Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Έκρυψαν την μπάλα οι Καταλανοί

Comments (73)

Loading... Logging you in...
  • Logged in as
Οι δηλώσεις του Φιλ Τζάκσον είναι κάτι παραπάνω από γραφικές. Μήπως τελικά θα έπρεπε να ανοίξει λίγο η κουβέντα για τον πιο πολυνίκη ψυχολόγο (συγγνώμη, προπονητή ήθελα να πω) όλων των εποχών (sic);

ΥΓ. Ερώτηση κρίσεως: Αν ο Ναβάρο έπαιρνε 40 και 50 σουτ σε κάθε ματς δεν θα ήταν πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ ή τουλάχιστον all star? That's the question...

Δεν προβαίνω -προς θεού- σε καμία σύγκριση με Κόμπε κτλ. Εννοείται ότι ο Κόμπε είναι πολύ καλύτερος. Αλλά ως εκεί. Δεν είναι εξωγήινος. Ούτε αυτός, ούτε ο Λεμπρόν, ούτε κανένας. Μέχρι και ο Τζόρνταν ...μισός εξωγήινος ήταν (η μάνα του αμερικάνα και ο πατέρας αριανός).

Ευτυχώς που γίνονται και αυτά για να συνειδητοποιούν και μερικοι δουλοπάροικοι των μπασκετικών αποικιών των ΗΠΑ το εξής απλό: Δεν υπάρχει καμία χαώδης διαφορά.
Σωστός colonel.. Η διαφορά είναι κυρίως η φυσική κατάσταση και τα σωματικά προσόντα των παικτών στο NBA.. Διαφορά μπασκετικού IQ δεν υφίσταται αυτή την στιγμή, ή ακόμα και να υπάρχει, είναι πολύ μικρή.. Μιλάμε πάντα για υψηλού επιπέδου ομάδες προφανώς..
Ο Shaq τα είπε λίγο πιο ωμά τις προάλλες..
Φανταζομαι τον Σακιλ να εχει μαζεψει στο σπιτι του την παρεα του και να παριστανει τον ταυρομαχο! Καθε φορα δε που θα εβαζαν καλαθι οι Ισπανοι να φωναζει ΟΛΕ και να μιμειται καποιον χαρακτηρα ισπανικης σαπουνοπερας κοροιδευοντας τον Κομπι! Παιζει να εβγαλε και νεο παρατατσουκλι: Σακεζ!!! B)
Φίλε kazekage υπάρχει και μια ακόμα διαφορά. Εκεί παίζουν οι καλύτεροι. Αυτό είναι μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Μόνο που έχει να κάνει με ιστορικοοικονομικά κριτήρια και όχι με καμιά μεταφυσική ανωτερότητα.

Επίσης -κατ εμέ- τα αθλητικά προσόντα είναι επακόλουθο. Όταν οι κανονισμοί τα ευνοούν είναι λογικό βρίσκουν προσφορότερο έδαφος ανάπτυξης.

Στην Ευρώπη παίκτες όπως ο Νοά, ο Βαρεχάο θα αντιμετωπίζονταν σαν αυτό που είναι πραγματικά. Και όχι σαν σταρ. Ξυλοκόποι, παίκτες ειδικών αποστολών, εργαλεία κτλ κτλ.

Αυτό που απαιτείται στην Ευρώπη είναι το μυαλό. Πρέπει να το καταλαβαίνεις το παιχνίδι. Δες τον Φώτση. Αν ήταν πιο έξυπνος θα είχε αφήσει ιστορία...

@Ropalos: Κορυφαίο!
1 reply · active 755 weeks ago
Συμφωνώ σε όλα και προσθέτω πως στην Ευρώπη χρειάζεται και ομαδικότητα, όχι μόνο μυαλό. Επίσης, αυτό που δεν μου αρέσει στο ΝΒΑ, είναι ότι οι παίκτες δεν έχουν πάθος. Τουλάχιστον σε ότι έχω δει εγώ (γιατί δεν έχω δει πολύ). Και η έδρα δεν παίζει καθόλου ρόλο. Δεν λέω να κάνουν τα δικά μας καραγκοζιλίκια, αλλά μόνο με λίγο "Defense-Defense!" δεν κάνεις τίποτα.
Επίσης, είναι εντελώς εμπορευματοποιημένο, πολύ γκλάμουρ και με χαλάει.

Αγωνιστικά πιστεύω πως το NBA δεν απέχει τόσο πολύ από τον υπόλοιπο κόσμο, και αυτό αποδυκνύεται από τις σφαλιάρες στους αμερικάνους το '02, το '04, το '06 και παραλίγο το '08. (άμα θέλετε, θυμηθείτε και το καλύτερο παιχνίδι της δεκαετίας όσον αφορά τις εθνικές ομάδες :)





Εκεί που είναι μίλια μπροστά είναι παραγοντικά, τουλάχιστον σε σχέση με την Ευρωλίγκα.
Ψηλέ συμφωνώ σε όλα εκτός από το πάθος. Στα πλέι οφ υπάρχει. Όσο για την ομαδικότητα έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά η βιομηχανία παραγωγής (αμφίβολων) προτύπων δεν την χρειάζεται. Όσο για τα βιντεάκια που παραθέτεις από τη ματσάρα ένα έχω να πω:

ΣΤΕΡΝ ΚΑΙ ΡΟΜΟΥΑΛΝΤΑΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ.

Και για να μην ξεχνιόμαστε: "Στον τελικό, η Ισπανία αδικήθηκε από τα βήματα των Αμερικανών. Δεν σφυρίζονταν και εκτός των άλλων δέχθηκαν και δύο τεχνικές ποινές. Ήταν ενοχλητικό", τόνισε χαρακτηριστικά η Γαλλίδα διαιτητής, η οποία "σφύριξε" στην αναμέτρηση ΗΠΑ-Γερμανία.

"Το μόνο που κάναμε ήταν να σφυρίζουμε τα πιο προφανή από τα προφανή. Δεν σφυρίζαμε τα ίδια στους Αμερικανούς σε σχέση με τις άλλες ομάδες. Δεν μπορούσαμε να σφυρίξουμε βήματα στον Κόμπε Μπράιαντ κάθε φορά που «κατέβαζε» την μπάλα".

