Οι πανηγυρισμοί των Ισπανών συνεχίζονται μετά και το δεύτερο κατά σειρά χρυσό μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ. Οι δηλώσεις όμως των περισσότερων εκ των παικτών της ομάδας του Σκαριόλο, αποδεικνύουν πως οι "Φούριας Ρόχας" έχουν ήδη στο μυαλό τους το επόμενο μεγάλο ραντεβού εθνικών ομάδων. Το 2012 στο Λονδίνο, οι Ισπανοί θα επιχειρήσουν να κατακτήσουν το μοναδικό χρυσό που λείπει από τη συλλογή τους. Αυτή τη φορά όμως θα βρουν απέναντί τους τους πραγματικά κορυφαίους και το ερώτημα που απασχολεί, από τώρα κιόλας αρκετούς, είναι το εξής: Μπορεί αυτή η ισπανική ομάδα να κερδίσει τους Αμερικανούς;
Καταρχάς ας ξεκαθαρίσουμε πως η ισπανική ομάδα των τελευταίων χρόνων είναι η καλύτερη εθνική ομάδα στη σύγχρονη ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ και μπορεί να συγκριθεί μόνο με εθνικές ομάδες της Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας και της ΕΣΣΔ. Η συγκεκριμένη ομάδα χτίστηκε με βάση τη γενιά που κατέκτησε τον τίτλο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων του 1999, στη Λισαβόνα. Πλέον από τη γενιά αυτή, παραμένουν στην εθνική μόνο 3 παίκτες, οι Π. Γκασόλ, Ναβάρο και Ρέγιες. Οι κατά καιρούς προσθήκες όχι μόνο δεν αλλοίωσαν τη χημεία των Ισπανών αλλά την έκαναν ακόμα ισχυρότερη. Ακόμα και ο νατουραλιζέ Ιμπάκα, που συμμετείχε για πρώτη φορά με την εθνική σε διεθνές τουρνουά, βρήκε άμεσα το ρόλο του στην ομάδα και πρόσθεσε στο παιχνίδι των Ισπανών νέα στοιχεία.
Το κύκνειο άσμα πιθανότατα των βασικών πρωταγωνιστών αυτής της ομάδας (Π. Γκασόλ, Ναβάρο), θα τους βρει αντιμέτωπους με τη μεγαλύτερη ίσως πρόκληση της καριέρας τους. Οι Ισπανοί έφτασαν πολύ κοντά στο να κερδίσουν τους Αμερικανούς στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου και η επερχόμενη σύγκρουσή τους του χρόνου στο Λονδίνο φαντάζει με ευκαιρία για ρεβάνς. Μια αμερικανική ομάδα της περιόδου 2002-2006 δεν θα είχε τύχη απέναντι στους τωρινούς Ισπανούς. Όμως οι Αμερικανοί την τελευταία πενταετία την "έχουν μυριστεί την δουλειά". Φροντίζουν να κατεβάζουν τους καλύτερους διαθέσιμους παίκτες, τους συγκεντρώνουν αρκετά νωρίς για προετοιμασία και φιλικά παιχνίδια και έχουν αναθέσει το κοουτσάρισμα σε έναν από τους πιο πετυχημένους κολεγιακούς προπονητές όλων των εποχών. Πέρυσι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Τουρκίας, δε δυσκολεύτηκαν να κερδίσουν τον τίτλο, χωρίς να έχουν στη σύνθεσή τους κάποιον εκ των χρυσών ολυμπιονικών του Πεκίνου.
Ήδη μάλιστα, δείχνουν αρκετά υποψιασμένοι για το τι θα συναντήσουν ενόψει του 2012. Παρόλο που το τοπίο είναι ακόμα θολό εξαιτίας του lock out, οβασιλιάς Λεμπρόν Τζέημς σε συνέντευξη που έδωσε στα μέσα του περασμένου Αυγούστου, επιβεβαίωσε πως θα δώσει το παρόν στο μεγάλο ραντεβού των Ολυμπιακών Αγώνων. Σύμφωνα με "πηγές" του NBA, το ίδιο αναμένεται να πράξουν και οι Κόμπε Μπράιαντ και Κέβιν Ντουράντ, την ίδια στιγμή που οι Ουέηντ και Μπος παραμένουν αναποφάσιστοι. Το σχέδιο των Αμερικανών για το Λονδίνο προβλέπει την παρουσία μιας ομάδας "μείγμα" των ομάδων του 2008 και του 2010, στην οποία ίσως συμπεριληφθούν κάποιοι extra παίκτες με εντυπωσιακή πρόσφατη παρουσία στο ΝΒΑ, όπως ο Μπλέηκ Γκρίφιν.
