Σάββατο μεσημέρι, μόλις έχουμε φάει, έχουμε πιεί τα τσιπουράκια με την παρέα (έχει και καλό καιρό βλέπετε) και ετοιμαζόμαστε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι."Παιδιά το απόγευμα θα πιούμε το κλασσικό καφεδάκι;" ρωτά ένα μέλος της παρέας λίγο πριν χωριστούν οι δρόμοι μας. "Ρε σεις έχει μπάσκετ το απόγευμα" απαντά κάποιος άλλος (λίγο διστακτικά είναι η αλήθεια). Η ερώτηση που έπεται αναμενόμενη "Και ποιος παίζει". "Παοκ - Παναθηναικός". Η αντίδραση όλων: "ΟΚ,πάμε για καφεδάκι..."Η μικρή αυτή ιστορία είναι φανταστική αλλά θεωρώ ότι θα μπορούσε να αποτελέσει μια πραγματική συνομιλία μεταξύ μιας παρέας φίλων του Π.Α.Ο.Κ. το μεσημέρι του Σαββάτου. Στις 7 λοιπόν το απόγευμα του Σαββάτου διεξήχθει στο "παλατάκι" - κατά κόσμο PAOK SPORTS ARENA - αγώνας μπάσκετ μεταξύ του 9ου (που καταντήσαμε..) στη βαθμολογία δικεφάλου του Βορρά και της κορυφαίας ελληνικής ομάδας μπάσκετ (τα τελευταία 10 χρόνια) Παναθηναικού. Λίγο πολύ το τι έγινε στο παιχνίδι το γνωρίζουν όλοι ή μάλλον καλύτερα ενημερώθηκαν όλοι για το τι έγινε. Βέβαια, αν το αποτέλεσμα ήταν αντίθετο και κέρδιζε, όπως μάλλον πίστευαν όλοι η ομάδα των πρασίνων, λίγοι θα ήταν αυτοί που θα μάθαιναν για το παιχνίδι...
Με όλα τα παραπάνω, όπως θα καταλάβατε, θα ήθελα να τονίσω την απαξίωση στην οποία έχει περιέλθει η ομάδα μπάσκετ του Π.Α.Ο.Κ. ή αν θέλετε την απαξίωση στην οποία την έχουν οδηγήσει κάποιοι ανευθυνουπεύθυνοι... διότι μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω το γεγονός ότι ένα γήπεδο οχτώ και πλέον χιλιάδων θέσεων δεν ήταν καν μισογεμάτο σε αγώνα εναντίον του Παναθηναικού. Μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω το γεγονός ότι το παιχνίδι από τους περισσότερους φιλάθλους του Π.Α.Ο.Κ. ήταν ξεγραμμένο και όχι άδικα πριν καν ξεκινήσει... Από όλους έγραψα; Μάλλον θα ξέχασα κάποιους: ΚΑΛΑΦΑΤΑΚΗΣ, ΚΑΥΚΗΣ, ΤΣΙΑΡΑΣ, ΣΙΜΤΣΑΚ, ΚΥΡΙΤΣΗΣ, ΔΕΜΕΡΤΖΗΣ, ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗΣ, ΓΙΟΝΣΕΝ, ΤΟΜΑΣΕΒΙΤΣ, ΚΕΣΙΣΟΓΛΟΥ, ΣΙΚΑΛΙΔΗΣ, ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ. Αυτοί είχαν διαφορετική άποψη... Γιατί το μπάσκετ όπως και κάθε άθλημα είναι πρώτα και πάνω από όλα διασκέδαση και αυτοί μπήκαν στο γήπεδο για να το διασκεδάσουν! Πίστεψαν στις δυνατότητές τους και τους βγήκε στο παρκέ,τ ίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο, έτσι απλά! Σε αυτούς και ΜΟΝΟ αξίζουν τα συγχαρητήρια για τη νίκη τους με 77-76 στην παράταση επί του "ισόβιου" πρωταθλητή Ελλάδος.Και ειδικότερα: στους άσημους (πριν το παιχνίδι) Γιαννακίδη και Δεμερτζή, που έδωσαν το 100% των δυνάμεων τους κόντρα σε παίχτες παγκόσμιας κλάσης όπως ο Νίκολας και ο Σπανούλης. Στους Καυκή, Σίμτσακ και Τσιάρα που σίγουρα δεν είναι από τα κορυφαία ονόματα στο ελληνικό μπάσκετ αλλά τα πήγαν περίφημα εναντίον διεθνών παιχτών όπως ο Περπέρογλου, ο Φώτσης και ο Τσαρτσαρής. Στους Γιόνσεν και Κυρίτση που με την απόδοση τους όχι μόνο το Σάββατο αλλά και όλο τον τελευταίο μήνα έχουν δώσει την ποιότητα που έλειπε στην ομάδα του δικεφάλου. Στον Ντέγιαν Τομάσεβιτς, έναν πλέι μέικερ ρακέτας που παρέσυρε στο πέρασμα του Μπατίστ - Πέκοβιτς και όποιον άλλο προσπάθησε να τον σταματήσει... Και φυσικά στο Γιώργο Καλαφατάκη που όχι μόνο καθοδήγησε μαεστρικά την ομάδα κατά τη διάρκεια του αγώνα, αλλά και την προετοίμασε κατάλληλα παρ'όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει διοικητικά και οικονομικά!
Προφανώς με αυτή τη νίκη ο Π.Α.Ο.Κ. δεν επαναβαπτίστηκε εν μια νυκτί μεγάλη ομάδα, αλλά σίγουρα θύμισε κάτι από τα παλιά... και κυρίως απέδειξε ότι στον αθλητισμό δεν παίζουν ρόλο μόνο το μπάτζετ, τα ονόματα και οι φανέλες αλλά και η διάθεση, η θέληση, η πίστη των αθλητών για τη νίκη!