Υπενθυμίζεται ότι "άρχοντες" του τελικού στην κινεζική πρωτεύουσα ήταν ο Αργεντινός Πάμπλο Εστέβες, ο Λιθουανός Ρομουάλντας Μπραζάουσκας και ο Φινλανδός Καρλ Γιούνγκεμπραντ.
http://sports.pathfinder.gr/basket/other/683030.h...
Επίσης εννοείται ότι είναι πολύ μπροστά παραγοντικά. Στην Ελλάδα ότι και να κάνει ο πανίσχυρος Βασιλακόπουλος, ε τον Τουντζιαράκη δεν μπορεί να τον πλασάρει σαν τον κορυφαίο ψηλό του πρωταθλήματος. Ο Στερν όμως το μπόρεσε με τον Χάουαρντ...
3 replies · active 755 weeks ago
χαχα σωστό...εγώ πάντως καυχιέμαι ότι δεν το έχω χάψει αυτό...Για μένα ο καλύτερος ψηλός στον κόσμο είναι ο Γκασόλ...εννοώ αυτή τη στιγμή, και όχι γενικά εν ενεργεία (επαναλαμβάνω πάντως πως NBA παρακολουθώ ελάχιστα). Πάντως αν δεν είναι ο καλύτερος όλων, σίγουρα είναι καλύτερος από τον Χάουαρντ. Στο εν λόγω ματς, τον έκανε μια χαψιά
όταν λέω ψηλός, εννοώ 5άρι...γιατί είναι και ο Ντιρκ
χμμμ...
Δεν είμαι και τόσο σίγουρος για αυτό που λες...
Βλέπεις, για μένα είναι πιο συνετό να λες ότι ο Χάουαρντ είναι ο καλύτερος του nba, παρά να λες ότι ο Διαμαντίδης είναι καλύτερος ή έστω συγκρίσιμος με τον Γκάλη...
Αν υπάρχει πάθος στο ΝΒΑ; ΤΟ ΠΑΘΟΣ! Επειδή είχαμε κάνει πρόσφατα μια σχετική συζήτηση, αξίζει να δείτε τι έγινε στην περσινή σειρά Πόρτλαντ - Φοίνιξ. Ο Μπράντον Ρόι πατάει παρκέ, επιστρέφοντας από τραυματισμό και η ατμόσφαιρα ηλεκτρίζεται! Η θέληση και η αποφασιστικότητά του να παίξει ξεσηκώνει συμπαίκτες και οπαδούς! ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ!



@ Colonel
Έλα τώρα... Οι Νοά, Βαρεζάο ξυλοκόποι;
Κατά τη γνώμη μου η διαφορά ανάμεσα στο nba και στην ευρωλίγκα παραμένει χαώδης!
Ο nbaer σε σχέση με τον παίκτη της ευρωλίγκας υπερέχει σε κάθε τομέα: τεχνικά χαρακτηριστικά, αθλητικά προσόντα, μυαλό, τακτική, σουτ. Το ίδιο ισχύει και για τις ομάδες.
Αυτό που πράγματι έχει μειωθεί είναι η διαφορά μεταξύ ευρωπαίων και αμερικάνων παικτών. Και αυτό οφείλεται ΜΟΝΟ στην παρουσία των πρώτων στο nba
Τι είναι ρε Μπανού; Καταρτισμένοι μπασκετάνθρωποι; Για το πάθος εννοείται ότι συμφωνώ και το έγραψα και παραπάνω. Όχι όμως σε όλο το πρωτάθλημα. Στην regular season μπορείς να δεις παθιασμένους παίκτες ...με τα στατιστικά τους. Στο βιντεάκι παραπάνω το πάθος της εξέδρας πώς εκδηλώνεται; Λένε πιο δυνατά το ντιφενς-ντιφενς, ε;

ΥΓ. Για τα άλλα ουδέν σχόλιο. Να υποθέσω ότι συμφωνείς;

ΥΓ.2 Η παρέμβαση του BULLET κρίνεται απαραίτητη.
Επίσης, για το φίλο κόλονελ.
Όχι ο Ναβάρο (που είναι σπουδαίος παίκτης, που η θέση του είναι στο nba, και που αναμφισβήτητα είναι ο καλύτερος μη nbaer) αν έπαιρνε 25 σουτ δε θα ήταν ούτε πρώτος σκόρερ ούτε all star. Για την ακρίβεια, αν μια άμυνα ομάδας nba είχε ως αποκλειστικό σκοπό την εξουδετέρωση του Ναβάρο, το πιθανότερο είναι να μην κατάφερνε καν να σουτάρει. Και για αυτό το λόγο παίκτες σαν τον Κόμπε, τον Λεμπρόν, τον Γουέιντ και τον Ντουράντ είναι εξωπραγματικοί. Γιατί σε οποιαδήποτε άμυνα είναι ικανοί να βάλουν 30 και 40 πόντους.
Προς επιβεβαίωση των όσων λέω, σε παραπέμπω στο ματς Λιθουανία-ΗΠΑ και στα όσα έπαθε ο καλύτερος επιθετικός της περσινής ευρωλίγκα...
Επίσης και σε ζητήματα προπονητικής και τακτικής είναι έτη φωτός μπροστά. Για να μην μιλήσω για κατασκοπεία... Την στιγμή που στην Ευρώπη υπάρχουν 20 αμυντικά και επιθετικά συστήματα για μια ομάδα, στην Αμερική υπάρχουν τετραπλάσια...
@ Colonel
Πες μου έναν Έλληνα ψηλό καλύτερο από αυτούς που αναφέρεις. ΕΝΑΝ! Η απάντηση είναι προφανής. Κανένας... Εκτός και αν έχεις την ψευδαίσθηση ότι μπορεί κάποιος ξυλοκόπος να κάνει double double σε αγώνα playoffs με 20 πόντους και ριμπάουντς.

Γιατί δεν κατάλαβα; Πώς θα πρέπει να εκδηλώνεται το πάθος; Με ιπτάμενους καφέδες;
Μα δεν είπε κανείς ότι δεν είναι μπροστά οι Αμερικάνοι. Απλά εγώ και αρκετοι άλλοι (ευτυχώς στην Ελλάδα οι περισσότεροι) στιγματίζουμε συγκεκριμένα πράγματα και καταστάσεις που συμβαίνουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και δεν μου (μας) αρέσουν. Δεν βλέπω κάτι κακό σ αυτό.

Π.χ.
-Οι παίκτες δεν προωθούνται από το σύστημα -πάντα- ανάλογα με την αξία τους. Ο Λεμπρόν χρίστηκε καλύτερος παίκτης του κόσμου πριν μάθει να σουτάρει (δεν μιλάω για το σήμερα) και ο Χάουαρντ ο καλύτερος ψηλός του κόσμου που το αριστερό το έχει μόνο για να τρώει και να σηκώνει βάρη.

-Οι κανονισμοί είναι φτιαγμένοι να βοηθούν τους υπεραθληταράδες και το isolation. Ντούκια τύπου Ιγκουοντάλα χρίζονται ηγέτες..

