Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Όχι ξανά μία απ' τα ίδια

Η Ρεάλ έχει αμέτρητους τίτλους και στο μπάσκετ. Έχει τριάντα πρωταθλήματα Ισπανίας, είκοσι δύο κύπελλα και οκτώ Ευρωλίγκες. Όλα αυτά αποτελούν επιδόσεις ρεκόρ που δύσκολα θα "σπάσουν" στο άμεσο μέλλον. Πέρυσι ξόδεψε ξανά, όπως και πολλές άλλες φορές στο παρελθόν. Όταν όμως βασίζεσαι στον Ουίνστον και έχεις προπονητή τον Πλάθα δεν μοιάζει και πολύ πιθανό να κατακτήσεις ούτε Ευρωλίγκα ούτε ACB. Οι ημιτελικοί του πρωταθλήματος και η οκτάδα στην Ευρώπη δεν είναι και επίτευγμα. Το ατομικό ταλέντο παικτών όπως ο Ρέγιες και ο Μπούλοκ, είναι το στοιχείο που τη διατήρησε στα ευρωπαϊκά σαλόνια, αλλά από μόνο του δεν αρκεί.

Φέτος λοιπόν παρά την οικονομική κρίση η Ρεάλ ως σύλλογος ξοδεύει πολύ. Πάρα πολύ. Σε όλα της τα τμήματα. Έτσι και στο μπάσκετ το ρόστερ ανέβηκε πολλά επίπεδα και πλέον η Ρεάλ συγκαταλέγεται, μαζί με τις ομάδες που ταξίδεψαν πέρυσι στο Βερολίνο, στα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση της επόμενης κούπας στο Παρίσι. Η νέα διοίκηση έψαξε σωστά για τον κατάλληλο κλειδοκράτορα για να χτίσει εκείνος την ομάδα που θα κατακτήσει τίτλους. Η επιλογή του Μεσσίνα είναι η πλέον ενδεδειγμένη, αφού ο Έκτορας έχει τέσσερις συνεχόμενες παρουσίες σε φάιναλ φορ...

Μέσα στο παρκέ πέρυσι η Ρεάλ έμοιαζε ασύνδετη, με οργανωτή τον τραγικό δημιουργικά Ραούλ Λόπεθ. Ο παίκτης έφυγε για τα κρύα της Ρωσίας - που συνοδεύονται από αρκετά χρήματα, προπονητή το Σκαριόλο και θέση στο 2 - αλλά η αποχώρησή του αυτή μάλλον ευφορία άφησε πίσω του. Ο νεαρός Γιούιγ (όχι Λιούλ) δεν είναι κατ' εμέ καθόλου έτοιμος, αλλά πλαισιώνεται πλέον κατά πάσα πιθανότητα, καθώς βρισκόμαστε εν αναμονή ανακοινώσεων, από τον πολύπειρο Πριχιόνι, που κόστισε μεταξύ άλλων και το δανεισμό του ταλαντούχου νεοαποκτηθέντα Μπράντ Όλεσον στην "νέα" Τάου, την Κάχα Λαμποράλ. Εάν χρειαστεί, και ο Μπούλοκ με τον Καουκένας μπορούν να λειτουργήσουν στη θέση του άσου για κάποια λεπτά, χωρίς να πολυπείθουν βέβαια.

Στο 2 λοιπόν, ο Μπούλοκ πάτησε τα 33 και η ενίσχυση με τον ένα χρόνο μικρότερο Ρίμας Καουκένας προσθέτει πάνω από όλα τις διεισδυτικές ικανότητες που έλειψαν πέρυσι. Στο 3 ο Μούμπρου πήγε στο Μπιλμπάο και ο Χάνσεν θα έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σουτάροντας κατά ρυπάς, με τον Κροάτη Τόμας να έχει καθαρά δευτερεύοντα ρόλο και με τον Βελίσκοβιτς να ακροβατεί ανάμεσα στο 3 και στο 4, ανάλογα με τον αντίπαλο, το foul trouble και γενικά τις όποιες περιστάσεις. Στο 4, πέραν του νεαρού Σέρβου, που βραβεύτηκε ως καλύτερος ανερχόμενος παίκτης της Ευρωλίγκας, αναμένεται εντός ολίγων ημερών η άφιξη του Χόρχε Γκαρμπαχόθα, που αναζητεί ακόμα τον καλό ή έστω τον αξιοπρεπή του εαυτό. Κι αυτό έχει σημάνει εξελίξεις. Ο Ερβέλ οδεύει προς άλλη μεγάλη ισπανική ομάδα κατά τις φήμες, ενώ το μέλλον του Μάσσεϋ είναι στον αέρα αφού, παρότι ήταν μέσα στον κατάλογο των προς αποδέσμευση παικτών, ακόμα δεν έχει βρεθεί στο κέντρο οποιονδήποτε εξελίξεων.

