Με το δεξί οι Θεσσαλονικείς

Ο Άρης τα κατάφερε, λοιπόν και άνοιξε το σκορ στη σειρά των μικρών τελικών. Τι κι αν ζορίστηκε όταν έβλεπε τους Αθηναίους να κοπανάνε το ένα τρίποντο μετά το άλλο; Τι κι αν οι Αμαρουσιώτες παραπονιούνται για την αντιμετώπιση που έτυχαν από τους referees; 1-0 έγραψε το σκορ και αυτό είναι που μετράει. Παρά την παραφιλολογία που έχει αναπτυχθεί και κάνει λόγο για αποχώρηση του Βωβού από την ομάδα των βορείων προαστίων, οι κιτρινόμαυροι του νότου μπήκαν στο Αλεξάνδρειο πεισμωμένοι να τελειώσουν ότι άφησαν μισό από πέρσι. Το σκηνικό ήταν, άλλωστε, οικείο: το ΠΑΛΕ αραιοκατοικημένο και η ομάδα τους το outsider. Μόνο που έλειπε ο Μιλισάβλιεβιτς. Ο Μαυροκεφαλίδης βάλθηκε να τον μιμηθεί, ωστόσο το Μαρούσι δεν άντεξε. Πώς άλλωστε; Όταν ενώ βρίσκεται σε εκπληκτική μέρα επιθετικά, στην άμυνα δέχεται 90 πόντους, δίνοντας συνέχεια στην άσχημη αμυντική αντίδραση που έδειξε και στους ημιτελικούς.

Βέβαια και ο Άρης ευτύχησε να έχει σε φοβερή μέρα τον Τσαλδάρη (έπειτα από παρατεταμένο ντεφορμάρισμα) και τον Ράιτ που τραβούσε τα γκέμια, όποτε οι Αμαρουσιώτες επιχειρούσαν να χτίσουν μια μικρή διαφορά και να ξεφύγουν. Επίσης, η αλεπού ο Ματσόν κατάφερε να κρύψει την αδυναμία της ομάδας του κάτω από τα καλάθια, με την οδηγία τα τεσσάρια του (Νέλσον, Μπάρλος) να απειλούν από την περιφέρεια, με συνέπεια οι αντίπαλοι ψηλοί να αδειάζουν το ζωγραφιστό και να χάνουν μονομαχίες και ριμπάουντ. Ειλικρινά δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί ασκείται τόσο σκληρή κριτική στον Ιταλό τεχνικό. Μήπως κάποιοι έχουν ήδη ξεχάσει κολοσσούς τύπου Χέρμπερτ ή θέλουν να στρώσουν χαλάκι σε κάποιο από τα χαϊδεμένα "δικά μας" παιδιά; Τέλος καλό όλα καλά για τον Άρη, που πλέον αποτίναξε προσωρινά το άγχος μιας εντός έδρας γκέλας και αναβίωσης αναμνήσεων του πρόσφατου παρελθόντος, με συνέπεια να κατεβαίνει στην Αθήνα με αυτοπεποίθηση και σύμμαχό του την παράδοση, προκειμένου να σβήσει τις ελπίδες των αντιπάλων.