-Σπάνια δίνονται ουσιαστικές ευκαιρίες σε πραγματικά καλούς πάικτες μόνο και μόνο επειδή είναι rookies. Σπανούλης, Σάρας, Ματσιγιάουσκας κτλ κτλ

- Η regular season γίνεται μόνο και μόνο για να χαζεύουμε καρφώματα και να μετράνε στατιστικά.

- Για τη ντόπα όλοι ξέρουμε.

- Το εξωφρενικό και ασύλληπτο να καλούνε οι παίκτες time out.

- Όλη το νόημα του κακώς εννοούμενου θεάματος συμπυκνώνεται στο φάουλ που ΔΕΝ έκαναν οι Ορλάντο πρόπερσι...

Και άλλα πολλά...
@banou: Ο υγιής Τσαρτσαρής, ο Μπουρούσης και υπό προϋποθέσεις (πολλές) ο Φώτσης.

ΥΓ. Περί κερκίδας. Θύμησέ μου σε πιο παιχνίδι ήταν όπου ανακοινώθηκε ότι πουλάνε φτηνά χοντ ντογκς και οι "φίλαθλοι" άδειαζαν το γήπεδο και τρέχαν στις καντίνες;

εντιτ: Και γω βλέπω ΝΒΑ. Αλλά με το ίδιο mood που κάθομαι να δω το mission impossible ή εσχάτως το salt. Από την άλλη όταν βλέπω ευρωλίγκα χρειάζεται και να σκέφτομαι.
I rest my case! Σύνελθε ρε Colonel Οι συγκεκριμένοι έγιναν - εν πολλοίς - παίκτες χάρη στο περιφερειακό σουτ... Γιατί μέσα στην ρακέτα
Έκανα εντιτ αν δεν το είδες.

Ποιός είναι γατάκι μέσα στη ρακέτα; Ο Τσαρτσαρής; Λίγοι ψηλοί στον κόσμο έχουν την ποικιλία των κινήσεών του. Ο Φώτσης δεν πατάει ρακέτα στην επίθεση μόνο γιατί έχει άλλο ρόλο. Ο Ντιρκ Μπουρούσης είχε βελτιωθεί αρκετά στο ποστ πριν αρχίσει πάλι τα τζορντανεσκ.

ΥΓ. Α και τον Γκασόλ, Γκασοφτ τον έλεγαν αλλά πήγε και το πήρε ο mvp (για να μην ξεχνιόμασυε)
Φοβερη στιγμη η επιστροφη του Μπραντον!
Με το που σηκωθηκε για αλλαγη,οι Μπλειζερς ετρεξαν σε χρονο dt ενα 8-0..
Colonel,το κοινο του Ροουζ Γκαρντεν ειναι το πιο θορυβωδες & ενθουσιωδες κοινο στο ΝΒΑ..
@Colonel
Το καταλαβαίνω ότι μπορεί να μην σε εμπνέει και να αντιμετωπίζεις το πρωτάθλημά τους ως διασκέδαση και μόνο, αλλά επαναλαμβάνω: για κάθε σύστημα ομάδας της Ευρωλίγκα, υπάρχουν 4 παραπάνω στις ομάδες του ΝΒΑ. Αν ξεπεράσεις την προκατάληψη, θα διαπιστώσεις ότι το ΝΒΑ σου δίνει πολλές περισσότερες αφορμές για τριβή με την τακτική.
Δεν αντιλέγω. Αν πάει να παίξει εκεί ο οσφπ, ο παο, η μπάρτσα θα καταβληθούν από το ενθουσιώδες κοινό; Εγώ σου λέω χαμπάρι δεν θα πάρουν.
Στη regular season οι ομαδες κοιτανε να επιτυχουν τις περισσοτερες νικες & τα καλυτερα πλασαρισματα.
Δεν γινεται ετσι για να γινεται.
Ποιος ειπε οτι ο Αντρε Μιλλερ δεν μπορει να πηδηξει?...... http://www.youtube.com/watch?v=Ok2fgs9dFzo
@banou: Μα δεν λέω ότι δεν υπάρχουν συστήματα. Προφανώς και οι άνθρωποι είναι πρώτοι στην τακτική. Αυτό που λέω είναι ότι πολλές φορές η τακτική πάει περίπατο και οι σουπερήρωες κάνουν τα δικά τους (τις περισσότερες φορές καταδικάζοντας τις ομάδες τους).

Εξήγησε μου όμως: Για ποιό λόγο να έχω προκατάληψη;
Ναι δεν είπε κανείς ότι το ΝBA είναι ο μπασκετικός παράδεισος, όπου όλα είναι τέλεια και αψεγάδιαστα. Αλλά όταν μιλάμε για σύγκριση Ευρώπης-Αμερικής οφείλουμε να είμαστε πιο προσεκτικοί και ναβλέπυμε και τις δυο πλευρές του νομίσματος.

Π.χ.

- Ούτε στην Ευρώπη οι παίκτες προωθούνται ανάλογα με την αξία τους. Ειδικά στην Ελλάδα, το φαινόμενο Διαμαντίδης είναι αξεπέραστο. Για να μην σχολιάσω ατάκες όπως "ο Φώτσης είναι ο καλύτερος σποτ σουτέρ της Ευρώπης", ούτε το γεγονός ότι θεωρούμε φοβερό 4άρι έναν παίκτη που στα τελευταία 2 f4 που έχει συμμετάσχει έχει βάλει συνολικά 2 πόντους.
Επίσης ο Ρούμπιο έγινε σταρ πριν ή αφότου χτύπησε την μπάλα στο παρκέ;
- Οι κανονισμοί στην Ευρώπη είναι φτιαγμένοι εν πολλοίς για να ευνοούν ομάδες τύπου Σιένα. Άμυνα και 35 τρίποντα...

- Αλήθεια τι ευκαιρίες έχουν πάρει ο Βεργίνης, ο Σλούκας, ο Παπανικολάου;

-Στην Ελλάδα και στα περισσότερα πρωταθλήματα γιατί γίνονται οι regular season;

-Για ντόπα τι ακριβώς ξέρουμε τελικά;

- Όντως αστείος ο κανονισμός του τάιμ άουτ από τους παίκτες. Αλήθεια αξίζει να σχολιάσουμε γελοίους Ευρωπαϊκούς κανονισμούς;

- Όλη το νόημα του κακώς εννοούμενου θεάματος συμπυκνώνεται στην παρουσία της Σιένα στο προπέρσινο f4
@ Colonel
Ότι μόνο στην Ευρώπη το παιχνίδι είναι εγκεφαλικό...
Colonel,αν καποια μεγαλη Ευρωπαικη ομαδα μετειχε αυτη τη στιγμη σε ενα πρωταθλημα με 82 παιχνιδια & με συνεχεις μετακινησεις,ζητημα να επιανε τις 10 νικες...
@Bullet: Αν τους προπονήσεις κατάλληλα + τις ...φυσούνες μπορεί και παραπάνω. To κύριο πάντα σε κάθε περίπτωση είναι οι κανονισμοί. Με FIBA και σε ΟΑΚΑ, ΣΕΦ χάνουν οι περισσότερες και με τις άλλες θα είναι ντέρμπι.

