Όπως έχουμε επισημάνει σε προηγούμενα κείμενα, ο περασμένος μεταγραφικός σχεδιασμός του Ολυμπιακού υπήρξε προβληματικός. Μια από τις ενστάσεις, λοιπόν, είναι ότι η ομάδα δεν έσπευσε να κλείσει κάποιο αξιόλογο συμπληρωματικό σέντερ (θυμίζω πόσο κοντά ήταν η περίπτωση Γλυνιαδάκη), αλλά επέλεξε να εμπιστευτεί τον Σοφοκλή, ευελπιστώντας στην ανάστασή του. Ορισμένοι, άλλωστε φαντασιώνονται μέρες του 2006 και ζούνε με αυτές τις αναμνήσεις, όταν αντικρίζουν τον Baby Shaq. Ωστόσο, το αγωνιστικό αποτέλεσμα (για τα υπόλοιπα τι να πρωτοπούμε) αυτής της απόφασης είναι λίγο - πολύ γνωστό: τον χρόνο συμμετοχής στη θέση 5 να τον μοιράζονται οι Βούιτσιτς και Μπουρούσης, οι οποίοι όμως μετράνε και πολλά λεπτά κοινής παρουσίας στην ίδια πεντάδα. Έτσι, λοιπόν, πέρα από την καταπόνηση των συγκεκριμένων παικτών, δεν υπάρχει και τρίτο σέντερ που να διαφοροποιεί το παιχνίδι του και να διαχωρίζει τον ρόλο του σε σχέση με τους άλλους δυο. Κάποιος πρέπει να σπρώξει, να ποστάρει δυναμικά, να βάλει τους αντιπάλους μέσα στα καλάθια, σε τελική ανάλυση. Η ανάγκη μεγαλώνει και το πρόβλημα γιγαντώνεται, όταν μάλιστα στην ρακέτα του Παναθηναϊκού κάνει κουμάντο μια ντουλάπα, που ακούει στο όνομα Νίκολα Πέκοβιτς. Το πόσο έλειπε ένα αντίβαρο στον θηριώδη σέντερ φάνηκε στον ημιτελικό του F4, σημείο που εν πολλοίς έκρινε το αποτέλεσμα του αγώνα.Δεν ξέρω αν τα φετινά PlayOffs είναι η τελευταία ελπίδα του Σοφοκλή, προκειμένου να προλάβει το τρένο του επαγγελματικού αθλητισμού και να επανέλθει σε επίπεδα του παρελθόντος. Αυτό, όμως, που ξέρω είναι ότι του δίνεται μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να αποδείξει στον εαυτό του ότι ακόμα περνάει η μπογιά του και ότι τον "έχει" τον Μαυροβούνιο άσσο. Είναι γεγονός ότι επί Γκέρσον οι δυο παίκτες είχαν ξανακοντραριστεί, όταν ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την Παρτίζαν στo Top16 της Euroleague. Τότε ο ερυθρόλευκος σέντερ έκανε πλάκα μέσα στο κολαστήριο της Χάλα Πιονίρ και είχε κατατροπώσει όποιον δύσμοιρο είχε κληθεί να τον περιορίσει... Πόσα άλλαξαν όμως από τότε... Ο Σοφοκλής από hot prospect (ενδεικτικό το πρωτοσέλιδο των διθυράμβων του Τύπου) χάθηκε, ενώ ο Πέκοβιτς από το "παίζω μπάσκετ λόγω ύψους" στο "επόμενη στάση: ΝΒΑ".
Σοφοκλή, λίγος εγωισμός βρε αδερφέ...
