Το γεγονός ότι το Μαρούσι στοχεύει σε τιμητικές ήττες και περιορίζεται σε συλλογή πολύτιμων εμπειριών θα έπρεπε περισσότερο να προβληματίζει παρά να προσπερνάται έτσι αψήφιστα.
Με το πέρας της έκτης ημέρας έχει παγιωθεί η πεποίθηση ότι η ομάδα των βορείων προαστίων δεν έχει την κατάλληλη στόφα για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Ακόμα και η έταιρη αδύναμη ομάδα του ομίλου, η Ολύμπια Λουμπλιάνας, εκτός από την βαριά φανέλα για τα ευρωπαϊκά δεδομένα που κουβαλά και την σταθερά που αφορά στην προσέλευση του κοινού της, είναι και σε αγωνιστικό επίπεδο καλύτερη - βέβαια σήμερα επανέρχεται ένας παίκτης ευλογία και κατάρα μαζί, ονόματι Ματ Γουόλς, που μπορεί να σκοράρει 40 πόντους αλλά και να καταδικάσει την ομάδα του. Ας μην ξεγελά η - κακά τα ψέμματα - απροσδόκητη νίκη επί σλοβενικού εδάφους, καθώς μετά το συγκεκριμένο επίτευγμα οι κιτρινόμαυροι μοιάζουν με μπαλόνι που ξεφουσκώνει με συνέπεια. Πέραν τούτου, η ομάδα περιφέρεται σαν τον επιτάφιο από γήπεδο σε γήπεδο, εισπράττοντας ισάριθμα "μαθήματα", ενώ το κρύο ΟΑΚΑ είναι εξαιρετικά φιλόξενο για τους επίδοξους πορθητές του. Σίγουρα ο βαθμός δυσκολίας είναι πάρα πολύ μεγάλος, αλλά αυτό το γεγονός δεν επιτρέπει σε κανέναν να εφησυχάζει και να δέχεται παθητικά τις σφαλιάρες, φορώντας ένα χαμόγελο όταν αυτές τσούζουν λιγότερο. Μπορούμε καλύτερα ως ελληνικό μπάσκετ.
Με το πέρας της έκτης ημέρας έχει παγιωθεί η πεποίθηση ότι η ομάδα των βορείων προαστίων δεν έχει την κατάλληλη στόφα για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Ακόμα και η έταιρη αδύναμη ομάδα του ομίλου, η Ολύμπια Λουμπλιάνας, εκτός από την βαριά φανέλα για τα ευρωπαϊκά δεδομένα που κουβαλά και την σταθερά που αφορά στην προσέλευση του κοινού της, είναι και σε αγωνιστικό επίπεδο καλύτερη - βέβαια σήμερα επανέρχεται ένας παίκτης ευλογία και κατάρα μαζί, ονόματι Ματ Γουόλς, που μπορεί να σκοράρει 40 πόντους αλλά και να καταδικάσει την ομάδα του. Ας μην ξεγελά η - κακά τα ψέμματα - απροσδόκητη νίκη επί σλοβενικού εδάφους, καθώς μετά το συγκεκριμένο επίτευγμα οι κιτρινόμαυροι μοιάζουν με μπαλόνι που ξεφουσκώνει με συνέπεια. Πέραν τούτου, η ομάδα περιφέρεται σαν τον επιτάφιο από γήπεδο σε γήπεδο, εισπράττοντας ισάριθμα "μαθήματα", ενώ το κρύο ΟΑΚΑ είναι εξαιρετικά φιλόξενο για τους επίδοξους πορθητές του. Σίγουρα ο βαθμός δυσκολίας είναι πάρα πολύ μεγάλος, αλλά αυτό το γεγονός δεν επιτρέπει σε κανέναν να εφησυχάζει και να δέχεται παθητικά τις σφαλιάρες, φορώντας ένα χαμόγελο όταν αυτές τσούζουν λιγότερο. Μπορούμε καλύτερα ως ελληνικό μπάσκετ.