@Makaros: Για τον Ρούμπιο συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Αλλά ΚΑΙ αυτόν το ΝΒΑ τον διάλεξε στο 4.
Ο Φώτσης είναι όντως από τους καλύτερους σποτ σουτέρ. Δεν μπόρεσα να σκεφτώ κάποιον τόσο γελοί ευρωπαικό κανονισμό. Για πες..

Επίσης τι πρόβλημα έχεις με τη Σιένα και την αναφέρεις δις; Ήτανε μια αρκετά καλή και δεμένη ομάδα με ρόλους. Το φιάσκο στο φ4 με το 40 τρίποντα δεν νομίζω να επαναληφθεί.
Για να εφτανε μια Ευρωπαικη ομαδα να γινει ανταγωνιστικη,θα απαιτουνταν ενα σχετικα μεγαλο χρονικο διαστημα.
Σου είπα ότι δεν διαφωνώ με αυτό. Δεν αλλάζουν άρδην τα πράγματα από τη μια μέρα στην άλλη.
Και θα σου πως...
Θα επαιρνε για καμια 5ετια-7ετια συνεχως ψηλα λοτερι πικς,μιας & θα ειχε κακους απολογισμους,θα τσιμπουσε & κανεναν free agent,θα αλλαζε ριζικα ο τροπος στελεχωσης ανθρωπινου δυναμικου & τροπου δουλειας κ.ο.κ.
Μονο με τετοιες προυποθεσεις..
Και μεχρι να γινουν ολα αυτα...τα αρνητικα ρεκορ θα καταρριπτονταν..
Επίσης οι ομάδες θα έπρεπε να μετακομίσουν στην αμερική. Αλλιώς δε βγαίνουν οι ώρες με τις πτήσεις. Σ αυτήν την περίπτωση όμως θα ήταν απλά ακόμα ένα expansion και όχι κάτι καινούριο.

Αυτό που θα είχε πραγματικά ενδιαφέρον θα ήταν ένα παγκόσμιο συλλόγων με ΦΙΜΠΑ κανονισμούς. Όποιος το κατακτούσε θα μπορούσε να λέγεται πρωταθλητής κόσμου.
@colonel

Άρα η υπόθεση Ρούμπιο δείχνει μάλλον ότι αυτή η πρακτική είναι κοινή και για τους 2 κόσμους..

Άλλο καλός σποτ σουτέρ, άλλο από τους καλύτερους και άλλο ο καλύτερος. Και στην περσινή ευρωλίγκα υπήρχαν αρκετοί ισάξιοι (και καλύτεροι) του ψηλοί (σποτ ή μη σουτέρ). Για την υπερτίμηση των Διαμαντίδη-Τσαρτσαρή να φανταστώ ότι συμφωνείς;

Υπάρχει ποιο γελοίος (μιας και διαμορφώνει και αποτελέσματα) κανονισμός από αυτόν του τελευταίου παίκτη;
Αυτό είναι το πρόβλημά μου. Ότι θεωρήθηκε μια ομάδα δεμένη, επειδή έπαιζε ξύλο πίσω και μπροστά πετούσε μπάλες. Σε όλη την ευρωλίγκα εκείνης της χρονιάς δεν υπήρχε ούτε αγώνας που να μην σουτάρει 22 τρίποντα, αρκετά που σούταρε πάνω από 30 (με ρεκόρ τα 45), ενώ το πιο συχνό της νούμερο ήταν 27-28 τρίποντα. Αν αυτό το θεωρείς δεμένη ομάδα τότε βλέπουμε κάπως διαφορετικά το άθλημα...
@Μάκαρος: Για κείνη τη χρονιά έχεις δίκιο. Πάντως η Σιένα που αντιμετώπισε ο ΠΑΟ στο δρόμο για το Βερολίνο δεν ήταν ομάδα "μπροστά πετάμε την μπάλα".

Για το θέμα Ρούμπιο: Απλά στο ΝΒΑ αυτή η αντιμετώπιση είναι κυριάρχη. Δεν λέω ότι δε γίνεται και δω.
Όχι δεν συμφωνώ με την υπερτίμηση Διαμαντίδη και Τσαρτσαρή. Ο Τσαρτσαρής ειδικά μπορεί να είναι και υποτιμημένος. Αν θες σώνει και καλά να βρεις υπερτίμηση μπορείς να κοιτάξεις την περίπτωση του Παπαλουκά.
χαχα καλό...
Στην Ελλάδα τουλάχιστον, αν υπάρχει ένας υποτιμημένος παίκτης αυτός είναι ο Παπαλουκάς (από τότε που τόλμησε να επιστρέψει στον Ολυμπιακό). Μόνο και μόνο που συγκρίνεται με οποιονδήποτε άλλον Έλληνα στη γενιά του είναι ενδεικτικό της υποτίμησης που δέχεται. Ο άνθρωπος που έχει κάνει τα πάντα στην καριέρα του.
Ο Διαμαντίδης αντίστοιχα είναι ο σαφώς πιο υπερτιμημένος. Σου είπα και πριν... Κάποιοι τολμούν να βάλουν το όνομά του δίπλα (ή και πάνω) από του Νίκου Γκάλη.
Για τον Τσαρτσαρή, των 2 πόντων στα τελυταία 2 f4, έχουμε ακούσει τέρατα και τέρατα. Μερικά από αυτά τα διατύπωσες και εσύ σήμερα....
Για το θέμα Ρούμπιο...
Δυο ονόματα από Ελλάδα... Παπανικολάου και Χρυσικόπουλος...
Ο Παπαλουκάς από τότε που γύρισε στον Ολυμπιακό μόνος του υποτιμάει τον εαυτό του. Καλά αν εξετάσουμε και τον δείκτη απόδοση/τιμή εκεί το πρόσημο είναι εξαιρετικά αρνητικό.

Ο Παπαλουκάς τα 2 τελευταία χρόνια παίρνει τα λεφτά του Ναβάρο και *1,5 τα λεφτά του Διαμαντίδη για να κάνει δηλώσεις και για να απειλεί διαιτητές. Από μπάσκετ δεν...
Μα δεν είπα ότι δεν ήταν καλός. Υπερτιμημένος είπα ότι είναι. Συμφωνώ σε αυτό που λες με τις βολές. Μιλάμε για κανονική διακωμώδηση.

