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του Παναγιώτη Γιαννάκη. Έχασε τα 4 αδέρφια του μέσα σε διάστημα 3 χρόνων. Τραγωδία αυτό που ζει ο άνθρωπος. Τι να πει κανείς και για την μάνα... Κουράγιο κόουτς.