Καθόμουν χθες το βράδυ και χάζευα σε επανάληψη στο δορυφορικό κρατικό κανάλι της Σερβίας - το RΤS Sat - τον δεύτερο αγώνα των τελικών PlayOffs του σέρβικου πρωταθλήματος. Μπάσκετ έκατσα να δω, μποξ είδα τελικά.
Τη στιγμή που παράγοντες της λίγκας διατυμπάνιζαν πριν την έναρξη των τελικών της Παρτίζαν με την Χέμοφαρμ, ότι ο 4ος τελικός του ελληνικού πρωταθλήματος πρέπει να λειτουργήσει ως παράδειγμα προς αποφυγή, έτσι ώστε να υπάρξει πρόληψη στην δράση ενάντια ακραίων φαινομένων χουλιγκανισμού, είδαμε το παραπάνω! Χουλιγκάνους - μπασκετμπολίστες! Κοινή συνισταμένη των παιχνιδιών σε Ελλάδα και Σερβία, το γεγονός ότι και τα δυο επιχειρήθηκαν να ολοκληρωθούν. Στην πρώην Γιουγκοσλαβική χώρα τα κατάφεραν - έστω και αν οι ομάδες τελείωσαν το παιχνίδι με 3 παίκτες πάνω στο παρκέ - ενώ στην δική μας χώρα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Λάζαρου Βορεάδη, κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό!
ΥΓ: Περισσότερες πληροφορίες για τους διαλόγους που εκτυλίχθηκαν στην φυσούνα του ΣΕΦ θα υπάρξουν εν καιρώ σε ξεχωριστό άρθρο.
ΥΓ2: Η Παρτίζαν έκανε το 2-0.