@Μάκαρος: Σύγκριση Γκάλη με Διαμαντίδη δεν μπορεί να γίνει. Ο Γκάλης ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ είχε πολύ μεγαλύτερη επιρροή στο παιχνίδι της εκάστοτε ομάδας του. Ωστόσο από τότε το μπάσκετ άλλαξε πολύ. Ωρίμασε. Τέρμα τα one man show. Ο Διαμαντίδης είναι πολύ πιο πλήρης πάικτης από τον Γκάλη ο οποίος σήμερα πιθανόν να μην ξεχώριζε τόσο.
@ makaros & Colonel
Προσωπικά θεωρώ ως πιο κωμικό τον κανονισμό της ΦΙΜΠΑ, σύμφωνα με τον οποίο αν κάποιος παίκτης ισχυρίζεται ότι αδυνατεί να εκτελέσει προσωπικές βολές, μπαίνει κάποιος άλλος στη θέση του. Αντίθετα στην Αμερική θα διακοπεί το παιχνίδι μέχρι να μπορέσει ο παίκτης να εκτελέσει βολές. Ακόμη και στην περίπτωση που ο παίκτης έχει υποστεί σκληρό φάουλ και υπάρχει πράγματι υποψία τραυματισμού. Βλ. φάουλ Νοβίτσκι στον Κιριλένκο, όπου ο Ρώσος εκτέλεσε βολές και μετά πήγε στα αποδυτήρια για εξετάσεις.
[youtube aSDd6DyMprw&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=aSDd6DyMprw&feature=related youtube]
Αντίθετα, ο κάθε Ασίκ μπορεί να επικαλείται ότι πονάει και να γελοιποιείται το άθλημα...

@ Colonel
Υπερτιμημένος ο Παπαλουκάς; Έλα τώρα... Μέχρι και στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού παραδέχθηκαν την αξία του, όταν ήταν στο πικ της καριέρας του http://www.nba.com/preview2007/gmsurvey_rookies.h...
Περίεργο...
Γιατί μέσα σε αυτά τα δυο τελευταία χρόνια (που είναι τα χειρότερα της καριέρας του) ο 33χρονος πλέον Παπαλουκάς έχει βγει μια φορά πρώτος σε σύνολο ασσίστ, μια φορά δεύτερος σε σύνολο ασσίστ (αντίστοιχα 1ος και 3ος σε μ.ο.), έχει βγει μια φορά δεύτερος σε ποσοστά 2πόντων (73%), έχει βάλει 39 πόντους σε f4, έχει μοιράσει 17 ασσίστ σε f4, και έχει διακριθεί μια φορά στη 2η καλύτερη πεντάδα...
Όντως, υποτιμάει τον εαυτό του... Γιατί σε σχέση με την υπόλοιπη τεράστια καριέρα του, αυτά τα κατορθώματα είναι σημάδια παρακμής
@Μάκαρος: Δηλαδή εσύ σαν φίλος του Ολυμπιακού είσαι ευχαριστημένος από την παρουσία του Παπαλουκά;

Στα στατιστικά που παρέθεσες πρόσθεσε και το 1/6 τρόπαια (και το 1 ήσσονος σημασίας). Με αυτόν φύσει και θέσει αρχηγό.
Όχι δεν είμαι ευχαριστημένος...
Στα στατιστικά του να προσθέσω και τον Πηλοίδη; Και τον φετινό 3ο τελικό;

Όπως και να έχει πάντως, ακόμα και έπειτα από αυτές τις δυο "τραγικές" σεζόν, ο Παπαλουκάς σε διακρίσεις και απόδοση παραμένει μακράν ο καλύτερος παίκτης μετά τη γενιά του Γκάλη...
Όσο για την αστεία σύγκριση μεταξύ του μύθου και του αμυντικού, μπορεί να γίνει συγκριτικά με τους υπόλοιπους παίκτες της εποχής του. Ο Γκάλης λοιπόν στα χρόνια του ήταν από τους καλύτερους μη αμερικάνους παίκτες και προφανώς από του κορυφαίους των ευρωπαικών γηπέδων. Και όταν λέω κορυφαίος ενώ μέσα στους 5 κορυφαίκους Ο Διαμαντίδης τι ακριβώς από αυτά είναι;

Αλήθεια πως γίνεται ο πιο πλήρης παίκτης να έχει 6,8 πόντους με την Εθνική; Μήπως είναι πιο πλήρης αν εξαιρέσουμε την επίθεση;;;;;
Άμα εξαιρέσεις την επίθεση, τότε εξαιρείς και τις ασίστ. Για μένα σύγκριση Γκάλη και Διαμαντίδη δεν υφίσταται επειδή έπαιξαν σε εντελώς διαφορετικές εποχές. Αλλά ακόμα κι αν το βάλουμε αυτό στην άκρη, πως κάνουμε σύγκριση όταν ο Διαμαντίδης είναι ακόμα 30 και έχει σίγουρα 3 χρόνια ακόμα μπροστά του; Κι άμα φέτος αρχίζει να βάζει 15άρες τώρα που η γραμμή των γκαρντ του Παναθηναϊκού είναι αποδυναμωμένη; Και αν επιστρέψει την εθνική; Άμα ολοκληρώσει και την καριέρα του, τότε θα έχει ολοκληρώσει και το παιχνίδι του. Μόνο τότε θα μπορούσε (θεωρητικά) να γίνει σύγκριση.
1 reply · active 755 weeks ago
*στην εθνική
@psilos
Εντάξει καλός πασέρ ο Διαμαντίδης... Αλλά μην τρελαθούμε κιόλας...
Αλήθεια, έχει κανείς στη διάθεση του στατιστικά του Γκάλη για τις ασσίστ του;
Ο Διαμαντίδης πάντως (που ακούσαμε το αμίμητο, στο ευρωμπάσκετ, ότι διψήφιο αριθμό ασσίστ μπορούν να βγάζουν στην Ευρώπη ο Μίλος, ο Παπαλουκάς και ο ... Διαμαντίδης), είναι σταθερά 2ος ή τρίτος πασέρ στην ίδια του την ομάδα....
Και όσα χρόνια κι αν παίξει ακόμα ο Διαμαντίδης, όσο κι ανέβει η καριέρά του, προφανώς και δε θα μπορέσει να κάνει ούτε το 25% από όσα κατάφερε ο θεός...
Όταν συγκρίνεις παίκτες από διαφορετικές εποχές το μόνο που μπορείς να συγκρίνεις είναι το impact. Και ο Γκάλης είχε μεγαλύτερη επίδραση στο παιχνίδι. Ωστόσο τότε ήταν και αλλιώς το παιχνίδι. Οπότε η απόσταση κάπως μειώνεται αλλά συνεχίζει να υπάρχει.

