Τελικά έχει βαλθεί να τρελάνει κόσμο το Μαρούσι με τα καμώματά του. Παίζοντας υποδειγματικα και παρά την προβοκατόρικη διαιτησία από την Ισπανίδα ρέφερι, που ανακάλυπτε αντιαθλητικά και επιθετικά φάουλ προκειμένου να κρατήσει την Ρόμα στο κόλπο, η ομάδα των βορείων προαστίων όχι μόνο άντεξε στους κραδασμούς αλλά πήρε και την πολυπόθητη διαφορά.
Με τον Βελγο-σέρβο Νάτσφεϊ να γράφει από παντού, χάνοντας μόνο ένα κρίσιμο τρίποντο και τον Μιλόσεβιτς (όχι δεν πρόκειται για κάποιο φανταστικό πρόσωπο!) να κάνει άνω - κάτω τα στομάχια των αντιπάλων με την απειλή έξω από την γραμμή των 6,25 αλλά και με τους διεμβολισμούς του, το ξερό διπλό ήρθε με μεγάλη άνεση. Με την πάροδο του χρόνου, ο πήχης ανέβαινε περισσότερο, καθώς τα δεδομένα συνηγορούσαν υπέρ της κάλυψης της διαφοράς 12 πόντων, με την οποία η ελληνική ομάδα έχασε στο ΟΑΚΑ. Άλλωστε, η οικεία ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι 25 τρελαμένοι οπαδοί της ομάδας, που ταξίδεψαν στην ιστορική πόλη κατακτώντας με τα λαρύγγια τους την άτυπη μάχη της εξέδρας, έδωσε την απαραίτητη ώθηση στην ελληνική ομάδα. Αν μάλιστα στα τελευταία λεπτά υπήρχε μεγαλύτερη ψυχραιμία από την γραμμή των βολών τότε το καρδιοχτύπι θα ήταν λιγότερο έντονο. Ωστόσο, η πρόοδος αφορά και στο γεγονός ότι η ομάδα δεν τα έχασε όταν αντιλήφθηκε ότι μπορεί να κάνει το διπλό, όπως συνέβη στο Ισραήλ. Πλέον με νίκη απέναντι στην Μακάμπι κλειδώνει εκτός συγκλονιστικού απροόπτου (αν δεν κάνει δηλαδή η Ρόμα μια παραπάνω νίκη από το Μαρούσι στα δυο εναπομείναντα παιχνίδια του ομίλου) και η πρόκριση στο ΤΟΠ-16!Από την άλλη, οι γηπεδούχοι συνεχίζουν το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα και από την πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης των πρώτων αγωνιστικών, έχουν φτάσει στο σημείο να χαρακτηρίζονται η χειρότερη ομάδα της διοργάνωσης. Μέχρι και οι γαλλικές ομάδες έχουν σφυγμό - οι Ιταλοί όχι. Τι και αν η αποχώρηση του Τζεντίλε έγινε δεκτή με θέρμη στους κόλπους της ομάδας, μιας και ο αποδιοπομπαίος τράγος είχε ονοματεπώνυμο και φορούσε κοστούμι; Καμία βελτίωση - ούτε καν ψυχολογική, μετά την αλλαγή της τεχνικής ηγεσίας. Ο καθένας παίζει για τα στατιστικά του και αδιαφορεί για το ομαδικό παιχνίδι, πόσο μάλλον για την προσήλωση στην άμυνα... Μοιραία, λοιπόν, τίθεται το ερώτημα για την ποιότητα του δυναμικού της Ρόμα. Σίγουρα οι Αμερικανοί της είναι ποιοτικοί, παρά τις συγκεκριμένες ενστάσεις για επιβάρυνση και απειρία, αλλά όταν παίρνει τρομερά λεπτά συμμετοχής ο Κροσαριόλ τότε και οι φιλοδοξίες θα πρέπει να είναι περιορισμένες...
4 σχόλια:
Έτσι ρε ΜΑΡΟΥΣΑΡΑ, πάμε για τους 16...! Νομίζω η νίκη επί της Μακάμπι δεν είναι αδύνατη, εφόσον την κοντράραμε μέσα στο Ισραήλ. Αλλά πρέπει να πάει κόσμος...Εγώ σκέφτομαι να πάω και ας μένω εκτός Αθήνας.
Σίγουρα χρειάζεται ενίσχυση η ομάδα, ειδικά τώρα που δείχνει ικανή να περάσει. Αδύνατη δεν είναι σίγουρα η νίκη απέναντι στους Ισραηλίτες, καθώς αφενός η Μακάμπι θα περάσει και αφετέρου είναι ή του ύψους ή του βάθους. Μπορεί να σε διαλύσει μέχρι και να καταποντιστεί...
A, και ελπίζω να μην σου έχει μείνει αμφιβολία για το ποιος θα εκπροσωπούσε καλύτερα την Ελλάδα στην Ευρώπη (ειδικά μετά τα δύο ματς του Άρη με ΑΕΚ και Πανιώνιο).
Αν και ο Άρης είναι αποκαρδιωτικός, εντούτοις είναι γεγονός ότι έχει μεγαλύτερη ευρωπαϊκή αύρα και σεβασμό. Για παράδειγμα αποκλείεται (ή θα είχε λιγότερες πιθανότητες) να γινόταν έρμαιο στις ορέξεις της Ισπανίδας ρέφερι, όπως συνέβη με το Μαρούσι. Παρόλα αυτά η παρουσία του Αμαρουσίου είναι μια ευχάριστη έκπληξη και για εμένα και του αξίζουν όλα τα credits
Δημοσίευση σχολίου
Δώσε την ασίστ σου ή κάρφωσε με ένα σχόλιο...