Ο Ρέγιες αποτελεί φυσικά την καθιερωμένη βασική απειλή στα "ψηλά", αλλά φέτος δε θα είναι τόσο απελπιστικά μόνος. Η έλευση του άκρως επιθετικογενούς Ντάριους Λαβρίνοβιτς δίνει περισσότερες λύσεις, όταν ο Έκτορας αποφασίζει να ακουμπά τη μπάλα στο καλάθι, ενώ η παραμονή του πάντοτε χρήσιμου ρολίστα Βαν Ντεν Σπίγκελ προσφέρει περισσότερο στην άμυνα. Οι νεαροί Σαντάνα και Μολίνα "κλείνουν", μαζί με τον "ογδονταεννιάρη" Κροάτη Μπογκντάνοβιτς, την μαδριλένικη δεκαπεντάδα.

Η Ρεάλ έχει να κατακτήσει Ευρωλίγκα από το 1995. Θα καταφέρει φέτος να φτάσει ως το τέλος με τη νέα κατάσταση ή θα κλείσει άραγε δεκαπενταετία μακριά από την κορυφή; Το έργο της απέναντι σε τόσες άλλες δυνατές ομάδες που θα παρουσιαστούν την ερχόμενη περίοδο θα είναι δύσκολο, παρότι πολλοί ποντάρουν στα μεγάλα ποσά που δαπανήθηκαν και στην προσαρμοστικότητα του Έκτορα, που χτίζει ομάδες σε χρόνο μηδέν...

Υ.Γ. Ο Μεσσίνα απέκτησε δύο παίκτες που βρίσκονταν στη μεταγραφική λίστα του Ολυμπιακού για να καλύψουν την ίδια θέση. Ο Χάνσεν υπολογίζεται περισσότερο για 3 παρά για 2 από τους Μαδριλένους και η αλήθεια είναι ότι μπορεί να δώσει λύσεις και στις δύο θέσεις. Επίσης αλήθεια είναι, ότι στην Ευρωλίγκα τόσο με την Ταού όσο και με τη Ντιναμό Μόσχας ως τριάρι έφτιαξε το όνομα του. Απλή παρατήρηση...

6 σχόλια:

Τὰ εἰς ἑαυτὸν είπε...

Τα λεφτά δεν κάνουν την ομάδα. Θα περιμένουμε να δούμε στο παρκέ, βεβαίως, αλλά πιστεύω ότι η Ρεάλ θέλει ακόμη δουλειά για να χτυπήσει κορυφή.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα.

O Álex Mumbrú (τονίζεται στη λήγουσα) πήγε στη Bilbao Basket (http://www.eitb.com/video/en/detail/193686/alex-mumbru-joins-bilbao-basket/).

Το όνομα Sergio Llull προφέρεται διαφορετικά στην καταλανική και στην ισπανική γλώσα. Κατά τη γνώμη μου είναι πλησιέστερο το Λιούλ απο το Γιούιγ, αλλά και τα δυο ειναι λάθος.

Άλλο παράδειγμα: Prigioni ενώ σύμφωνα με τους κανόνες της ισπανικής γλώσας, η προφορά θα ήταν πλησιέστερη στο "Πριχιόνι" (δεν υπάρχει ακριβής αντιστοιχεία φυσικά), ο Αργεντινός παίκτης είναι ιταλικής καταγωγής και η προφορά του επιθέτου του είναι πλησιέστερη στο "Πρι(d)τζονι".