Η επερχόμενη "τιτανομαχία" του 2012 δεν είναι όμως το μοναδικό πράγμα που αναμένουμε να θαυμάσουμε στο Ολυμπιακό τουρνούα του Λονδίνου. Θα χαιρόμασταν ιδιαίτερα, αν τις προσπάθειες της γαλλικής εθνικής ομάδας, παρακολουθούσε και πάλι η γλυκύτατη αδερφή του Γιοακίκ, Έλενα Νοά...
Καταρχάς ας ξεκαθαρίσουμε πως η ισπανική ομάδα των τελευταίων χρόνων είναι η καλύτερη εθνική ομάδα στη σύγχρονη ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ και μπορεί να συγκριθεί μόνο με εθνικές ομάδες της Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας και της ΕΣΣΔ. Η συγκεκριμένη ομάδα χτίστηκε με βάση τη γενιά που κατέκτησε τον τίτλο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων του 1999, στη Λισαβόνα. Πλέον από τη γενιά αυτή, παραμένουν στην εθνική μόνο 3 παίκτες, οι Π. Γκασόλ, Ναβάρο και Ρέγιες. Οι κατά καιρούς προσθήκες όχι μόνο δεν αλλοίωσαν τη χημεία των Ισπανών αλλά την έκαναν ακόμα ισχυρότερη. Ακόμα και ο νατουραλιζέ Ιμπάκα, που συμμετείχε για πρώτη φορά με την εθνική σε διεθνές τουρνουά, βρήκε άμεσα το ρόλο του στην ομάδα και πρόσθεσε στο παιχνίδι των Ισπανών νέα στοιχεία.
Το κύκνειο άσμα πιθανότατα των βασικών πρωταγωνιστών αυτής της ομάδας (Π. Γκασόλ, Ναβάρο), θα τους βρει αντιμέτωπους με τη μεγαλύτερη ίσως πρόκληση της καριέρας τους. Οι Ισπανοί έφτασαν πολύ κοντά στο να κερδίσουν τους Αμερικανούς στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου και η επερχόμενη σύγκρουσή τους του χρόνου στο Λονδίνο φαντάζει με ευκαιρία για ρεβάνς. Μια αμερικανική ομάδα της περιόδου 2002-2006 δεν θα είχε τύχη απέναντι στους τωρινούς Ισπανούς. Όμως οι Αμερικανοί την τελευταία πενταετία την "έχουν μυριστεί την δουλειά". Φροντίζουν να κατεβάζουν τους καλύτερους διαθέσιμους παίκτες, τους συγκεντρώνουν αρκετά νωρίς για προετοιμασία και φιλικά παιχνίδια και έχουν αναθέσει το κοουτσάρισμα σε έναν από τους πιο πετυχημένους κολεγιακούς προπονητές όλων των εποχών. Πέρυσι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Τουρκίας, δε δυσκολεύτηκαν να κερδίσουν τον τίτλο, χωρίς να έχουν στη σύνθεσή τους κάποιον εκ των χρυσών ολυμπιονικών του Πεκίνου.
Ήδη μάλιστα, δείχνουν αρκετά υποψιασμένοι για το τι θα συναντήσουν ενόψει του 2012. Παρόλο που το τοπίο είναι ακόμα θολό εξαιτίας του lock out, ο
Η επερχόμενη "τιτανομαχία" του 2012 δεν είναι όμως το μοναδικό πράγμα που αναμένουμε να θαυμάσουμε στο Ολυμπιακό τουρνούα του Λονδίνου. Θα χαιρόμασταν ιδιαίτερα, αν τις προσπάθειες της γαλλικής εθνικής ομάδας, παρακολουθούσε και πάλι η γλυκύτατη αδερφή του Γιοακίκ, Έλενα Νοά...