Το πρώτο φιλικό της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ επί ευρωπαϊκού εδάφους έλαβε χώρα χθες βράδυ στην Ισπανία. Με αντίπαλο την ελλειπή και ανανεωμένη Λιθουανία, οι Αμερικανοί επικράτησαν με 77-61, αν και δυσκολεύτηκαν ιδιαίτερα μέχρι και το τρίτο δεκάλεπτο απέναντι στους αξιόμαχους Λιθουανούς. Η εντύπωση που άφησε η ομάδα του Σιζέφσκι, είναι πως πρόκειται για μια ομάδα με πολύ ταλέντο, η οποία όμως δεν έχει αναπτυγμένες συνεργασίες μέσα στο παρκέ. Λογικό, καθώς αυτοί οι παίκτες αγωνίζονται ελάχιστο χρονικό διάστημα μαζί. Ο αγωνιστικός προσανατολισμός της αμερικανικής ομάδας όμως νομίζω πως ήταν σαφής: Πιεστική και επιθετική περιφερειακή άμυνα.Το ματς δεν ξεκίνησε καλά για τους Αμερικανούς, οι οποίοι πέτυχαν μόλις 7 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο και βρέθηκαν πίσω στο σκορ στο ημίχρονο με 28-29. Η περιφερειακή πίεση δεν ήταν αυτή που έπρεπε απέναντι σε μια ομάδα με μοναδικό αξιόλογο οργανωτή τον Καλνιέτις. Αποτέλεσμα ήταν οι ΗΠΑ να μην "κλέβουν μπάλες" και να υποχρεώνονται σε επιθέσεις "5 εναντίον 5". Το σετ παιχνίδι φάνηκε να μην ταιριάζει στην αμερικανική ομάδα καθώς από τη μία η περιφερειακή αστοχία (ειδικά του Μπίλαπς) και από την άλλη το γεγονός πως δεν υπάρχει ο σέντερ στον οποίο θα "ακουμπήσει" η μπάλα μέσα στο καλάθι (οι Τσάντλερ και Όντομ δεν είναι τέτοιοι), δημιούργησαν σημαντικό επιθετικό πρόβλημα. Αν συνυπολογίσουμε και την αδυναμία των παικτών της Τeam USA να προσαρμοστούν στους διεθνείς κανονισμούς (συνελήφθησαν αρκετές φορές να κάνουν βήματα, με τις περισσότερες οι διαιτητές να τους χαρίζονται), τότε εξηγείται πλήρως η μέτρια εικόνα των ΗΠΑ στο πρώτο ημίχρονο.
Στην επανάληψη τα πράγματα άλλαξαν. Ο Σιζέφσκι εγκατέλειψε τα σχήματα με τους 2 play makers στην πεντάδα και τότε άρχισε η πίεση να αποδίδει καρπούς. Οι Γουέστμπρουκ και Γκόρντον έλυσαν το περιφερειακό πρόβλημα, οι Λιθουανοί "πούλησαν" ουκ ολίγες φορές την μπάλα, ειδικά χωρίς τον Καλνιέτις στην πεντάδα και οι ΗΠΑ έκλεισαν το τρίτο δεκάλεπτο προηγούμενες με 57-49. Παρεμπιπτόντως, στο ίδιο διάστημα ο Λίνας Κλέιζα τήρησε το ...έθιμο και χρεώθηκε με τεχνική ποινή, για διαμαρτυρία ύστερα από αντιαθλητικό φάουλ του Καλνιέτις. Το ίδιο σκηνικό συνεχίστηκε και στην 4η περίοδο, όπου η διαφορά ξεπέρασε τους 15 πόντους, δίνοντας στους Αμερικανούς την ευκαιρία να δώσουν χρόνο συμμετοχής και στον προερχόμενο από τραυματισμό Κάρι αλλά και να δοκιμάσουν για μερικές φάσεις άμυνα ζώνης 2-3, ικανοποιώντας έτσι τις προπονητικές "αναζητήσεις" του βοηθού του Σιζέφσκι και προπονητή του Πανεπιστημίου του Σίρακιους, Τζιμ Μπόχεϊμ.
Η τελική εντύπωση από το ματς και την εικόνα της αμερικανικής ομάδας, είναι πως σαφώς οι Αμερικανοί δεν είναι αχτύπητοι. Είναι μια ομάδα που, όπως προανέφερα, θα στηριχθεί στην επιθετική άμυνα και στην πίεση ακόμα και στα 4/4 του γηπέδου. Ο Σιζέφκσι για αυτό ακριβώς το λόγο έχει επιλέξει χαμηλά και ελαφριά σχήματα. Οι Ντουράντ και Γκέι θα καλύψουν τη θέση "4" ενώ από τους Τσάντλερ, Όντομ και Λοβ δύσκολα θα δούμε δύο μαζί ταυτόχρονα μέσα στο παρκέ. Οι αντίπαλοι τους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα θα πρέπει ήδη να προβληματίζονται για το πως θα αντιμετωπίσουν την ασφυκτική πίεση, αθλητικών και γεμάτων με ενέργεια γκαρντς, όπως οι Ρόουζ, Ρόντο και Γουέστμπρουκ.
Όσον αφορά τους Λιθουανούς, γιατί έπαιζαν και αυτοί, έδειξαν για άλλη μια φορά σε φιλικό παιχνίδι πως παρά τις ελλείψεις, θα το παλέψουν και ίσως να είναι περισσότερο υπολογίσιμοι από όσο αναμένεται. Ο Κλέιζα θα είναι ο ηγέτης, αγωνιζόμενος κυρίως ως PF όπως φάνηκε χθες, συνεπικουρούμενος από τον φορμαρισμένο Μασιούλις. Στη θέση "2", ο Πότσιους δείχνει να έχει προβάδισμα για τη θέση του βασικού έναντι του ανερχόμενου Γκετσεβίτσιους ενώ λύσεις στην περιφέρεια θα κληθεί να δώσει και ο ξεχασμένος Σεϊμπούτις. Το μεγάλο πρόβλημα εξακολουθεί να παραμένει η θέση "1", όπου η ομάδα του Κεμζούρα στερείται ικανών αναπληρωματικών του Καλνιέτις.
