Ξανά στα ίσια

Ο Ολυμπιακός ήταν απλά υποφερτός αλλά αρκετά πιο ψυχωμένος, ο Παναθηναϊκός μέτριος σε σημείο που θύμιζε τις "μαύρες" ημέρες του Φεβρουαρίου και έτσι το 1-1 ήρθε μάλλον φυσιολογικά. Οι "ερυθρόλευκοι", μετά από ένα αμφίρροπο πρώτο ημίχρονο, έφτασαν τελικά στη νίκη με σκορ 79-72. Καθοριστικά στοιχεία για την επικράτηση της ομάδας του Παναγιώτη Γιαννάκη ήταν η πολύ καλή άμυνα στο τρίτο δεκάλεπτο αλλά και τα πολλά επιθετικά ριμπάουντ που μάζεψαν οι παίκτες του Ολυμπιακού. Η σειρά μεταφέρεται στο ΟΑΚΑ, για το τρίτο παιχνίδι, όπου η ιστορία των τελικών θέλει να είναι το πλέον καθοριστικό. Άλλωστε μόνο μια φορά στο παρελθόν, συγκεκριμένα τη σεζόν 1998-1999, η ομάδα που κέρδισε στο τρίτο ματς έχασε το πρωτάθλημα.

Μερικές σκέψεις που κυριαρχούν στο μυαλό μου ύστερα από τα δύο πρώτα ματς:

- Σίγουρα δεν βλέπουμε καλό μπάσκετ. Τα ματς κερδίζονται από τις άμυνες ενώ και οι επιθέσεις των δύο ομάδων δείχνουν προβλέψιμες. Ο Ολυμπιακός είναι δεδομένα στατικός αλλά και ο Παναθηναϊκός παρόλο που διαθέτει περισσότερους τρόπους επιθετικής ανάπτυξης και μεγαλύτερη κινητικότητα στη επίθεσή του, δεν έχει παρουσιάσει κάτι διαφορετικό σε σχέση με τα όσα βλέπουμε τα δύο τελευταία χρόνια. To πικ εν ρολ στην κορυφή της περιφέρειας και το διπλό πικ ύστερα από κίνηση figure 8, χρησιμοποιούνται κατά κόρον από τον Ομπράντοβιτς και θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούνται, από τη στιγμή που ο αντίπαλος προπονητής αδυνατεί να τα αντιμετωπίσει. Ίσως είναι καιρός στον Ολυμπιακό να σκεφτούν τη λύση της "αλλαγής παίκτη" στα σκρινς. Βέβαια κάτι τέτοιο προϋποθέτει μεγάλη διάθεση και προσπάθεια από τους ψηλούς της ομάδας, Μπουρούση και Σκορτσιανίτη.

- Στον χθεσινό αγώνα στο ΣΕΦ, οι "μαύρες τρύπες" των "πρασίνων" ήταν δύο: α) τα επιθετικά ριμπάουντ του Ολυμπιακού και β) ο προπονητής τους. Το πρώτο πρόβλημα εμφανίζεται συχνά σε αγώνες των δύο "αιωνίων" και πηγάζει κυρίως από την αθλητική υπεροχή του Ολυμπιακού στους forwards. Τόσο χθες όσο και στον τελικό του κυπέλλου, ο συγκεκριμένος παράγοντας έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος. Επίσης, χθες κανείς δεν κατάλαβε ακόμα γιατί ο εξαιρετικός στο πρώτο δεκάλεπτο Τέπιτς χρησιμοποιήθηκε μόλις 9 λεπτά, την ίδια στιγμή που το ..."φάντασμα" του Σπανούλη παρέμεινε στο παρκέ για σχεδόν 25 λεπτά. Συν τοις άλλοις, ο νεαρός Σέρβος απέδειξε, πως τόσο καιρό ο τρόπος που χρησιμοποιείται από τον προπονητή του είναι λανθασμένος. Φάνηκε ξεκάθαρα πως με τη μπάλα στα χέρια είναι πολύ πιο λειτουργικός. Άλλωστε αντίστοιχο ρόλο είχε στην Παρτιζάν του Βουγιόσεβιτς αλλά και στην εθνική Σερβίας του Ίβκοβιτς. Η παραπληροφόρηση πάντως σχετικά με την αγωνιστική ταυτότητα του Τέπιτς έχει τις ρίζες της στα όσα έγραφαν οι ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού την καλοκαιρινή περίοδο.

