Έχει κατά καιρούς ακούσει πολλούς και διάφορους αρνητικούς χαρακτηρισμούς. "Αδυναμία στα παϊδάκια", "ταβερνιάρης", "ένα απλό σκριν μοιάζει με πυρηνική φυσική μπροστά στα συστήματά του", είναι κάποιες από τις φράσεις που έχουν ειπωθεί σχετικά με την προσωπικότητά του και τις προπονητικές του ικανότητες. Οι καφέδες που έπεσαν στο σακάκι του το τελευταίο του βράδυ στην Ελλάδα δεν έχουν ακόμα στεγνώσει και οι φήμες περί "σκιώδους" προπονητή στην Μακάμπι των 2 συνεχόμενων ευρωπαϊκών δε λένε να κοπάσουν. Αυτός όμως συνεχίζει ακάθεκτος και είναι σίγουρα το πρόσωπο της χθεσινής αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα.
Ο Πίνι Γκέρσον υποχρέωσε χθες βράδυ τον Μεσίνα σε οδυνηρή εντός έδρας ήττα με 66-64 μέσα στη Μαδρίτη. Οδυνηρή, γιατί στέλνει τη Ρεάλ κατευθείαν στο "στόμα του λύκου" (...Μπαρτσελόνα) στα προημιτελικά με μειονέκτημα έδρας. Από την άλλη, η Μακάμπι ατενίζει με περισσότερη αισιοδοξία το μέλλον καθώς θα αντιμετωπίσει με πλεονέκτημα έδρας την σαφώς πιο αδύναμη από τους Καταλανούς αλλά πάντα υπολογίσιμη Παρτιζάν. Και αν το γεγονός πως η Ρεάλ είναι μια ομάδα που "χτίστηκε" από την αρχή φέτος το καλοκαίρι, αποτελεί ελαφρυντικό για τη μέχρι τώρα μέτρια πορεία της ομάδας του Μεσίνα, το ακριβώς αντίθετο ισχύει για τον Γκέρσον. Η χθεσινή επιτυχία της "ομάδας του λαού" αποδεικνύει την ικανότητα του Ισραηλινού τεχνικού, ο οποίος ξεκίνησε το περσινό καλοκαίρι κάτω από παρόμοιες συνθήκες με τον Ιταλό.
Η Μακάμπι άλλαξε ριζικά πραγματοποιώντας 8 συνολικά μεταγραφές αλλά παρόλα αυτά βρίσκεται πλέον μια ανάσα από το F4 του Παρισιού. Στην πορεία της αυτή, κατάφερε να "επιβιώσει" και να προκριθεί ως πρώτη στα προημιτελικά, από τον πιο δύσκολο όμιλο του TOP 16 της διοργάνωσης. "Κερασάκι στην τούρτα" στην επιτυχία της αυτή, αποτελεί το γεγονός ότι "φιλοδώρησε" δύο από τις βασικές της αντιπάλους με 43 και 30 πόντους αντίστοιχα, στο τελευταίο δεκάλεπτο κρίσιμων ομολογουμένως αγώνων. Για φανταστείτε... 43 ολόκληροι πόντοι σε ένα δεκάλεπτο στη Σιένα του Πιανιτζάνι! Επίσης ο Γκέρσον, κατάφερε προσωπικά ο ίδιος να ξεπεράσει την αμφισβήτηση που εκδηλώθηκε προς το πρόσωπό του πριν από 2-3 μήνες. Η κατάκτηση του κυπέλλου Ισραήλ μετά από 3 χρόνια και η χθεσινή πρόκριση ήταν η καλύτερη απάντηση στους αμφισβητίες του και σε όλους όσους "πριόνιζαν την καρέκλα του" όλο αυτό το διάστημα. Τέλος, η επιτυχία του αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία, αν αναλογιστούμε και την αδυναμία της διοίκησης Μιζράχι να ενισχύσει την frontline της ομάδας ύστερα από τη φυγή του Λάμπε.
Προσωπικά πιστεύω πως η παρουσία της "ατραξιόν" Γκέρσον αλλά και της Μακάμπι στο Παρίσι, θα δώσουν επιπλέον "χρώμα" στο φετινό F4. Άλλωστε ποιος μπασκετικός φίλαθλος δε θα ήθελε μια ομάδα με τη φανέλα, την ιστορία και τον κόσμο της Μακάμπι να φτάσει στους "4" της διοργάνωσης; Ήδη γυροφέρνει στο μυαλό μου η εικόνα ενός "κοκκινοκίτρινου" Μπερσί στον ημιτελικό της 7ης Μαΐου...
Υ.Γ.: Όλα τα παραπάνω, δε σημαίνουν πως ο Ισραηλινός τεχνικός δεν απέτυχε κατά το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό...
