Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα

Η είδηση περί επικείμενης συμφωνίας του Κόμπε Μπράιαντ με την ιταλική Βίρτους Μπολόνια, αναμένεται να αποτελέσει το "κερασάκι στην τούρτα", όσον αφορά τις μετακινήσεις παικτών από το NBA στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια του λοκ άουτ. Ήδη αρκετοί παίκτες από την απέναντι όχθη του Ατλαντικού έχουν συμφωνήσει να αγωνιστούν σε ευρωπαϊκές ομάδες την επόμενη περίοδο. Το γεγονός πως αρκετοί εξ αυτών δεσμεύονται με συμβόλαιο με ομάδες του ΝΒΑ, δημιουργεί μια ρευστή κατάσταση στα ρόστερ των ευρωπαϊκών ομάδων τους, δεδομένου πως όποτε και αν λήξει το λοκ άουτ, οι συγκεκριμένοι παίκτες είναι υποχρεωμένοι να επιστρέψουν στις ΗΠΑ. Η δε απόφαση της FIBA, να επιτρέψει τις εν λόγω μεταγραφές, μάλλον κρύβει μπόλικο παρασκήνιο...

Η παραπάνω υποψία επιβεβαιώνεται από τη διαφορετική αντιμετώπιση του θέματος από τη FIBA σε σχέση με το λοκ άουτ του 1998. Όπως είχαμε γράψει παλιότερα, στο λοκ άουτ του 1998 η FIBA, μέσω της USA Basketball, αρνιόταν να χορηγεί το letter of clearance, σε Αμερικανούς που επέλεγαν να αγωνιστούν στην Ευρώπη, εφόσον ήσαν ήδη δεσμευμένοι με συμβόλαιο στο ΝΒΑ. Το σκεπτικό, σωστό 100% κατά την άποψή μας, ήταν πως η ξαφνική αποχώρηση των παικτών του ΝΒΑ με τη λήξη του λοκ άουτ, θα αλλοίωνε το κύρος των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Η εντελώς διαφορετική φετινή πολιτική της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας, είναι φυσικό να προκαλεί πολλά ερωτηματικά. Τι άλλαξε ύστερα από 13 χρόνια στο μπάσκετ; Στις ΗΠΑ σχεδόν τίποτα, στην Ευρώπη όμως πολλά. Η βασική διαφορά είναι πως η διοργάνωση των κορυφαίων διασυλλογικών διοργανώσεων δεν είναι πλέον υπό την αιγίδα και την ευθύνη της FIBA αλλά των "αποστατών" της ULEB.

H FIBA λοιπόν πήρε μια απόφαση που αναμένεται να πλήξει το κύρος και την αξιοπιστία των διοργανώσεων της ULEB. Το ενδεχόμενο ξαφνικής λήξης του λοκ άουτ θα σημάνει ριζικές αλλαγές στα ρόστερ αρκετών από τις ομάδες που θα αγωνιστούν φέτος στην Ευρωλίγκα και στο Γιούροκαπ, με αποτέλεσμα τη ξεκάθαρη αλλοίωση των συγκεκριμένων διοργανώσεων, αφού με άλλη σύνθεση αναμένεται να παραταχθεί μία ομάδα στις πρώτες αγωνιστικές και με διαφορετική την περίοδο του TOP 16. Άλλωστε ο ίδιος ο Μπερτομέου, δεν παρέλειψε να ρίξει τα "καρφιά" του στην Παγκόσμια Ομοσπονδία, σε πρόσφατη συνέντευξή του: "Όταν η FIBA αποφάσισε να εγκρίνει την μεταγραφή παίκτη από το ΝΒΑ που θα ισχύσει μέχρι την λήξη του λοκ άουτ ήταν περίεργο. Ποτέ στην ιστορία της FIBA δεν υπήρξε ένας τέτοιος όρος. Είναι πολύ παράξενο."

Ποιος ήταν λοιπόν ο λόγος για την παράξενη αυτή απόφαση; Η συζήτηση για την ανάγκη ενός κλειστού υπερεθνικού πρωταθλήματος που θα τονώσει το ενδιαφέρον για το άθλημα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, έχει αρχίσει να επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο. Η FIBA θέλει προφανώς να επωφεληθεί και να αναλάβει εκ νέου τα ηνία στον ευρωπαϊκό χώρο, εκμεταλλευόμενη και τα παράπονα των ομάδων από την ελάχιστη οικονομική ανταποδοτικότητα της λίγκας του Μπερτομέου. Στο "γεωπολιτικό" αυτό παιχνίδι, προσπαθεί να εμπλακεί και ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, ο οποίος πρόσφατα έτεινε χείρα φιλίας στους Μπάουμαν-Στάνκοβιτς. Η διοργάνωση ενός υπερεθνικού πρωταθλήματος, είναι "πάνω από τις δυνάμεις" του "Σωλήνα", γεγονός που αποδείχθηκε με το "φιάσκο" της Μεσογειακής Λίγκας. Η σύμπραξη λοιπόν με τον πρότερο εχθρό Μπάουμαν, θεωρείται απαραίτητη για να επιτευχθούν τα σχέδια του.

Το μέλλον πάντως του μπάσκετ, μόνο λαμπρό δεν είναι, όταν το κουμαντάρουν τέτοιοι παράγοντες. Από τη μία οι καρεκλοκένταυροι της FIBA που μόλις φέτος κατάλαβαν πως πρέπει να αλλάξει το καλεντάρι των διεθνών διοργανώσεων και ο πρόεδρος της ομοσπονδίας που διοργανώνει τον πιο αστείο μπασκετικό θεσμό παγκοσμίως (Κύπελλο Ελλάδος) και από την άλλη ο Καταλανός δικηγόρος που αποφασίζει για το format και τις συμμετέχουσες ομάδες των διοργανώσεων της ULEB με διαφορετικό τρόπο κάθε χρονιά. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα...