Οι αντίπαλοι της Εθνικής Ελλάδος

Η κλήρωση της εθνικής μας ομάδας για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010 δεν ήταν σαφώς και η ευνοϊκότερη. Προσωπικά θα προτιμούσα να συναντήσουμε διαφορετικούς αντιπάλους κυρίως από το 2ο και το 4ο γκρουπ δυναμικότητας. Η ελληνική ομάδα βέβαια έχει τις δυνατότητες να κερδίσει όλες τις ομάδες του ομίλου και να καταλάβει την 1η θέση, κάτι το οποίο πρέπει να είναι ο αντικειμενικός της στόχος. Ας μην ξεχνάμε πως φέτος, παίκτες που έλειψαν από το περσινό Ευρωμπάσκετ αναμένεται είναι ξανά στη διάθεση του Γιόνας Καζλάουσκας (εκτός ...προεδρικού απροόπτου), γεγονός που θα δώσει extra λύσεις στον Λιθουανό τεχνικό. Αν και έχουμε ακόμα αρκετό καιρό μπροστά μας μέχρι την έναρξη της διοργάνωσης, ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια πρώτη σκιαγράφηση των αντιπάλων της εθνικής.

Τουρκία: Η Τουρκία είναι η διοργανώτρια χώρα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και η εθνική μας αναμένεται να περάσει δύσκολες στιγμές από το κοινό της Άγκυρας, πόλη στην οποία θα διεξαχθεί ο μεταξύ μας αγώνας καθώς και οι υπόλοιποι του ομίλου μας. Οι γείτονες εμφανίζονται ιδιαίτερα φιλόδοξοι και όχι αδίκως. Στο περασμένο Ευρωμπάσκετ έδειξαν ένα πολύ καλό αγωνιστικό πρόσωπο, ασχέτως αν "σκόνταψαν" πάνω μας στα προημιτελικά, σε ένα ματς που κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Οι αστέρες Ιλιασόβα και Τούρκογλου θα ηγηθούν της προσπάθειας τους, με συνοδοιπόρους κυρίως του ψηλούς Ασίκ και Σαβάς αλλά και το δίδυμο των γκαρντ Τουντσερί-Αρσλάν. Εκτιμώ πως ενδεχόμενη επιστροφή των "κομμένων" του Ευρωμπάσκετ στην ομάδα, μόνο κακό στη "χημεία" τους μπορεί να προκαλέσει. Αυτό ισχύει ειδικότερα για τον Οκούρ, αν και πιστεύω πως ο κόουτς Μπόγνταν Τάνιεβιτς το γνωρίζει αυτό ήδη αρκετά καλύτερα από εμένα.

Πουέρτο Ρίκο: Η "μπασκετομάνα" νησιωτική χώρα της Καραϊβικής, δίνει ξανά το παρόν σε μια μεγάλη διοργάνωση. Λάτρες του γρήγορου και επιθετικού μπάσκετ αλλά και αρκετά απρόβλεπτοι, οι Πορτορικάνοι είναι ικανοί για μεγάλες "ζημιές" όταν βρεθούν στη μέρα τους. Η εθνική μας τους κέρδισε άνετα στο προολυμπιακό της Αθήνας το 2008, ελέγχοντας από την αρχή το ρυθμό του αγώνα και παίζοντας καλή άμυνα. Τα "πολυβόλα" Αρόγιο, Μπαρέα, Αγιούσο, οι "δεινόσαυροι" Ράμος και Σαντιάγκο και ο εξαιρετικός νεαρός φόργουορντ Σάντσεζ είναι οι παίκτες που ξεχωρίζουν στο ρόστερ τους. Μελανό σημείο της ομάδας, ο ...μάλλον "διακοσμητικός" κόουτς Μανουέλ Τσιντρόν, ο οποίος δεν χαίρει και ιδιαίτερης εκτίμησης από τους Πορτορικάνους φιλάθλους.