Η Μακάμπι άλλαξε ριζικά πραγματοποιώντας 8 συνολικά μεταγραφές αλλά παρόλα αυτά βρίσκεται πλέον μια ανάσα από το F4 του Παρισιού. Στην πορεία της αυτή, κατάφερε να "επιβιώσει" και να προκριθεί ως πρώτη στα προημιτελικά, από τον πιο δύσκολο όμιλο του TOP 16 της διοργάνωσης. "Κερασάκι στην τούρτα" στην επιτυχία της αυτή, αποτελεί το γεγονός ότι "φιλοδώρησε" δύο από τις βασικές της αντιπάλους με 43 και 30 πόντους αντίστοιχα, στο τελευταίο δεκάλεπτο κρίσιμων ομολογουμένως αγώνων. Για φανταστείτε... 43 ολόκληροι πόντοι σε ένα δεκάλεπτο στη Σιένα του Πιανιτζάνι! Επίσης ο Γκέρσον, κατάφερε προσωπικά ο ίδιος να ξεπεράσει την αμφισβήτηση που εκδηλώθηκε προς το πρόσωπό του πριν από 2-3 μήνες. Η κατάκτηση του κυπέλλου Ισραήλ μετά από 3 χρόνια και η χθεσινή πρόκριση ήταν η καλύτερη απάντηση στους αμφισβητίες του και σε όλους όσους "πριόνιζαν την καρέκλα του" όλο αυτό το διάστημα. Τέλος, η επιτυχία του αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία, αν αναλογιστούμε και την αδυναμία της διοίκησης Μιζράχι να ενισχύσει την frontline της ομάδας ύστερα από τη φυγή του Λάμπε.
Προσωπικά πιστεύω πως η παρουσία της "ατραξιόν" Γκέρσον αλλά και της Μακάμπι στο Παρίσι, θα δώσουν επιπλέον "χρώμα" στο φετινό F4. Άλλωστε ποιος μπασκετικός φίλαθλος δε θα ήθελε μια ομάδα με τη φανέλα, την ιστορία και τον κόσμο της Μακάμπι να φτάσει στους "4" της διοργάνωσης; Ήδη γυροφέρνει στο μυαλό μου η εικόνα ενός "κοκκινοκίτρινου" Μπερσί στον ημιτελικό της 7ης Μαΐου...
Υ.Γ.: Όλα τα παραπάνω, δε σημαίνουν πως ο Ισραηλινός τεχνικός δεν απέτυχε κατά το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό...
4 σχόλια:
Παρτιζάν ή Μακπάμπι στο f4. Γουστάρω...Επίσης γουστάρω που έτυχαν μαζί οι δύο ισπανικές, για αυτό ήμουν με μακάμπι. Έβλεπα το σκορ από το teletext της ΝΕΤ και σε κάποια φάση ήταν 64 - 64. Το γυρνάω σε κάτι άλλο που έβλεπα και όταν το ξαναβάζω, το είχαν αποσύρει...! Πριν από λίγο το έμαθα και το ευχαριστήθηκα...Είναι όντως μάγκας αυτός ο τύπος...
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΓΚΕΡΣΟΝ ΤΑΒΕΡΝΙΑΡΗΗΗΗΗΗ
Αν ο Πινι ειχε το μπατζετ που εχει ο Γιαννακης τα τελευταια 2 χρονια...θα ηταν ταβερνιαρης?
Στην Μακαμπι σιγουρα ειχε εξαιρετικο ροστερ..& ναι ειχε διπλα του & τον Μπλατ,ομως διαθετει αναμφισβητητο μπασκετικο ενστικτο οταν κοουτσαρει..
Ο Γκέρσον στον Ολυμπιακό έκανε αλλοπρόσαλλες επιλογές παικτών και πλην των τελικών της Α1 το 2007, δε θυμάμαι κάποιες άλλες καλές εμφανίσεις με αυτόν στον πάγκο. Δεν νομίζω να άλλαζε κάτι ακόμα και σε περίπτωση που του δινόταν η ευκαιρία να εξαντλήσει τη θητεία του... Σίγουρα ο Γιαννάκης έχει μεγαλύτερο μπάτζετ στη διάθεσή του αλλά και ο Ισραηλινός δεν είχε και λίγα...
Κανείς βέβαια δεν παραγνωρίζει ότι ο Γκέρσον είναι ίσως ο καλύτερος στην Ευρώπη στο κοουτσάρισμα. Όσο και βοήθεια να είχε από τον Μπλατ σε θέματα τακτικής κυρίως, ο τρόπος που καθοδηγούσε την ομάδα από τον πάγκο ήταν το "κάτι παραπάνω", το οποίο οδήγησε τη Μακάμπι σε επιτυχίες. Και αυτό αποδείχτηκε περίτρανα από τη στιγμή που ο Μπλατ απέτυχε να διαχειριστεί την κατάσταση ως πρώτος προπονητής... Επίσης το 2005 ο Πίνι τα κατάφερε μια χαρά και χωρίς αυτόν στο πλευρό του...
Δημοσίευση σχολίου
Δώσε την ασίστ σου ή κάρφωσε με ένα σχόλιο...