Το γεγονός ότι ο Διαμαντίδης είναι πιο πλήρης παίκτης δεν είναι αντικείμενο διαμάχης. Fact είναι. Αυτό, ωστόσο, δεν τον καθιστά διαχρονικά καλύτερο. Ο Γκάλης και το μπάσκετ του ανήκει (ευτυχώς) στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Επίσης και ο Διαμαντίδης και ο Γκάλης ανήκουν στους καλύτερους της εποχής τους (στην Ευρώπη πάντα). Κανένας από τους 2 δεν ήταν ο καλύτερος της εποχής του.
Ναι βέβαια, ο ένας ανήκει στους 5 καλύτερους της εποχής του και ο άλλος στους...50!!!
Είναι εμφανές ότι έχεις κόμπλεξ με τον Διαμαντίδη. Εν πολλοίς δικαιολογημένο γι αυτό δεν θα επιμείνω.
Colonel,o Γκαλης ηταν σταθερα στο τοπ 3 ,με τις διαφορες να ειναι σχετικα δυσδιακριτες & σε μια εποχη οπου υπηρχαν πολλοι μεγαλοι παικτες & προσωπικοτητες,οι οποιοι αγωνιζονταν ΟΛΟΙ στην Ευρωπη..
Δεν ηταν μονο απλα πιο επιδραστικος..
Μπράβο Κόλονελ... Πήγες την κουβέντα ένα βήμα μπροστά με το τελευταίο σου ποστ. Συγχαρητήρια...

Εγώ πάντως ο εν πολλοίς δικαιολογημένα κομπλεξικός έναντι του Διαμαντίδη είμαι σε θέση να σου αραδιάσω αν όχι 50, καμιά 30άρα μη αμερικάνους των χρόνων που αγωνίστηκε ο Διαμαντίδης που είναι καλύτεροί του...

Εσύ μπορείς να αντιπαραθέσεις κάτι πέραν από ανούσιες ειρωνείες για να στηρίξεις ότι ο Γκάλης και ο Διαμαντίδης βρίσκονται στο ίδιο κλαμπ παικτών της εποχής του;
Καλημέρα στο μπλογκ.

@Bullet: 3αδα-5αδα συμφωνώ.

@Μάκαρος: Δεν έχω κάτι μαζί σου. Απλά αυτό με την 50αδα (sic) ήταν όπως καταλαβαίνεις τουλάχιστον άστοχο και δεν δικαιολογείται από κάποιον που ξέρει και βλέπει μπάσκετ όπως εσύ. Εγώ είπα ότι κατ εμέ ούτε ο ένας ούτε ο άλλος είναι ΠΡΩΤΟΣ. Που στην άτυπη σύγκριση αν υπήρχε τέτοιο στοιχείο θα μετρούσε πάρα πολύ. Ο Διαμαντίδης είναι στη 10αδα.

Γενικά αν πρόσεξες, έθεσα παραπάνω τα κριτήρια της όντως δύσκολης σύγκρισης. Να θυμήσω ότι όπως ξαναείπα ο Γκάλης υπερέχει καθαρά. Εγώ αυτά που καυτηριάζω είναι τα περί θεών του μπάσκετ κτλ.
Προφανώς και δεν έχεις κάτι μαζί μου. Έχεις από ότι φαίνεται με όποιον αμφισβητεί τα πράσινα θέσφατα!
Και σε αυτά τα θέσφατα μάλλον περιλαμβάνεται ότι ο Διαμαντίδης είναι στους 10 καλύτερους του Ευρωπαικού μπάσκετ. Και εγώ σου λέω ευθαρσώς ότι είναι ζήτημα αν είναι στους 30 καλύτερους. Και αν δε πιάσουμε του μη Ευρωπαίους πάμε για το ρεαλιστικό νούμερο της 50άδας....
Με ονόματα αν θέλεις....
Όσο για τον Γκάλη...
8 φορές πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας και μια πρώτος σε ασσίστ, 4 φορές πρώτος σκόρερ ευρωπαικού, 1 φορά παγκοσμίου, 1 φορά mvp ευρωπαικού, 3 φορές στην καλύτερη 5άδα. Αυτά είναι μερικά εκ των κατορθωμάτων του, που σίγουρα τα ξέρεις...

Συγχώρα με λοιπόν που είμαι υπερβολικός και τον αποκαλώ ΘΕΟ
Ο Διαμαντίδης και ο Παπαλουκάς, συνολικά στην καριέρα τους, είναι παίκτες που μπορούν να κάνουν πολλές δουλειές μέσα στο παρκέ και να φανούν σε μια ομάδα με σχετικά υψηλού επιπέδου παίκτες. Δεν έχουν την ικανότητα του Γκάλη να παίρνουν μια ομάδα από το χέρι μόνοι τους. Αν ένας τωρινός Έλληνας παίκτης έχει αυτήν την ικανότητα, είναι ο Σπανούλης αλλά όχι φυσικά στο βαθμό του Γκάλη. Είναι και διαφορετικές οι αγωνιστικές συνθήκες σήμερα για να γίνουν τέτοιου είδους συγκρίσεις. Τώρα το ότι ο Διαμαντίδης έφτασε να θεωρείται ο καλύτερος 'Ελληνας παίκτης μετά τον Γκάλη, προφανώς είναι μέρος της γνωστής δημοσιογραφικής καμπάνιας που ακολουθεί τον συγκεκριμένο μπασκετμπολίστα. Ο Γιαννάκης και ο Φάνης τι είναι δηλαδή; Η ίδια καμπάνια τον ανακήρυξε και MVP στο Φ4 του 2007, όπου αν δεν υπήρχε ο Σισκάουσκας ο ΠΑΟ δεν θα έπαιρνε τον τίτλο.
@Μάκαρος: 1)Στην λίστα των GOATS της Ευρώπης ο Γκάλης μπαίνει, ο Διαμαντίδης δεν μπαίνει. Εννοείται.

2) Ο Διαμαντίδης μπαίνει στη δεκάδα της εποχής του. Όχι γενικά. Το ξεκαθαρίσαμε και πριν, μην πας να δημιουργήσεις εντυπώσεις.