Η Βασκική ομάδα που πρόσφατα άλλαξε όνομα δεν λεγόταν "Ταού Κεράμικα" αλλά (πάντα στο περίπου) "Τάου Θεράμικα", τουλαχιστον στα συμβατικά ισπανικά (στην Ανδαλουσία και Νότιο Αμερική θα ήταν "Τάου (Σ)εράμικα" αλλά ποτέ "Κεράμικα¨. Ο ΓκαρμπαχόΣα (Garbajosa ) προφέρεται επίσης περίπου έτσι και όχι με θήτα.

Με άλλα λόγια: δεν ισχυρίζομαι ότι πρέπει να ξέρετε 10 γλώσσες για να εκφράσετε τη γνώμη σας, αλλά, για να αποφεύγονται τέτοια λάθη με τα ονόματα, δεν θα ήταν προτιμότερο να τα αφήνετε γραμμένα στο λατινικό αλφάβητο;

Επί της ουσίας: οι οπαδοί της Real Madrid (και συμφωνώ μαζί τους) επισημαίνουν τα ακόλουθα

1) 'Εφυγαν δύο Ισπανοί διεθνείς (Raul López, Álex Mumbrú) και για να καλυφθεί το κενό μπορεί να έρθουν δυο γηραιότεροι, και όχι απαραίτητα καλύτεροι παίκτες (Rodrigo de la Fuente, Jorge Garbajosa) που, κατά τους οπαδούς, είναι ορκισμένοι εχθροί της Ρεάλ

2) Με τις μετεγγραφές του Σικελού προπονητή ο μέσος όρος ηλικίας θα φθάσει τα 35 χρόνια (υπερβολικά το λεω) - η ομάδα δεν θα έχει μέλλον

3) Ο Messina δείχνει να έχει πλήρη άγνοια της Ισπανικής αγοράς και φέρνει παίκτες απο την Ιταλική και Ρωσική αγορά. Εν τω μεταξύ η Unicaja οργιάζει, η Barcelona κάνει προσεκτικές και νομίζω έξυπνες κινήσεις και η Basconia κάνει ριζική ανανέωση ουσίας

Σε σύγκριση με την Ελληνική κατάσταση, όπως και ο Ολυμπιακός, η Ρεάλ δείχνει να δρα σπασμωδικά με στόχο τις εντυπώσεις και τα άμεσα αποτελέσματα, και όχι τη μακροπρόθεσμη επιτυχία.

bdshbchamp είπε...

Όσο για τους λατινικούς χαρακτήρες είμαι κι εγώ υπέρ της χρήσης τους γιατί όλοι λάθος τα χρησιμοποιούμε συχνά -π.χ. το Κεράμικα δεν το έχω ακούσει ξανά διαφορετικά-, αλλά γράφουμε από κοινού τα ονόματα ως μπλογκ με ελληνικούς χαρακτήρες.

Όσο για τις τρεις θέσεις των οπαδών:
1. Μόνο ο Γκαρμπαχόσα με έχει πείσει κι αυτός στο παρελθόν κι επ ουδενί πέρυσι.
2. Όντως οι ηλικίες είναι μεγάλες, οι μισοί είναι πάνω από 30. Μοιάζει να στοχεύει σε άμεσες κατακτήσεις και μετά να κοιτάξει το μέλλον. Και στην ΤΣΣΚΑ έτσι ήταν. To μέλλον όμως δεν το κοίταξε ποτέ.
3. Η Κάχα Λαμποράλ χρειαζόταν αλλαγές, η Μπαρτσελόνα άλλαζει πολύ από το 3 και πάνω, η Ουνικάχα δε θα έλεγα ότι οργιάζει, φτιάχνει ετερόκλητο ρόστερ και θα δούμε πως θα προσαρμοστούν σε αυτό το επίπεδο οι νεοαποκτηθέντες.

Γιατί θεωρούνται σπασμωδικές οι κινήσεις της Ρεάλ;

Ανώνυμος είπε...

Ναί, το πρόβλημα με τη γραφή ξενικών ονομάτων στα Ελληνικα είναι ότι το πρώτο λάθος αναπαράγεται και ξαφνικά η Τάου Θεράμικα γίνεται Ταού Κεράμικα για όλους τους 'Ελληνες.

