Σαν σήμερα πριν από 16 ολόκληρα χρόνια ο Άρης κατέκτησε τον πρώτο του ευρωπαϊκό τίτλο. Ήταν ένα ματς που ο αυτοκράτορας του ελληνικού μπάσκετ ήθελε να κατακτήσει πάση θυσία, μιας και είχαν προηγηθεί τρεις συνεχόμενες παρουσίες σε final 4 του κυπέλλου Πρωταθλητριών χωρίς επιτυχία... Επίσης, ήταν ένας αγώνας με ιδιαιτερότητες καθώς μια ελληνική ομάδα αντιμετωπίζει μια τουρκική σε μια περίοδο, που οι σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών είναι τεταμένες.Η χρονιά εκείνη δεν ξεκίνησε με καλούς οιωνούς για τους κίτρινους, με αποτέλεσμα την προβληματική εικόνα της ομάδας να την πληρώσει ο τότε προπονητής Στηβ Γιατζόγλου για να πάρει τη θέση του ο Σβι Σέρφ, που έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ο Σβίκα δεν έρχεται, όμως, μόνος μιας και στον Άρη ενσωματώνεται ένα αστέρι του ΝΒΑ της τότε εποχής, ο Ρόι Τάρπλεϊ.
Ο τελικός εκείνος θα μείνει χαραγμένος στη μνήμη όλων των φιλάθλων και γιατί ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος του "αυτοκράτορα" αλλά και γιατί το σκορ είναι από τα μικρότερα που έχουν σημειωθεί σε ευρωπαϊκό τελικό (48-50).
Αγωνιστικά και μετά τη φυγή Γκάλη, ο Γιαννάκης ως μοναδικός ηγέτης πλέον της ομάδας, δεν βρίσκεται σε καλή μέρα, ενώ ο Τάρπλεϊ είναι φανερά εκνευρισμένος από το παιχνίδι των Τούρκων, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να προσφέρει τα προσδοκώμενα. Στην κερκίδα όμως οι οπαδοί του Άρη είχαν δημιουργήσει μία απίστευτη ατμόσφαιρα, με τους Τούρκοιυς απλά να τους κοιτάνε αποσβολωμένοι χωρίς να μπορούν να ακολουθήσουν το ρυθμό των Ελλήνων. Αυτοί οι οπαδοί έκαναν τους παίκτες να βρουν τα ψυχικά αποθέματα και να γυρίσουν το παιχνίδι υπέρ τους. Τελικά ο αγώνας τελειώνει με ένα ριμπάουντ του Μισούνοφ και χιλιάδες Αρειανούς στα ουράνια.
Αυτός ήταν ο πρώτος τίτλος του αυτοκράτορα, του "τουρκοφάγου" όπως συνηθίζουν να τον αποκαλούν οι φίλαθλοί του, και όχι άδικα γιατί σε κάθε αγώνα με αντίπαλη ομάδα Τούρκων, ο Άρης έρχεται νικητής.
Όλοι οι οπαδοί των κιτρινόμαυρων περιμένουμε να ζήσουμε ανάλογες στιγμές και στο μέλλον από την ομάδα.
Η πορεία προς το Τορίνο
Δυναμό Μινσκ - Αρης 59-117
Αρης - Δυναμό Μινσκ 107-70Σλασκ Βρότσλαβ - Αρης 80-90
Αρης - Σλασκ Βρότσλαβ 102-75
Αρης - Χάποελ Γκαλίλ Ελιόν 88-75
Αρης - Σολέ 104-72
Μπενφίκα - Αρης 67-75
Αρης - Σλόμποντνα Νταλμάσια 89-56
Αρης - Μπουντιβέλνικ 67-61
Χάποελ Γκαλίλ Ελιόν - Αρης 80-69
Σολέ - Αρης 60-70
Σολέ - Αρης 60-70
Αρης - Μπενφίκα 83-72
Σλόμποντνα Νταλμάσια - Αρης 66-76
Μπουντιβέλνικ - Αρης 80-94
Σαραγόσα - Αρης 84-86
Αρης - Σαραγόσα 82-66
Αρης - Εφές Πίλσεν 50-48
7 σχόλια:
Kala pote perasan 16 xronia??????? Pame gia alla mori omada!