- Για να πάρουν πρωτάθλημα οι "ερυθρόλευκοι", πρέπει να κάνουν οπωσδήποτε break. Και για να κάνουν break χρειάζεται να βρουν extra επιθετικές λύσεις και να αναγκάσουν τους "πράσινους" να "απλώσουν" την κλειστή άμυνα που αναμένεται να (ξανά)εφαρμόσει ο Ομπράντοβιτς στο ΟΑΚΑ. Αυτό σημαίνει πως οφείλουν να βρουν περιφερειακό σουτ. Αυτό απαιτεί ρίσκο, μια λέξη όμως που δεν υπάρχει πουθενά γραμμένη στο λεξιλόγιο του προπονητή Γιαννάκη. Ο παίκτης Γιαννάκης είναι σαφώς άλλη ιστορία... Ρίσκο κατά την άποψή μου θα ήταν ενδεχομένως ένα ανακάτεμα της τράπουλας, με σχήματα που θα περιλαμβάνουν τον Κλέιζα στο "3" χωρίς τον Τσίλντρες στην παρκέ, πεντάδα με 5 παίκτες που θα μπορούν να απειλήσουν από μακριά (Πεν, Τεόντοσιτς, Κλέιζα, Μαυροκεφαλίδης, Μπουρούσης) και μείωση του χρόνου συνύπαρξης Παπαλουκά-Τσίλντρες στην ίδια πεντάδα. Δεν νομίζω να έχει τύχη ο Ολυμπιακός αν περιμένει να νικήσει με όπλο το baseline screen που έπαιρνε ο Κλέιζα από τον Μπουρούση, το οποίο όντως προβλημάτισε αρκετά χθες την "πράσινη" άμυνα. Θεωρώ δεδομένο πως η συγκεκριμένη κίνηση θα "διαβαστεί" από τον Ομπράντοβιτς. Και δεν νομίζω να έχει τύχη, αν δεν βάλει και άλλους παίκτες στο επιθετικό του παιχνίδι. Γιατί όσο και να μεγάλωσε ο Πεν δε γίνεται να ξέχασε το μπάσκετ και ιδιαίτερα τις "μπούκες"...

- Ο Ντέιβιντ Καν και ο Κερτ Ράμπις σίγουρα έτριβαν τα χέρια τους από ικανοποίηση βλέποντας τα χθεσινά κατορθώματα του Νίκολα Πέκοβιτς. Οι "καμπάνες" του NBA όμως δεν χτυπούν μονάχα για τον Μαυροβούνιο. Ο Κερτ Ράμπις αποκάλυψε πως στο στόχαστρο των Γουλβς βρίσκονται και οι Τσίλντρες-Κλέιζα. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως ο Αμερικανός πολύ δύσκολα θα παραμείνει στην Ευρώπη και του χρόνου. Οι Χοκς που έχουν τα δικαιώματα του, θα χάσουν όπως φαίνεται τον Τζο Τζόνσον αλλά και τον Μόρις Έβανς, οπότε ανοίγει ο δρόμος της επιστροφής του Ζοτς στην Ατλάντα. Στην πρόωρη μεταγραφολογία των ημερών, προσθέστε και τις δηλώσεις του Μπαλτούτσι σε λιθουανικά μέσα, περί επιστροφής Γιασικεβίτσιους στην Μακάμπι. Οι Ισραηλινοί το προχώρησαν ακόμα περισσότερο το πράγμα, καθώς σήμερα αναφέρουν πως ο εκ των ιδιοκτητών της Μακάμπι Ντέηβιντ Φέντεμαν, βρέθηκε πριν λίγες ημέρες στην Ελλάδα και συνομίλησε με τον Λιθουανό άσο και τον μάνατζερ του.

Υ.Γ. 1: Έξι μήνες ακριβώς είχε να ηττηθεί ο Παναθηναϊκός για την Α1! Τελευταία του ήττα, στις 29/11/2009 πάλι στο ΣΕΦ από τον Ολυμπιακό.

Υ.Γ. 2: Προφανώς μια νίκη δεν είναι αρκετή να λύσει τα εσωτερικά προβλήματα μιας ομάδας. Όλο το γήπεδο είδε χθες τα "γαλλικά" του Μπουρούση προς τον Μάνο, την ώρα που ο διεθνής σέντερ έβγαινε ως αλλαγή.