Ρωσία: Δίχως υπερβολή, οι Ρώσοι φαίνεται να μας "έχουν πάρει τον αέρα" τα τελευταία χρόνια. Μας κέρδισαν τόσο στο Ευρωμπάσκετ του 2007 όσο και φέτος στην Πολωνία. Φαίνεται να είναι μια ομάδα που δεν ταιριάζει με το στυλ μας. Διαθέτουν αρκετούς παίκτες με ύψος πάνω από τα 2 μέτρα και συνηθίζουν να παίζουν αρκετά καλή άμυνα. Το ζητούμενο βέβαια για τον κόουτς Μπλατ είναι πλέον η σταθερότητα στην απόδοση της ομάδας καθώς έπειτα από την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ του 2007 απέτυχαν παταγωδώς σε όποια διοργάνωση και αν έλαβαν μέρος. Οι ενδεχόμενες επιστροφές των Κιριλένκο και Κριάπα σαφώς και θα τους ισχυροποιήσουν. Σημαντικό μειονέκτημα η έλλειψη ενός υψηλού επιπέδου πόιντ γκαρντ. Ο Χόλντεν μάλλον αποτελεί παρελθόν από την εθνική ομάδα και οι εναπομείναντες Μπίκοφ και Πονγκρασόφ δεν μπορούν να τον αναπληρώσουν επάξια. Λέτε οι Ρώσοι να ετοιμάσουν ακόμα καμιά ..."πουτινιά", όπως επιχείρησαν να κάνουν φέτος με τον Πέρκινς;

Κίνα: Η υπερδύναμη του ασιατικού μπάσκετ, βρίσκεται μάλλον σε ένα μεταβατικό στάδιο. Ύστερα από τις καλές εμφανίσεις στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου και την αποχώρηση του Καζλάουσκας από την τεχνική ηγεσία, οι Κινέζοι δείχνουν να περνούν μια περίοδο κάμψης. Με νέο προπονητή τον ντόπιο Σι Κιανγκ Γκούο, ηττήθηκαν στο τελικό του φετινού Ασιατικού Πρωταθλήματος μέσα στην έδρα τους από το Ιράν. Αστέρια της ομάδας είναι ο φόργουρντ των Νετς Γιανλιάν Γι, ο επίσης φόργουορντ και πρώην "λιμνάνθρωπος" Σουν Γούε και ο 33άρης πλέον Ζιζι Γουάνγκ. Η εθνική μας ομάδα κέρδισε εύκολα τους Κινέζους τόσο το 2006 στην Ιαπωνία όσο και το 2008 στο Πεκίνο, με βασικό "όπλο" και στα δύο παιχνίδια την ασφυκτική πίεση στους περιφερειακούς των Κινέζων. Τα πράγματα αναμένονται εξαιρετικά δύσκολα για την Κίνα στο τουρνουά, από τη στιγμή μάλιστα που ο άτυχος Γιάο Μινγκ δεν προβλέπεται να αγωνιστεί του χρόνου με την εθνική ομάδα.

Ακτή Ελεφαντοστού: Οι "ελέφαντες" αποτελούν τον "άγνωστο Χ" του ομίλου μας. Προκρίθηκαν για 3η φορά σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, τερματίζοντας 2οι στο φετινό Αφρικανικό Πρωτάθλημα πίσω από την "ισόβια" πρωταθλήτρια Αγκόλα. Το ρόστερ της ομάδας απαρτίζεται κυρίως από παίκτες του αγωνίζονται στη γαλλική λίγκα ενώ δεν λείπει και ένας πρώην "δικός μας", ο Φιλίπ Αμαγκού που πέρυσι αγωνίστηκε στην Καβάλα. Υστερούν απελπιστικά σε ύψη (μόλις 2 παίκτες πάνω από τα 2 μέτρα) και το πιθανότερο είναι να καταλήξουν ...σάκος του μποξ για τις υπόλοιπες ομάδες του ομίλου.