Στο πλαίσιο που περιγράφηκε εντάσσεται και η χθεσινή περιπέτεια της αθηναϊκής ομάδας στην φωλιά της ρωσικής αρκούδας. Η ΤΣΣΚΑ ανάγκασε τους φιλοξενούμενους να δοκιμάζουν την τύχη τους μόνο έξω από την γραμμή των 6.25μ., καθώς μέσα στην ρακέτα είχε ασκήσει veto. Όταν τα σουτ μπήκαν (κάποια από τα οποία με μεγάλη δόση τρέλας) το Μαρούσι κρατιόταν στο παιχνίδι - χρονικά προσδιορίζεται μέχρι και την ανάπαυλα. Μόλις, όμως, ο οίστρος σώθηκε τότε η ομάδα του ρωσικού στρατού σκούπισε εύκολα τους αντιπάλους και χρησιμοποίησε τις ρεζέρβες. Από την άλλη, η ισχνή αντίδραση σε καταστάσεις πίεσης και το μπερδεμένο αγωνιστικό πλάνο δημιούργησαν κάκιστες εντυπώσεις. Θαρρώ πως όταν το παιχνίδι μιας ομάδας αλλά και των παικτών της τυγχάνει ανάλυσης από ομάδες και προπονητές του ύψιστου ευρωπαϊκού επιπέδου (εντάξει ο Πασιούτιν εξαιρείται από αυτήν την κατηγορία) θα πρέπει το αγωνιστικό πρόσωπο να είναι τουλάχιστον φωτεινό. Όσο άδικο και αν ακουστεί αυτό, μιας και το Μαρούσι κέρδισε με το σπαθί του την συμμετοχή στους ομίλους της Ευρωλίγκα, ο Άρης - παρά τα προβλήματά του - θα εκπροσωπούσε το ελληνικό μπάσκετ με καλύτερο τρόπο. Ας όψεται όμως η διοικητική, τεχνική και αγωνιστική ανακατωσούρα που προηγήθηκε, συνεπικουρούμενη από την φανταστική έμπνευση των ιθυνόντων της διοργάνωσης που στους προκριματικούς αγώνες τοποθέτησαν παρέα τις ελληνικές ομάδες και την Άλμπα ως μπαλαντέρ...
8 σχόλια:
" Όσο άδικο και αν ακουστεί αυτό, μιας και το Μαρούσι κέρδισε με το σπαθί του την συμμετοχή στους ομίλους της Ευρωλίγκα, ο Άρης - παρά τα προβλήματά του - θα εκπροσωπούσε το ελληνικό μπάσκετ με καλύτερο τρόπο.'
Ναι, φυσικά και το βρίσκω άδικο, αλλά μπορείς έστω να μου πεις πού το στηρίζεις; Στην εξαιρετική διάρκεια του Άρη; Ή μήπως στην φοβερή γραμμή των ψηλών του; Ή πάλι στην έδρα του που έχει αρχίσει και αδειάζει; Και πόσο "Ελλάδα" πια όταν παίζει με τέσσερις αμερικανούς (Ο κλαρκ έχει βουλγαρικό διαβατήριο); Εντάξει, και το Μαρούσι έχει ξένους (παρά το γεγονός ότι πέρσυ είε μόλις 3 με τον ένα παγκίτη) αλλά στην αρχική πεντάδα έχει 3 Έλληνες, όχι 1 όπως ο Άρης!
Ο Άρης έχει καταρχήν την εμπειρία να ανταπεξέλθει στο υψηλότερο επίπεδο, γεγονός που πιστοποιείται από τις ισάριθμες προκρίσεις του στο ΤΟΠ-16. Παράλληλα, έχει βαρύ όνομα με το οποίο μπορεί να διεκδικεί περισσότερα σφυρίγματα και μεγαλύτερο σεβασμό στις αναμετρήσεις που συμμετέχει. Τουλάχιστον πολύ μεγαλύτερο από το Μαρούσι. Όσο για το γήπεδο, σε αγώνες Ευρωλίγκα θα ήταν γεμάτο - άλλωστε μέχρι και η λίγκα είχε χρησιμοποιήσει ως promo-σποτάκι το εναρκτήριο happening, που έχουν καθιερώσει οι Θεσσαλονικείς. Ο Αρειανός θέλει κίνητρο και η συμμετοχή στην Ευρωλίγκα θα του το έδινε.