3) Ποιός θεός; Όταν ο Γκάλης βολόδερνε στα τσιμέντα της Α1 ο Μαρτσουλιονις και ο Πέτροβιτς κάναν καριέρα στο ΝΒΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΕΚΕΙΝΗΣ. Ναι, ναι του Χακίμ, του Τζόρνταν και τόσων άλλων και όχι του Χάουαρντ και του Ιγκουοντάλα. Τα στατιστικά του γιατί μου τα παραθέτεις; Είπα εγώ ότι δεν ήταν ο μεγαλύτερος σκόρερ; Απλά εσύ έχεις μείνει 30 χρόνια πίσω και υιοθετείς το καλύτερος σκόρερ = καλύτερος πάικτης.

4) Έχω ήδη πει ότι ο Γκάλης είναι καλύτερος του Διαμαντίδη και μάλιστα με διαφορά. Στη λογική σου όμως περί θεών και δαιμόνων δεν μπαίνω.

@σίχαμα: Γενικά συμφωνούμε. Και για το Σπανούλη λογω του στυλ του. Ωστόσο αν δεχτείς ότι ο μβπ το 2007 ήταν ο Σισκάουσκας ΠΡΕΠΕΙ να δεχτείς ότι και το 2009 ήταν ο Σάρας και όχι ο Σπανούλης (της ιδίας καμπάνιας με τον Διαμαντίδη...). Δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι πάει η ακολουθία και νομίζω ότι με καταλαβαίνεις.
Συμφωνώ για Σάρας, αυτός ήταν όντως ο MVP το 2009.
Και εγώ συμφωνώ και για Σίσκα και για Σάρας.
"Η ίδια καμπάνια τον ανακήρυξε και MVP στο Φ4 του 2007, όπου αν δεν υπήρχε ο Σισκάουσκας ο ΠΑΟ δεν θα έπαιρνε τον τίτλο."
Δεν είναι και η πιο κατάλληλη φράση αυτή. Κι ο Διαμαντίδης να μην υπήρχε, πάλι ο ΠΑΟ δεν θα το έπαιρνε. Απλά ο Σισκάουσκας το άξιζε πιο πολύ.
Τι παιχτούρες όμως οι Λιθουανοί ρε παιδί μου.
Το ταλέντο των Λιθουανών οι Έλληνες παίκτες δεν το φτάνουν με τίποτα. Εντελώς διαφορετική σχολή από τη δική μας: Με άριστη γνώση των βασικών, με ψηλά και γεροδεμένα κορμιά και με πολύ δουλειά στο ατομικό κομμάτι.
Φυσικά και ο Διαμαντίδης είχε μερίδιο στο triple crown του 2007. Ο Διαμαντίδης και οι υπόλοιποι Έλληνες όμως παίζουν χρόνια στον ΠΑΟ. Διόλου τυχαίο που ο ΠΑΟ πήρε τα triple crown το 2007 και 2009 με Λιθουανό σταρ στη σύνθεσή του. Σίσκα και Σάρας ήταν αυτοί που έδωσαν το κάτι παραπάνω στις ομάδες του 2007 και 2009 αντίστοιχα.
@ NBAfanatic:

Για να δούμε τι λες:

1) "δεν έχω ιδέα από ΝΒΑ": Περίπου έτσι είναι τα πράγματα. Ωστόσο δεν ξέρω κάποιο μπλογκ όπου περνάς πρώτα κάποιο τεστ γνώσεων ΝΒΑ για να γράψεις σχόλιο. Πάντως προσπαθώ να βλέπω όσο πιο πολύ μπορώ και μου επιτρέπει η διαφορά ώρας. Αν έβλεπες κάποιο κεντρικό κείμενο από μένα αναφορικά με το ΝΒΑ, θα μπορούσες να το πεις αυτό και να έχει μία βάση. Τώρα απλά έκανα κάποια σχόλια.

2) "Αν ο Ναβάρο έπαιρνε 40,50 σουτ": Απλά αναφέρεις το όνομα του Ναβάρο υποτιμητικά, αλλά δεν απαντάς επί της ουσίας. Υπό προϋποθέσεις και δουλεύοντας μια ομάδα ΝΒΑ γι αυτόν, ο Ναβάρο θα ήταν all star. Δεν θα το μάθουμε ποτέ. Κάνω απλά μια πρόβλεψη, όπως και συ άλλη μία (αντίθετη). Η δική μου βασίζεται στην κυριαρχία του εδώ, αλλά και στην εξαιρετική για ρουκι χρονιά του στο Μέμφις κυρίως από άποψη οικονομίας προσπαθειών / απόδοσης.

3) "Ο Διαμαντίδης είναι καλύτερος του Γκάλη": Έγραψα ξεκάθαρα ότι πιστεύω το αντίθετο και μάλιστα ότι ο Γκάλης είναι αρκετά/πολύ καλύτερος του Διαμαντίδη. Πάντα με κριτήριο τις εποχές βέβαια. Σε παραπέμπω στα σχόλια παραπάνω όπου είμαι πολύ ξεκάθαρος.

4) "Είναι ιεροσυλία έστω και η σύγκριση Διαμαντίδη-Γκάλη": Αυτό πάλι ποιό ιερατείο το αποφάσισε; Όλοι οι καλοί παίκτες όλων των εποχών μπορούν να συγκριθούν μεταξύ τους, ακόμα και αυτοί που παίζουν σε διαφορετικές θέσεις.
Πιο ειδικά για τη σύγκριση Διαμαντίδη-Γκάλη σου παραθέτω ένα ποστ από το <a href="http://www.basketforum.gr" target="_blank">www.basketforum.gr που με εκφράζει απόλυτα:
http://www.basketforum.gr/forum/index.php?showtop...

Είναι μάλιστα γραμμένο από τον βαμμένο ΝΒΑολάτρη NBAholic. (αυτό το τελευταίο το λέω για να σε προκαταλάβω θετικά)

ΥΓ. Και για να μη νομίζεις ότι έχω καμιά προκατάληψη εναντίον του Γκάλη, ανήκω σ αυτούς που θεωρούν επιβεβλημένη -έστω και τώρα- τη μετονομασία του κλειστού του ΟΑΚΑ σε Nikos Galis Sports Arena.
NBAfanatic's avatar