1. Διαφέρουμε στις λεπτομέρειες. Ο De la Fuente είναι πολύ χρήσιμος ρολίστας (χωρίς να είναι σε καμία περίπτωση αστέρας) ενώ ο Garbajosa μου είναι αντιπαθής - λόγω ύψους , ηλικίας και "μάρκας" μπασκετικής παιδείας είναι περισσότερο ξυλοκόπος παρά μπασκετμπωλίστας, η δέ συμπεριφορά του σε αγώνες που έχω δει συμπεριλαμβάνει θεατρινισμούς ποδοσφαιρικού επιπέδου. Αλλά βέβαια συμφωνώ, αν θέλεις την νίκη, έχει (είχε) περισσότερα να προσφέρει.

2. Όχι μόνο δεν κοιτάζει το μέλλον ο Messina, αλλά σε σύγκριση με τον Obradović (σύγκριση η οποία γίνεται συνέχεια και πολλές φορές το υπόγειο μήνυμα είναι ότι ο Ιταλός προπονητής είναι καλύτερος), έχει πάρει την Ευρωλίγκα πολλές φορές μεν, με την ίδια ομάδα παικτών δε.

Προσπάθησε, επίσης, κατά τα φαινόμενα, να ξαναφτιάξει την ίδια ομάδα αλλά δεν ερχόντουσαν οι παίκτες. Κατέληξε με ένα σχήμα που θεωρώ ότι κολακεύει τον Pianigiani, αντιγράφοντας σε τρομερό βαθμό τη δουλειά του τελευταίου στην Siena.

3. Προτρέχω λέγοντας ότι οργιάζει η Unicaja. Όπως επισημαίνεις, θα δούμε τι θα γίνει στην πράξη. Επίσης αναγνωρίζω ότι πολλές αλλαγές ήταν αποτελέσματα απωλειών και όχι σχεδιασμού. Παρ'όλα αυτά, θαυμάζω τον Aíto για τις τολμηρές επιλογές "γνώστη", όπως και τον εξαιρετικό Duško Vujošević που κάθε χρόνο του αγοράζουν την ομάδα οι διάφοροι νεόπλουτοι (και μη) και αυτός με 50 ευρώ αγοράζει 17-χρονα παιδάκια και "χτυπάει" τετράδα.

Ο χαρακτηρισμός "σπασμωδικές" είναι δικος μου και ίσως παραείναι αυστηρός. Έδωσε πάντως την εντύπωση οτι μπήκε με λεφτά στην μπουτίκ και δεν ήξερε τι ήθελε ενώ ταυτόχρονα μην έχοντας ιδέα για αυτά που είχε, αποφάσισε εξαρχής ότι δεν την ενδιέφεραν.

bdshbchamp είπε...

1. Aκριβώς την ίδια άποψη και για τους δύο έχω φίλε.
3. Ο Ρενέσες θεωρείται από πολλούς loser αλλά τον σέβομαι γιατί δοκιμάζει πράγματα που πιάνουν σε μεγάλο βαθμό και που κανείς άλλος δεν τολμά, όπως λες. Για παράδειγμα ο Ρούμπιο πρέπει να του χρωστά αιώνια ευγνωμοσύνη που του δόθηκαν τα κλειδιά μιας σημαντικής ομάδας όντας αμούστακος ακόμα. Με οποιοδήποτε άλλο κόουτς θα ήταν στη Ρόδο με τον Ερτέλ και το Σλούκα...

Μεσσίνα + μεταγραφές: Σπασμωδικές δεν είναι. Πλάνο υπάρχει αλλά του ασκείς δικαιολογημένη κριτική γιατί είναι κοντόφθαλμο, βραχυπρόθεσμο. Θεωρώ ότι φταίνε και οι άνωθεν πιέσεις για άμεση επιτυχία.
Όσο για το αν έχεις στις ομάδες του τους ίδιους παίκτες, από που να ξεκινήσει κανείς; Ζήσης, Σμόντις, Γκαρμπαχόσα, Άντερσεν, Γκορί, Σίσκα θυμήθηκα πρόχειρα κι έβγαλα μισή δωδεκάδα...

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνούμε απόλυτα. Ελπίζω να βρεθεί και μια ελληνική ομάδα κάποτε που να πάρει ρίσκα με πολλούς νέους παίκτες. Στην ελπίδα θα μείνω όμως...

Δημοσίευση σχολίου

Δώσε την ασίστ σου ή κάρφωσε με ένα σχόλιο...

Related Posts with Thumbnails