Μην μου πεις ότι δεν σου προκαλεί θλίψη σε αγώνα Ευρωλίγκα να ακούγονται περισσότερο τα scratch των παπουτσιών στο παρκέ, παρά οι εκδηλώσεις των θεατών.
Φυσικά και μου προκαλεί, όπως και το να ακούω τη μπάλα να σκάει στο παρκέ...
Ωστόσο δεν πιστεύω πως ο Άρης τη δεδομένη στιγμή έχει το ρόστερ και την ποιότητα (παρά την εμπειρία) για να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της Ευρωλίγκα, και δεν πιστεύω πως ο αρκεί ο σεβασμός που εμπνέει
Καλή ερώτηση ο psilos. Προσωπικά πιστεύω ότι οι ισσοροπίες έχουν αλλάξει μετά τις τελευταίες αλλαγές του Άρη. Στην αρχή δεν υπηρχε αμφιβολια ότι το Μαρούσι ήταν καλύτερο. Τωρα πρεπει να το ξαναδούμε το θέμα. Το σιγουράκι είναι ότι Κατσικάρης >>> Μπαρζώκας!
Για αυτό δεν χωράει αμφιβολία, αλλά δεν σημαίνει και τα πάντα...Και μην ξεχνάμε πως και το Μαρούσι είχε προβλήματα ως τώρα με τόσες απουσίες, και έχει ακόμα, σκεφτείτε πόσο πίσω έχει μείνει. Εγώ λέω να περιμένουμε μερικούς μήνες ακόμα (όταν θα αποκλειστεί απ'την Ευρωλίγκα οριστικά) και θα έχει βρει τη φόρμα του και μετά να βγάλουμε συμπεράσματα...
Παιδιά υπάρχει και ο ΠΑΟΚ στη μέση. Η υπόθεση τρίτη θέση δεν θα παιχτεί μόνο μεταξύ Μαρούσι και Άρη. Όσο για την εκπροσώπηση αν και σιχαίνομαι που θα το πω, ο Άρης και μόνο σαν όνομα είναι έτη φωτός μπροστά από το "Μαρουσάκι", παρά τις αμέτρητες σφαλιάρες του στο ελληνικό πρωταθλημα
Θάνος
Πρώτον, υπάρχει και ο Πανελλήνιος στη μέση μεταξύ του οποίου και του Αμαρισίου περισσότερο θα παιχτεί η τρίτη θέση, και μετά ο Άρης (Ειδικά μετά την ήττα του από τον πανιώνιο, που ελπίζω να αρχίζει να παίρνει σιγά σιγά μπρος, γιατί είναι κρίμα μετά την περσυνή εμφάνιση να κυμαίνεται τόσο χαμηλά). Ο ΠΑΟΚ, θα τα πάει καλά φέτος, αλλά δύσκολα τον βλέπω τρίτο.
Δεύτερον, λέτε όλοι για την εκπροσώπηση, σχετικά με τον σεβασμό που εμπνέει ο Άρης. Δηλαδή τι να γίνει ρε παιδιά; Να στέλνουμε τον Άρη ως τρίτη ομάδα κάθε φορά επειδή εμπνέει το σεβασμό; Το θέμα είναι στο μέλλον και το Μαρούσι να εμπνέει έναν σεβασμό, γιατί το αξίζει.
Σίγουρα έχουν αλλάξει οι ισορροπίες μετά τις τελευταίες εξελίξεις στον Άρη. Πάντως δεν μιλάμε για το ποιος μπορεί να βγει τρίτος φέτος, αλλά με βάση τα δεδομένα του καλοκαιριού, το ποιος θα πορευόταν καλύτερα στην Ευρωλίγκα. Το Μαρούσι ή ο Άρης. Η άποψή μου - εξακολουθώ να την χαρακτηρίζω άδικη - είναι ο Άρης. Το τι θα κάνουν φέτος αφού ολοκληρώσουν τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις τους είναι άλλη ιστορία.
Δημοσίευση σχολίου
Δώσε την ασίστ σου ή κάρφωσε με ένα σχόλιο...