NBAfanatic · 754 weeks ago

Να σου πώ ότι και εγώ παρακολουθώ ευρωπαικό μπάσκετ πάρα πολύ αλλά και ΝΒΑ.Και τα δύο μου αρέσουν.Αλλά δεν υπάρχει καμία σύγκριση στο επίπεδο παιχτών,προπονητών,θεάματος,ατομικού ταλέντου.Κέρδισε μια φορά η Μπαρτσελόνα τους ανέτιμους και αδιάφορους Λέικερς και ξαφνικά έγινε ανώτερο το ευρωπαικό μπάσκετ???Και άλλες φορές έχουν χάσει ομάδες απο την Ευρώπη αλλα σπάνια.Αυτό και μόνο δείχνει την διαφορά.Επίσης αναφέρεις οτι ο ο Κόμπε και ο Λεμπρόν δεν ειναι εξωγήινοι.Ναι μπορεί να μην είναι αλλά ο Τζόρνταν ήταν εξωγήινος.Προφανώς θα είσαι μικρός και δεν θα τον πρόλαβες όπως μάλλον δεν θα πρόλαβες και τον Γκ'αλη που ηταν στην Ελλάδα σαν τον Τζόρνταν.
Ο Ναβάρο παιχτάκι είναι δίπλα στον Γκάλη.Πόσο μάλλον δίπλα στον Κόμπε και στον Λεμπρόν.Μπορεί να μην σου αρέσει το ΝΒΑ κάτι που είναι δεκτό αλλά το να συγκρινεις ειναι γελοίο φίλε μου.Είναι σαν να πω εγώ που δεν μου αρέσει το Ιταλικό πρωταθλημα στο ποδόσφαιρο ότι είναι καλύτερο το ελληνικό.Είναι σαν να πω οτι ο Κατσουράνης ειναι καλύτερος απο τον Τζέραρντ.
NBAfanatic's avatar

NBAfanatic · 754 weeks ago

Το ΝΒΑ μπορεί να μην εχει τόσα ονόματα όπως παλιά αλλά έχει ακομα παιχταράδες.Ο Λεμπρόν για παράδειγμα παρολο που δεν τον χονεύω και πολυ λόγω κυρίως του χαρακτήρα του και της πούδρας(καραγκιοζηλίκι) ειναι παίχτης που δεν έχουμε δεί ποτέ όμοιο του.Γιατι ο Κόμπε πες αντιγράφει τον Θεό Τζόρνταν. Ιεροσυλία ειναι να συγκρίνεις τον Διαμαντίδη με τον Γκάλη.Ο Γκάλης ηταν μεγαλ'υτερος από το σπόρ.Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτο?Για αυτό σου λεω δεν τον έζησες στις δόξες του. Το Μπασκετφορουμ το διαβάζω μόνο λίγο για το ΝΒΑ καθώς υπαρχουν δυο-τρια ατομα που ειναι εκπληκτικοί γνώστες της Ιστορίας και έχω μάθει και πράγματα που δεν ήξερα.Αλλά ως εκεί.Απορώ πως ασχολείσται με ενα φόρουμ το οποίο οι Μόντς νομίζουν οτι είναι αρχηγοί του λόχου. Σε αμερικανικα φόρουμ χίλιες φορές καλύτερα.Τουλάχιστον εκεί είναι πιο ελεύθερα. Τουλάχιστον κάτσε και διάβασε στο Μπάσκετφορουμ αυτά τα δυο-τρια παιδιά να μάθεις και τίποτα για το ΝΒΑ. Για τον Γκάλη Ιεροσυλία κάθε σύγκριση μαζί του με Διαμαμαντίδηδες και Παπαλουκάδες.Ο Γκάλης ήταν ο Πάπας του Ελληνικού μπάσκετ.
Βασικά μου λες τα δικά σου και καλά κάνεις, αλλά δεν απάντησες σε τίποτα από όσα έγραψα παραπάνω.

Πάμε ξανά:

1) Δεν αμφισβήτησα ποτέ ότι στο ΝΒΑ παίζουν οι καλύτεροι. Αυτό είναι αντικειμενικό γεγονός.

2) Εμένα για χίλιους δύο λόγους μου αρέσει περισσότερο το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Υποκειμενικό αυτό. Έχει να κάνει με το τι εκτιμάει ο καθένας σε ένα παιχνίδι. Κάθε στυλ παιχνιδιού είναι απλά ένα διαφορετικό πακέτο συμβιβασμών.

3) Δεν υπάρχει ανώτερο και κατώτερο μπάσκετ. Υπάρχει ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ μπάσκετ. Ούτε καν το γυναικείο δεν είναι κατώτερο. Είναι κι αυτό διαφορετικό π.χ. άλλα στοιχεία χρειάζονται για να διακριθείς. Ανώτεροι και κατώτεροι παίχτες, ναι υπάρχουν.

4) Συγγνώμη, αλλά αν λες τον Ναβάρο παιχτάκι δεν παρακολουθείς ευρωπαϊκό μπάσκετ. period.

5) Η Μπαρτσελόνα δεν είναι ούτε θα γίνει καλύτερη από τους Λέικερς. Ωστόσο με 100-0 διαιτησία και κανονισμούς ΝΒΑ κέρδισε τους ΟΝΤΩΣ ΑΝΕΤΟΙΜΟΥΣ αλλά ΣΚΥΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΝΙΚΗ Λέικερς. Μόνο αδιάφοροι δεν ήταν. Άσε τι έλεγε μετά ο γεροξεκούτης ο ψυχολόγος.
6) Είμαι αρκετά μεγάλος για να θυμάμαι και τον Γκάλη και τον Τζόρνταν. Αλλά και να μην ήμουν υπάρχουν τα παιχνίδια στο sport-scene και στο davka.

7) Δεν σύγκρινα το Ναβάρο με κανέναν από αυτούς. Πόσο μάλλον να τον βγάλω καλύτερο κιόλας. Είπα απλά ότι αν ο Ναβάρο έπαιρνε τα σουτ που παίρνουν αυτή η διαφορά δεν θα φαίνονταν τόσο εξωφρενική.

8) Το μπάσκετ είναι πολύ σύνθετο άθλημα για να υιοθετούμε χωρίς σκέψη την απλοϊκή εξίσωση μεγάλος σκόρερ = μεγάλος πάικτης. Μπορείς να είσαι μεγάλος πάικτης χωρίς να είσαι μεγάλος σκόρερ και το ανάποδο. Μπορείς να είσαι μεγάλος σκόρερ χωρίς να είσαι μεγάλος παίχτης. Προφανώς και δεν αναφέρομαι στον Γκάλη με αυτό το τελευταίο καθώς ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ πάιχτης.

ΥΓ. Δε συμμετέχω πλέον στο basketforum. Όσο για τα αμερικάνικα φόρουμ υπάρχουν και καλά και άσχημα. Υπάρχουν πραγματικοί γνώστες και υπάρχουν και κάτι μυρωδιάδες που νομίζουν ότι η Ευρώπη είναι χώρα. Παντού υπάρχουν άλλωστε τέτοιοι.
@ banou, sixama:

Κάντε ένα σχετικό ποστ να το "ξεσκίσουμε" το θέμα! Αφού σηκώνει! B)

Αναμένονται σπέσιαλ σχόλια από KonTaz, Bullet αλλά και τον φίλτατο ΝΒΑfanatic

Post a new comment

Comments by

Related Posts with Thumbnails