kala re si mentium itan oi pektes tou ari kai afierosan tin niki stous solomou kai isaak oi opoioi skotothikan apo tous torkous ton augousto tou 96????grafeis kati elekse to re gamoto - ektithese
1ον για το αν εκτίθεμαι, ναι το κάνω και δεν εχω και πρόβλημα. Άλλωστε άλλος είναι ο...ανώνυμος.
2ον... σύμφωνα με αυτά που διάβασα, το 1996 που έγινε το συμβάν στην Κύπρο, ο Άρης με δήλωσή του τότε, είχε αφιερώση εκείνη την κατάκτηση του κυπέλλου στους Σολωμού και Ισαάκ. Αν αυτά που διάβασα ήταν λάθος τότε ναι, μπορώ να πω ότι δεν τα έλεγξα και έκανα λάθος.
Αν το πρόβλημά σου σε όλο το άρθρο πάντως εσένα ήταν το λάθος αυτό τότε κι εγώ ειλικρινά μπορώ να είμαι ευχαριστημένος...
giati re file esi ise eponimos?ena pseudonimo exis.ke ti diladi etsi tous irthe ksafnika ston ari to 1996 kai afierosan to europaiko tou 93 stous adikoxamenous kiprious?ase pou alakses kai to arthro.mathe mpalitsa....pou leei kai o alefantos,o kathe psonismenos tin vlepei skountis
1ον δεν έχω κανένα πρόβλημα να σου πω το όνομά μου, λέγομαι Λάσκαρης Σερδάρης και είμαι από Αρναία Χαλκιδικής.
2ον σου ξαναλέω ότι αν αυτά που διάβασα ήταν λάθος, τότε ναι, έκανα λάθος,
3ον το άρθρο δεν το άλλαξα εγώ αλλά ο υπεύθυνος αυτού του blog και
4ον δεν την είδα Σκουντής ούτε δημοσιογράφος.Τα περί Αλέφαντου να τα πεις σε άλλον. Εμένα δε με ξέρεις.
υ.γ. Και να το έπαιζα Σκουντής ή Μουντής(κάτι που δεν ισχύει) δεν θα σου έδινα λογαριασμό. Αν θέλεις μπαίνεις και διαβάζεις, αν δε θέλεις δε διαβάζεις.Αυτά είναι επιλογές.Κανείς δε σε υποχρεώνει.
Στο επόμενο σχόλιό σου θα διαγραφεί και το άρθρο αυτό.Δεν έχω όρεξη ξέρεις να ασχολούμαι με σένα κάθε βράδυ.Ούτε έχω διάθεση να απολογηθώ σε κάποιον για ένα λάθος που αν έγινε, έγινε χωρίς θέληση.
Και αφού έκλεισες με ατάκα ενός "γαύρου" τότε να κλείσω κι εγώ με μία ατάκα κάποιου άλλου "γαύρου"...Άντε γειά...
Παιδιά ήρεμα - δεν χρειάζονται χαρακτηρισμοί. Ο καθένας μοιράζεται τις απόψεις του και κρίνεται από τα γραφόμενά του, προκαλώντας τον αναγνώστη να σχολιάζει. Αυτό είναι άλλωστε το παιχνίδι του blogging. Δεν χρειάζονται ούτε ακρότητες ούτε φανατισμοί. Αν διακρίνει άλλωστε κάτι το blog μέχρι στιγμής είναι το επίπεδό του. Ας το κρατήσουμε ψηλά...
Υ.Γ.: Εγώ διόρθωσα το κειμενάκι γιατί δεν μπορέσαμε να διασταυρώσουμε το περιστατικό.
Δημοσίευση σχολίου
Δώσε την ασίστ σου ή κάρφωσε με ένα σχόλιο...